Το hotspot στη Λέρο είναι μία κακοδιαχειριζόμενη φυλακή.

11:36 4/3/2016 - Πηγή: Kafeneio-gr

Την Παρασκευή, άνοιξε ένα hotspot στη Λέρο για τους μετανάστες που έρχονται στο νησί.Τι είναι ένα hotspot, μπορεί κανείς να αναρωτηθεί, και απαντήσεις υπάρχουν πολλές. Μία βιομηχανία ταυτοποίησης για μετανάστες. Μία φυλακή....
Ένα στρατόπεδο προσφύγων που διοικείται από την αστυνομία και το στρατό, περιφραγμένο με συρματόπλεγμα. Μία Αυτοκρατορία Ταυτοποίησης. Όλοι καταγράφονται εδώ: μετανάστες, εργαζόμενοι, ΜΚΟ

και εθελοντές. Τα πάντα μέσα της είναι τετραγωνισμένα: οι φόρμες καταγραφής, τα κοντέινερ ανθρώπων, οι διάδρομοι, το συρματόπλεγμα.Το ψυχιατρικό νοσοκομείο Λεπίδα, το ένοχο μυστικό της Ευρώπης, όπου ασθενείς κακομεταχειρίστηκαν, πλέον είναι κέντρο κράτησης για ανθρώπους χωρίς χαρτιά.Υπάρχουν τρεις κατασκηνώσεις ήδη στη Λέρο, με φιλικό προσωπικό, κατάλληλες υποδομές, διάφορες δραστηριότητες και ανοιχτές πόρτες. Αυτό δεν ταιριάζει το καθεστώς συνόρων της Ευρώπης. Για μήνες η Ευρώπη απαιτεί από την Ελληνική κυβέρνηση, και την πιέζει αδιάκοπα, ώστε επιτέλους να χτίζει hotspots. Και τώρα είναι εδώ, με όλη τους την τρομακτική λάμψη. Λαμπερό μέταλο, άψογο τσιμέντο, λευκό χαλίκι και γραμμές από τετράγωνα κουτιά για τη διαμονή των Ανώνυμων Αταύτιστων, μέχρι αυτοί να πάρουν τα χαρτιά τους και να έχουν μία επαληθευμένη ύπαρξη κάτω από το ανήλεο βλέμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εκτός κι αν έχουν τη λάθος εθνικότητα, στην οποία περίπτωση δεν θα πάρουν κανένα χαρτί, αλλά μόνο ένα εισιτήριο για να πάνε πίσω στο Οπουδήποτε. Για να πάρουν χαρτιά χρειάζονται τρεις μέρες, αλλά κανείς δεν ξέρει πόσο καιρό πρέπει κάποιος να περιμένει για απέλαση.Τη μέρα που άνοιξε το hotspot, κανένας εθελοντής και καμία ΜΚΟ δεν ειδοποιήθηκε. Έλαβαν μόνο ένα τυχαίο τηλεφώνημα, αρκετή ώρα μετά τις πρώτες αφίξεις, λέγοντας πως υπήρχε ανάγκη για μωρουδιακό γάλα. Εθελοντές πήγαν κατευθείαν εκεί, και είδαν τους πρόσφυγες καθισμένους, σκεπασμένους με κουβέρτες, στο τσιμεντένιο πάτωμα της εισόδου του στρατοπέδου. Εκεί είναι που βάζουν τους νεοαφιχθέντες να περιμένουν, όσο, ένας μετά τον άλλο, άνθρωποι ψηφιοποιούνται και δίνουν τα δακτυλικά τους αποτυπώματα, και σώματα μετατρέπονται σε επαληθεύσιμες, μετακινήσιμες ταυτότητες.Οι πρόσφυγες ρώτησαν αν κάποιος είχε φέρει νερό. Μαθεύτηκε πως ο στρατός τους είχε δώσει λίγο να πιουν σε πλαστικά ποτήρια, αλλά όταν κάποιοι άνθρωποι τα πέταξαν στο πάτωμα, αντί για τα σκουπίδια, ο στρατός δεν τους έδωσε άλλο.