Τα μονά-ζυγά και τα παραπλανητικά ενός ξεπεσμένου καθεστώτος



Του Δημήτρη Α. Γιαννακόπουλου

Ανησυχώ καθώς τα τελευταία εικοσιτετράωρα, μετά την φάρσα με την δόση σε συνδυασμό με την υπερψήφιση των μέτρων που την καθιστούν κεντρικό στοιχείο ανωμαλίας (πολιτικής και οικονομικής), η διαπλοκή έρχεται να συμφωνήσει μ’ εμένα μεταξύ άλλων που θέσαμε από την αρχή την ελληνική κρίση σε διεθνοπολιτικό επίπεδο, και την ορίσαμε ως .......ενδοκαπιταλιστικό και ηγεμονικό παίγνιο.
Είχαμε δίκιο σε όλα, δεν διαστίζει να παραδεχτεί πλέον η διαπλοκή, βλέποντας πως ακόμη και για την δόση εκτιμούσαμε άριστα: θα την πάρουμε, αλλά τεμαχισμένη, τμηματικά
και σε «καθυστερημένες» δόσεις, έγραφα με απόλυτη βεβαιότητα, συναρτώντας την αφήγηση της «δόσης» με την αφήγηση του δημόσιου χρέους και όχι με εκείνη των δημοσιονομικών, όπως έπρατταν οι φορείς της διαπλοκής και η κυβέρνηση του Μεγάλου Συνασπισμού της. Αν δεν πάρουμε αμέσως την δόση μας θα σβήσουμε, θα «εκπυρσοκροτήσει το πιστόλι» και θα βασιλεύσει το χάος, διέδιδαν τα πλέον επίσημα χείλη, τα οποία ωστόσο τώρα ξαφνικά ανακαλύπτουν ότι υπάρχουν μπόλικα χρηματοπιστωτικά εργαλεία και αρκετές διατάξεις στο πλαίσιο της ευρωζώνης που θα μπορούσαν να ενεργοποιηθούν και να προσφέρουν προσωρινή ανακούφιση ρευστότητας κράτους και τραπεζών και όχι της αγοράς φυσικά, η οποία ούτως ή άλλως είναι μια δραματική υπόθεση, που δεν αφορά στην ουσία της δόσης. Σπεύδουν μάλιστα οι κυβερνώντες να εκδώσουν και έντοκα γραμμάτια (πολεμικής φάσης) ακόμη και διάρκειας ενός μηνός για να καλύψουν τις τρέχουσες ανελαστικές ταμειακές ανάγκες του κράτους και να προσφέρουν, όπως συνηθίζουν, νέο καύσιμο στην κερδοσκοπία. Σε λίγο θα ανακαλύψουν ασφαλώς και άλλους μηχανισμούς άντλησης ρευστότητας από μια χώρα που βιώνει χρηματοπιστωτικό εμπάργκο από τους Συμμάχους της! Μηχανισμούς που ωστόσο περιγράφουν την διάσταση της πτώχευσης της χώρας, την οποία (διάσταση) έτσι όμως καθιστούν ακόμη πιο δυσβάστακτη ως διαδικασία για τον λαό και την οικονομία της και δεν επιλύουν ασφαλώς το πρόβλημα ρευστότητας. Αντίθετα το καθιστούν, αυτό πλέον, ως πηγή πολιτικών εξελίξεων που ξεπερνά την τρομοκρατική αφήγηση περί «δόσης». Δεν θα είναι πλέον η «δόση» που θα ρυθμίζει τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα, μέσω διάχυσης φοβίας και ανερμάτιστων απειλών, αλλά η νέα μορφή εκχρηματισμού της οικονομίας μας και χρεοστασίου, που θα συνδεθεί με ένα νέο μνημόνιο, το οποίο θα τοποθετεί την χώρα στο απόλυτο περιθώριο της Ευρωζώνης και σε αφάνταστα ανίσχυρη θέση εντός της ΕΕ. Πρόκειται ακριβώς για την μορφή διολίσθησης στην άβυσσο, την οποία περιέγραφα εδώ και πάρα πολύ καιρό, αντιμετωπίζοντας την χλεύη ετούτων που σήμερα διαπιστώνουν πως καλά τα έλεγα και εκείνων που προκάλεσαν την μετατροπή της κρίσης σε ταξίδι στην άβυσσο, ξεχνώντας ποιοι πράγματι εκφόβιζαν τον λαό με αυτήν και ποιοι με ευθύνη και σοβαρότητα ενημέρωναν για το περιεχόμενό της. Αντί να ικανοποιούμαι όμως από την «δικαίωση», ανησυχώ, όπως σας είπα. Η διαπλοκή και η Συγκυβέρνηση θα προσπαθήσουν να βγουν από το αδιέξοδο, διασκεδάζοντας τα άπλυτ
Keywords
Τυχαία Θέματα