MAY DAY: Σήμα κινδύνου η φετινή Πρωτομαγιά !!

20:15 1/5/2012 - Πηγή: Ksipnistere

Φέτος συμπληρώνονται 126 χρόνια από τηντην 1η Μαΐου 1886, όταν διοργανώθηκε στην Αμερική η μεγάλη εργατική απεργία στο Σικάγο, για την καθιέρωση του 8ωρου

Αθανάσιος Τσίγκας

Φέτος συμπληρώνονται 126 χρόνια από την άνοιξη του 1886 και ειδικότερα την 1η Μαΐου, όταν και διοργανώθηκε από την εργατική τάξη της Αμερικής η μεγάλη εργατική απεργία

στο Σικάγο, για την.....
καθιέρωση του 8ωρου.

Μέσα στον ορυμαγδό των σημερινών εξελίξεων, με την εφαρμογή των Μνημονίων στην χώρα μας, την καταστρατήγηση των εργασιακών δικαιωμάτων, την δραματική μείωση των αποζημιώσεων, την αλλαγή των εργασιακών σχέσεων εργοδότη και εργαζόμενου, την εφαρμογή ατομικών συμβάσεων εργασίας, φαντάζει επίκαιρος όσο ποτέ άλλοτε, ο εορτασμός της Εργατικής Πρωτομαγιάς και η αναμόχλευση των γεγονότων που οδήγησαν στην καθιέρωση του εορτασμού της.

Μια σειρά αγώνων της αμερικάνικης εργατικής τάξης που είχε τραγική εξέλιξη, αφού κατέληξαν δύο ημέρες αργότερα σε φοβερά επεισόδια και τον θάνατο αρχικά τεσσάρων απεργών.

Οι αμερικανοί εργάτες, παρακινούμενοι από τους καναδούς συναδέλφους τους, οι οποίοι είχαν επιτύχει στην διεκδίκηση μειωμένου ωραρίου εργασίας τους.

Στην Αμερική την εποχή εκείνη το κανονιστικό πλαίσιο εργασίας ήταν ανύπαρκτο, αφού οι εργοδότες είχαν το δικαίωμα να απασχολούν το προσωπικό τους, κατά την δοκούν, 7 ημέρες την εβδομάδα, δίχως να διαχωρίζουν, ακόμη και τις Κυριακές.

Από τα Αμερικανικά συνδικάτα, αποφασίστηκε η έναρξη απεργιακών κινητοποιήσεων την 1η Μαΐου 1886, για την διεκδίκηση της μείωσης του ωραρίου εργασίας, με την πρωτοφανή για την εποχή συμμετοχή περίπου 350.000 εργατών από 1.200 εργοστάσια.

Την ίδια μέρα στο Σικάγο, πραγματοποιήθηκε η πιο μαχητική πορεία (περίπου 90.000 οι συμμετέχοντες), με επικεφαλής τον συνδικαλιστή Albert Parson και την οκταμελή οικογένεια του. Οι πρωτοφανείς αυτές κινητοποιήσεις, θορύβησε του εργοδότες και την κρατική μηχανή και έτσι 2 μέρες αργότερα, έξω από το εργοστάσιο MacKormick στο Σικάγο, έγινε προσπάθεια από απεργοσπάστες, την τοπική αστυνομία και τους μπράβους της επιχείρησης να διασπάσουν τον απεργιακό κλοιό, έχοντας ως αποτέλεσμα τον θάνατο 4 απεργών, τον τραυματισμό αρκετών άλλων και την πρόκληση δικαιολογημένης οργής από την εργατική τάξη της πόλης.

Την επομένη μέρα, αποφασίστηκε οργάνωση συλλαλητηρίου, πρωτοστατούντων των αναρχικών, καθόσον ο Albert Parson , πέραν της συνδικαλιστικής του δράσης, ανήκε στην τάξη των αναρχικών.

Η συγκέντρωση, όπως ήταν φυσικό, ήταν πολυπληθής, αλλά ειρηνική. Αυτό δεν απέτρεψε την κρατική μηχανή, να δώσει εντολή στην αστυνομία για βίαιη καταστολή και διάλυση της συγκέντρωσης.

Στις πρώτες αψιμαχίες, ρίχθηκε από το μέρος των απωθούμενων διαδηλωτών χειροβομβίδα, σκοτώνοντας έναν αστυνομικό και τραυματίζοντας δεκάδες. Άμεσα οι αστυνομικές δυνάμεις άνοιξαν πυρ κατά βούληση, σκοτώθηκαν τέσσερις απεργοί και τραυματίσθηκαν απροσδιόριστος αριθμός διαδηλωτών. Επίσης έξι αστ