Τάδε έφη Andreas Loverdus Hellenicus o Πρώτος

11:07 8/9/2011 - Πηγή: Kafeneio-gr

Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, πρώην Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, με μεταπτυχιακές σπουδές στο ευρωπαϊκό δίκαιο στο Ινστιτούτο Ευρωπαϊκών Σπουδών, πρώην Πρόεδρος των Ελλήνων Φοιτητών του Βελγίου, πρώην ερευνητής στο Open University of Brussels, στο London School of Economics στο Boston University τα υπόλοιπα

στον κόσμο των φαντασιώσεών του.Ecce HomoΟ Δημόσιος Υπάλληλος
Γράφει ο Αλέξανδρος Πιστοφίδης







«Αυτοί μας έφτασαν εδώ (οι δημόσιοι υπάλληλοι)Όποιος πιστεύει ότι μπορεί να ασκήσει πολιτικές χωρίς να νικήσει το Ελληνικό Δημόσιο, εξαπατάται»
                             Andreas Loverdus Hellenicus

Εμείς οι απλοί πολίτες γνωρίζουμε πλέον πως:
 «Εξουσία και Ηθική είναι έννοιες ασυμβίβαστες»
Ενας πολιτικός γνωρίζει ή οφείλει να γνωρίζει καλύτερα απ’ το μέσο πολίτη πως:
«Με τη γενίκευση αρχίζει ο φασισμός».
Ενας καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, οφείλει να γνωρίζει τη ρήση του Σοφοκλή:
«Υβρις Φυτεύει Τύραννον».
Ενας υπερφιλόδοξος καριερίστας, οφείλει να γνωρίζει πως:
 «Ανεβαίνοντας πάνω σε ένα βάθρο .......τίτλων δε γίνεσαι ψηλότερος, ούτε σοφότερος».
Αυτό το άκρως αυταρχικό και περιφρονητικό προς το λαό στιλ εξουσίας, με τον υπερυψωμένο δείκτη του δεξιού χεριού, αλά «Pangalus Alasonicus», των δημοσιοϋπαλληλότερων των δημοσίων υπαλλήλων, αρχίζει να προκαλεί, όχι πλέον μόνο την τιμή μας, την αξιοπρέπειά μας, τη νοημοσύνη μας και την οργή μας αλλά και ότι πολυτιμότερο  μας απέμεινε: Την ανθρώπινη ύπαρξή μας, σαν άτομα και σαν λαός. Το ερώτημα  δεν είναι πλέον να ξαναβρούμε τη χαμένη τιμή  μας, αλλά αν πράγματι επιθυμούμε την ύπαρξή μας σαν οντότητες ή δεν την επιθυμούμε. Οι άνθρωποι που μας κυβερνούν, αν όχι όλοι, κάποιοι τουλάχιστον έχουν χάσει την αίσθηση, όχι απλώς του μέτρου, αλλά και του χιλιόμετρου.  Αν την επόμενη φορά δεν τους δείξουμε την πόρτα εξόδου της Βουλής, θα μας δείξουν εκείνοι την πόρτα εισόδου του ψυχιατρείου.
Εμείς οι απλοί πολίτες γνωρίζουμε, πως  ο επαγγελματίας πολιτικός είναι κατά κανόνα ένας άνθρωπος χωρίς κανένα επάγγελμα. Πως από την εφηβεία του μαθαίνει να χρησιμοποιεί σωστά τους αγκώνες του και πως όταν πετύχει το στόχο του, αρχίζει να περνά ώρες, ημέρες, βδομάδες και χρόνια από τη ζωή του σε επιτροπές και σε συμβούλια. Πως στο γραφείο του ασχολείται με ένα χείμαρρο εγγράφων», υποθέσεων, εγκυκλίων, αιτήσεων, προτάσεων, αναφορών, γνωματεύσεων, εντύπων, αποφάσεων, κατευθυντηρίων γραμμών, δελτίων, φακέλων, διατάξεων, πρωτοκόλλων, αποτελεσμάτων ερευνών και δημοσκοπήσεων, σχεδίων προϋπολογισμού, προγραμμάτων αρχών, εκθέσεων,  νομοσχεδίων,  κειμένων θέσεων, κ.λ.π., κ.λ.π., κ.λ.π. τα οποία συνήθως συντάσσονται σε ένα φρικαλέο ύφος. Πως παράλληλα θα πρέπει να  φροντίσει να εμφανιστεί σε τηλεοπτικά παράθυρα, σε talk shows ή σε απροσδόκητες συνάξεις κηδειών και γάμων. Πως όλες οι εκδηλώσεις της ζωής του είναι δημόσιες και όλα τα ραντεβού τ