Illuminati: Τι Συμβαίνει Πραγματικά;

11:05 24/4/2012 - Πηγή: Ksipnistere

οι συνομωσίες αποτελούν μέρος της καθημερινότητας του κάθε ενός από εμάς. Όλοι μας, ανεξαιρέτως, έχουμε συνωμοτήσει μια φορά τουλάχιστον στη ζωή μας και η πλειοψηφία των ανθρώπων συνωμοτεί τόσο συχνά που πλέον έχει σταματήσει να το αντιλαμβάνεται. Πώς είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό, ίσως αναρωτηθείτε. Η απάντηση βρίσκεται στον ίδιο τον ορισμό της λέξης «συνομωσία»: η μυστική συμφωνία μεταξύ δύο ή περισσοτέρων ανθρώπων για την πραγματοποίηση (ή μη) κάποιας ενέργειας. Η ενέργεια αυτή συνήθως έχει έναν παράνομο και ενδεχομένως ανήθικο χαρακτήρα και αποσκοπεί σε .....προσωπικό όφελος των συμμετεχόντων

εις βάρος κάποιου τρίτου, ο οποίος βέβαια αγνοεί τόσο το σχέδιο όσο και τις προθέσεις των σχεδιαστών της συνομωσίας. Με άλλα λόγια, πολλές απλές και καθημερινές πράξεις μπορούν να χαρακτηρισθούν ως συνομωσίες: από την συμφωνία δύο μαθητών να αντιγράψουν σε κάποιο σχολικό διαγώνισμα, εως την «κάλυψη» που παρέχει μια γυναίκα στη φίλη της που απατά το σύζυγο της, όταν εκείνος της τηλεφωνεί υποψιασμένος ότι κάτι δεν πάει καλά.Φυσικά, οι προαναφερθείσες «συνομωσίες» είναι τόσο μικρές που δεν αποτελούν καν αντικείμενο έρευνας, εκτός βέβαια αν μιλάμε για τον απατημένο σύζυγο! Το ζήτημα είναι το μέγεθος: όσο μεγαλύτερη, σατανικότερη και πολυπλοκότερη η συνομωσία, τόσο μεγαλύτερο ενδιαφέρον προκαλεί στους κύκλους των συνομωσιολόγων και όχι μόνο. Και λέω όχι μόνο γιατί αν ο σχεδιασμός μικρών και καθημερινών συνομωσιών είναι μια από τις πιο συνηθισμένες ενασχολήσεις μας, η συνομωσιολογία είναι αναμφισβήτητα το εθνικό μας σπορ, μετά το ποδόσφαιρο. Αναρωτηθείτε απλά πόσες συνομωσίες ακούσατε ή σχολιάσατε πρόσφατα, σε «πηγαδάκια» κάθε είδους.Το πάθος των λαών με τη συνομωσιολογία γίνεται ευκόλως κατανοητό αν σκεφτεί κανείς ότι δεν υπάρχει μεγάλο ιστορικό γεγονός που να έλαβε χώρα τα τελευταία 50 χρόνια (και όχι μόνο) και να μην είναι συνυφασμένο στο νου του κόσμου με κάποια συνομωσία. Ποιο να πρωτοθυμηθεί κανείς; Την πρώτη προσσελήνωση που κάποιοι υποστηρίζουν ότι δε συνέβη ποτέ; Τη δολοφονία του J.F Kennedy που συζητιέται ακόμη και σήμερα; Τον τραγικό θάνατο της πριγκίπισσας Diana που ορισμένοι χαρακτηρίζουν δολοφονία. Αν θέλετε να αναφερθούμε και σε «εγχώρια» παραδείγματα, δε χρειάζεται να ψάξουμε σε τόμους ιστορικών βιβλίων για να βρούμε κάποιο από αυτά. Αλήθεια, ποιος δε θυμάται την περίφημη «ασύμμετρη απειλή» δια στόματος του τότε Υπουργού Δημοσίας Τάξης , που πυροδότησε μια άνευ προηγουμένου συνομωσιολογία σε κάθε γωνιά της χώρας για το ποιος ή ποιοι προκάλεσαν τις καταστροφικές πυρκαγιές; Το πάθος αυτό του κόσμου με την συνωμοσιολογία δεν πέρασε απαρατήρητο από το άγρυπνο μάτι του Hollywood, που πάντα αναζητεί νέες πηγές έμπνευσης (και εσόδων). Ήδη από το 1962, το εξαιρετικό The Manchurian Candidate καθηλώνει τους θεατές στις σκοτεινές αίθουσες, όπως και τα Seven Days in May (1964) και Three Days of the Condor (1975). Στη δεκαετία του 80, το κινηματογραφικό είδος των συνομωσιολογικών θρίλερ παρακμάζει στη σκιά των Blockbusters. Στη δεκαετία του 90 όμως,