Το πρόβλημα είναι οι πολιτικοί. Όχι το χρέος…

17:46 1/9/2011 - Πηγή: Kafeneio-gr

του Ν.Γ. Δρόσου

Πού θέλουμε να δουλεύει ο κόσμος;

Ποιο είναι το συλλογικό μας όραμα, αν υποθέσουμε ότι υπάρχει κάτι τέτοιο, σχετικά με το είδος και τη μορφή της απασχόλησης στη χώρα μας;

Θέλουμε να δουλεύει στον ιδιωτικό ή στον δημόσιο τομέα;

Θέλουμε η απασχόληση αυτή να στηρίζεται σε υγιή θεμελιώδη και να παράγει ουσιαστικό έργο και κέρδη ή σε πελατειακές σχέσεις και να χαρακτηρίζεται από χαμηλή αποτελεσματικότητα και ελλείμματα;

Ό,τι και να θέλουμε, ό,τι και εάν ......επιθυμούμε, μικρή σημασία

έχει.

Η παρούσα κυβέρνηση θυσιάζει το όποιο όραμα έχει ο καθένας μας, σχετικά με το προσωπικό του εργασιακό μέλλον ή εκείνο των παιδιών του, οδηγώντας την οικονομία σε ύφεση και διακυβεύοντας την πορεία εκατοντάδων ή και χιλιάδων επιχειρήσεων, χάριν της συντήρησης του αδηφάγου κράτους.

Αν δεν συνοψίζεται στις γραμμές αυτές η διαβόητη και επίμαχη υπόθεση της αύξησης του φορολογικού συντελεστή ΦΠΑ κατά δέκα ποσοστιαίες μονάδες, από 13% σε 23%, στα αναψυκτικά και στα είδη εστίασης, τότε σε τι συνοψίζεται;

Αν δεν αφορά στη θυσία θέσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα, χάριν της διατήρησης άλλων στον δημόσιο, τότε σε τι αφορά;

Όπως πολύ εύγλωττα περιέγραψε, με τη συνέντευξη που παραχώρησε στην έγκριτη συνάδελφο Αλεξάνδρα Γκίτση, και δημοσιεύτηκε χθες στο Euro2day.gr, ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών Αναψυκτικών (ΣΕΒΑ), Βασίλης Λώλας, η απόφαση για τη μετάταξη των μη αλκοολούχων ποτών στον υψηλό συντελεστή ΦΠΑ μόνον αρνητικές συνέπειες θα έχει.

Όπως καθίσταται σαφές και σε μελέτη που εκπόνησε το ΙΟΒΕ για λογαριασμό του ΣΕΒΑ, η απόφαση αυτή «θα οδηγήσει σε αύξηση του πληθωρισμού, μείωση της ζήτησης, η οποία θα επιφέρει σημαντικές ζημίες στον κλάδο και τελικά θα οδηγήσει σε αύξηση της ανεργίας».

Την ίδια ώρα, «το συγκεκριμένο φοροεισπρακτικό μέτρο θα έχει μηδαμινή απόδοση στα κρατικά έσοδα», καθώς, όπως σημειώνει ο κ. Λώλας, «με δεδομένο ότι η ζήτηση στα προϊόντα του κλάδου μας είναι ελαστική, αύξηση της τιμής κατά 10% θα επιφέρει μείωση της ζήτησης κατά 15%. Η προστιθέμενη αξία του κλάδου θα μειωθεί κατά €41 εκατ. το 2011 και €45 εκατ. το 2012, συμπαρασύροντας μαζί της ένα πλέγμα παραγωγικών ομάδων, οι οποίες άμεσα ή έμμεσα εργάζονται σε αυτόν».

Άρα; Ποιος ο στόχος και πώς αντιμετωπίζει κανείς μια τόσο άστοχη απόφαση της «διοίκησης»;

Όχι, βεβαίως, ακολουθώντας το παράδειγμα του κλάδου των εστιατόρων, που αποφάσισε να προχωρήσει σε στάση πληρωμών προς το Δημόσιο, μέχρι την άρση της κυβερνητικής απόφασης για μετάταξη των επιχειρήσεων εστίασης στον συντελεστή ΦΠΑ 23%. Πρόκειται για ακριβώς την ίδια μηδενιστική φιλοσοφία που χαρακτήρισε το λεγόμενο κίνημα «δεν πληρώνω» και είναι απολύτως καταδικαστέα, καθώς αντιστρατεύεται τις αρχές επί των οποίων εδράζεται μια συντεταγμένη Πολιτεία.

Αντίστοιχα, όμως, η λύση στα δημοσιονομικά προβλήματα της χώρας, όπως εμμένουμε να υποστηρίζο