Η ομιλία με τους πρόσφυγες ήταν απαγορευμένη. «Μάθετε τι χρειάζονται και φύγετε», είπαν οι άνθρωποι με τις στολές. Έτσι λειτουργεί ένα στρατόπεδο υπό την αστυνομία και το στρατό. Oι κανόνες φτιάχνονται στον αέρα από έναν ένστολο άνδρα, συνήθως σε έξαρση εξουσιαστικής συμπεριφοράς, ίσως μάλιστα φορώντας γυαλιά ηλίου με μπλε καθρέφτες, επιπρόσθετα με τη στολή, για να υπογραμμίσουν το προνόμιο της ανωνυμίας στην δικτατορία της ταυτοποίησης. Οι εθελοντές που προσπαθούν να βοηθήσουν χωρίς να έχουν καταγραφεί ρισκάρουν να ανακριθούν για τους σκοπούς τους και να απειληθούν με φυλάκιση. (Αυτό δεν είναι απλή φαντασία, έχει όντως συμβεί). Οι δυτικοί εθελοντές συχνά αισθάνονται ντροπιασμένοι για τα προνόμιά τους απέναντι στους πρόσφυγες. Εδώ, η μηχανή μίσους για μετανάστες της Ευρώπης έχει επιτέλους και καταλάθος δημιουργήσει μία περίεργη μορφή ισότητας.Αυτό που δεν έχει δημιουργήσει είναι μία λειτουργική δομή. Στους νεοαφιχθέντες της Παρασκευής που έτρεμαν, δεν παρείχαν ούτε φαγητό, ούτε ρούχα, φάρμακα, πληροφορίες, γιατρούς ή νομική βοήθεια. Τίποτα. Η υποδοχή που είχαν ήταν όσο κρύα και σκληρή όσο και το τσιμέντο που κάθονταν. Ο στρατός φαίνεται να περιμένει τους εθελοντές να κάνουν ό,τι τους διατάξουν, να ταϊσουν και να ντύσουν τους φυλακισμένους.Και αυτό κάναμε.Σε αυτό έχει καταλήξει ο εθελοντισμός. Στη μεταφορά γευμάτων στις φυλακές, ώστε ο Ελληνικός στρατός να μη χρειάζεται να μαγειρεύει γι’ αυτούς. Και χειροτερεύει. Οι ένστολοι αρχηγοί του στρατοπέδου μας είπαν ότι πρέπει να μαζέψουμε και τα σκουπίδια.Δεν μπορούμε να εξαρτώμαστε με τέτοιο τρόπο. Σήμερα καθαρίζουμε τη φυλακή και ταϊζουμε τους φυλακισμένους, επειδή ο στρατός δε νοιάζεται. Πώς θα δείχνει η ανθρωπιστική εργασία αύριο;Θα έπρεπε να έχουμε προετοιμαστεί γι’ αυτό. Αυτά τα hotspots έχουν οργανωθεί ανοικτά και δημόσια για μήνες. Έχουν ήδη χρησιμοποιηθεί με τρομακτικά αποτελέσματα στην Ιταλία, όπου οι Γιατροί χωρίς Σύνορα έχουν σταματήσει την συνεργασία τους λόγω «απαράδεκτων συνθηκών». Θα έπρεπε να πάρουμε την ίδια θέση κι εδώ. Υπάρχει το ρίσκο το κράτος να αφήσει τους ανθρώπους να λιμάξουν στην πείνα τότε για λίγο, αλλά αν λυγίσουμε και αφήσουμε αυτά τα hotspots απλά να συνεχίσουν με τη βοήθειά μας, η κατάσταση δεν θα καλυτερέψει. Αυτά τα μέρη μπορεί να δείχνουν σαν ένα αρχείο excel που είναι ζωντανό, μία φόρμα καταγραφής χτισμένη από τσιμέντο, αλλά στην πραγματικότητα είναι χαωτικές και ανεπαρκείς αυθαίρετες δικτατορίες των πιο απάνθρωπων θεσμών της κοινωνίας. Δεν μπορούμε να κάνουμε ανθρωπιστική εργασία εκεί πια, όσο δεν μπορεί ένα γατάκι να παίζει στο κλουβί ενός ροτβάιλερ. Οι συμπάσχοντες θα εκφοβηθούν μέχρι να φύγουν, ή θα πεισθούν να συνεργασοτύν. Είμαστε ήδη στη βάση ενός μισητού, άγριου θεσμού που δεν έχει κανέναν ανθρωπιστικό σκοπό. Ας τραβήξουμε μία γραμμή και ας σταματήσουμε τη συνεργασία μας.Πηγή: refugeetrail.wordpress.comΜετάφραση-Επιμέλεια για το Kollect: Μελίνα Καλφαντή