Θύμα κι' αυτή του τοξικού Μαρξιστικού ιδεολογικού νέφους

20:27 10/1/2018 - Πηγή: Kafeneio-gr

γράφει ο Κων/νος Σπ. Δρακάτος
Και το Μαρξιστικό ιδεολογικό τοξικό νέφος άρχισε να δημιουργείται από την στιγμή (1848)που ο Μαρξ είχε παροτρύνει την Εργατική τάξη, να συγκρουστεί με την Αστική, την οποία και θα εξαφάνιζε, ώστε έτσι να δημιουργηθεί η Αταξική κοινωνία.Τους υπέβαλε δηλαδή την ιδέα να πιστέψουν ότι, πρώτον, η Αστική τάξη δεν είχε λόγο ύπαρξης και άδικα τρώει το ψωμί που, δήθεν, παράγει μόνο η Εργατική τάξη και άρα θα έπρεπε να εξαφανιστεί και δεύτερον, ότι στην Αταξική κοινωνία (που δεν θα ήταν όμως στην ουσία Αταξική,

αφού θα επικρατούσε η μία τάξη), όλοι, κουτσοί, στραβοί, εργατικοί, τεμπέληδες, έξυπνοι και βλάκες, όλοι τέλος πάντων, θα έτρωγαν με χρυσά κουτάλια, χωρίς κόπο και προσπάθεια. Αρκούσε και μόνο να εξαφανιστεί η Αστικοί τάξη! Δεν τους είπε όμως ποτέ, πως, στην πράξη, θα λειτουργούσε αυτό.Έτσι άρχισε το ιδεολογικό "νέφος" του Μαρξ να γίνεται τοξικό (με τις διάφορες νομενκλατούρες, τους Τσαουσέσκου και.... λοιπούς "ιδεολόγους" και ας μην το πάμε παρακάτω).

Μέσα σ' ένα τέτοιο τοξικό (ιδεολογικό) "νέφος", ήταν φυσικό επακόλουθο η κυτταρική φθορά, ή αλλιώς, αποσύνθεση. Το τι έγινε μετά το ξέρουμε όλοι. Την ζημιά φυσικά, την πλήρωσαν και όπως πάντα, την πληρώνουν οι φτωχοί. Η αποτοξίνωση όμως από αυτές τις Μαρξιστικές φαντασιώσεις, φαίνεται ότι είναι μια πολύ δύσκολη υπόθεση, όταν μάλιστα τα "βαποράκια" καιροφυλακτούν. Τώρα προσφέρεται η βερσιόν της σκέτης "Αριστεράς", σαν το νέο "παραισθησιογόνο" των φτωχών, χωρίς πρόσημο (όρος της μόδας), τα Μαρξ, Λένιν, κομμουνισμό κλπ παλαιομοδήτικα. Δεν πουλάνε πλέον.
Αν δούμε λοιπόν, με αυτό το πνεύμα, την συνέντευξη την κας Μπαζιάνα, όλα εξηγούνται και ερμηνεύονται και δεν χρειάζονται μακροσκελείς και περιδιαγραμμάτα αναλύσεις. Όμως, πρέπει να το πούμε και ας την στενοχωρήσουμε.
Η Αριστερά, η Νέα Αριστερά, που κλαίει και οργίζεται στην ανάμνηση "της 5ης του Γιούλη", λες και κόψανε από αυτήν το ΕΚΑΣ, δεν έριξε ποτέ, ούτε ένα δάκρυ, για τους "ζωντανούς νεκρούς" της Μόρια, τους συνταξιούχους τον 180 ευρώ κ.α. Γιατί ο Μαρξ δεν δίδαξε ποτέ αυτού του είδους συμπαράσταση προς τον φτωχό, μάλλον το αντίθετο, αλλά αυτό δεν είναι του παρόντος.
Θα σχολιάσω επίσης, τα λόγια της που περιγράφει τον σπαραγμό της, σχετικά με το δημοψήφισμα της "5ης του Γιούλη, όπου διατυπώνει μια αδικαιολόγητη, για την μόρφωσή της, αφελή απορία. Είπε: "Πως είναι δυνατόν να υποτιμήθηκε τόσο η γνώμη ενός λαού από τους ισχυρούς δυνάστες του; Ποια "δημοκρατία" των ισχυρών μπορεί να αγνοήσει την επιλογή ενός λαού να ακολουθήσει άλλο δρόμο;"
Μέσα σ' αυτές τις τρεις σειρές, διακρίνει κανείς την ανήκεστο βλάβη που προκαλεί στον άνθρωπο, η πολύχρονη διαβίωσή του, μέσα σε τοξικό ιδεολογικό περιβάλλον. Θεωρεί την απόρριψη, από "δυνάστες" μιας απαίτησης, του τύπου: βοηθάτε με, δώστε μου λεφτά δηλαδή, να κάνω ότι θέλω και μην μου ζητάτε να σας πω τι θέλω να κάνω», γιατί αυτό σημαίνει, αγνόηση της επιλογής "... ενός λαού να ακολουθήσει άλλο δρόμο"!Έξοχο!!!
Και κάτι άλλο που δεν το είπε όμως ο Μαρξ. Η προσφυγή στους "δυνάστες" για δανεικά, ενέχει πολλούς κινδύνους, ακόμα και σεξουαλικής παρενόχλησης (κι' αυτο όρος της μόδας), γιατί να πας; Αυτό δεν είναι "άλλος δρόμος"κα Μπαζιάνα μας... είναι ο δρόμος την... Συγγρού. Ε', εκεί μοιραία θ' ακούσεις πολλά και (ιδεολογικά) ίσως ακατάλληλα που δεν σηκώνεις. Και τότε, ή φεύγεις και πας και πλένεις σκάλες, που λέει ο λαός και έχεις το κούτελό σου καθαρό ή κάθεσαι και... Τότε όμως δεν σε ξεπλένει ένα "αμάρτησα για το παιδί μου", ή "... η κυβέρνηση αναγκάστηκε να συμβιβαστεί, όχι όμως προτού δώσει την μάχη που υποσχέθηκε". Τότε κάθεται και το... φχαριστιέσαι, ακόμα και με Αμερικανιές... Έ, αυτό κάνατε κα Μπαζιάνα μας και μην διαμαρτύρεστε. Άντε και με υγεία.
Υ.Γ. Παρεμπιπτόντως, έτσι έκανε και ο Μαρξ στην ζωή του. Αφού δανειζόταν (μονίμως) από τους τοκογλύφους, μετά τους έβριζε και τους κατηγορούσε, γιατί του τα ζητούσαν πίσω. Και διηγώντας τα να κλαις