Oι έλληνες πολίτες…. δε γεννήθηκαν απατεώνες

21:12 26/11/2011 - Πηγή: Ksipnistere

γράφει ο Αγγελος Αγγελίδης

Είναι οδυνηρή και ανελέητη απάτη η προσχεδιασμένη και μεθοδευμένη εξαπάτηση που επιχειρείται για να ενοχοποιηθεί ο τελευταίος ίσως τρόπος αντίστασης του λαού. Η αντίσταση, ενός λαού που έχει εγκαταλειφθεί από όλους εκείνους που έπρεπε να βρίσκονται πρώτοι στα χαρακώματα και στις μάχες για τα λαϊκά συμφέροντα και την....
προστασία τόσο του εισοδήματός του αλλά ακόμη περισσότερο της αξιοπρέπειάς του

Του κάθε εκείνου πολίτη που ξυπνά καθημερινά με το ξυπνητήρι ρολόϊ στο

κεφάλι και πίνει όρθιος τον πρωϊνό καφέ. Η βιασύνη του μεγάλη να προλάβει το αυτοκίνητο της εταιρίας που θα τον μεταφέρει στον χώρο δουλειάς ή να χτυπήσει έγκαιρα την υπηρεσιακή κάρτα προσέλευσης. Οι πολίτες που γίνονται ψυχροί κι αναίσθητοι απέναντι στα παιδιά τους και στα μωρά τους ακόμη. Με φωνές και ένταση τα ξυπνούν απ΄ τον πρωϊνό ύπνο και με συνοπτικές διαδικασίες τα οδηγούν και τα εγκαταλείπουν σε μια παγωμένη σχολική αυλή αφού τα ξεγελάσουν με ένα σχεδόν υποκριτικό βιαστικό φιλί. Το στοργικό γλυκό φιλί το μόνο που απέμεινε ανεξέλεγκτο και απείραχτο στη ζωή του λαού.

Ο λαός ποτέ δεν υπήρξε γεννημένος απατεώνας. Ο λαός μας αν εμφάνισε περιπτώσεις που προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν το δημόσιο χρήμα ή τις δημόσιες υπηρεσίες είναι απόλυτα σίγουρο πως κάποια στιγμή μυήθηκε σε τούτο. Σ΄ όλα τα σχολεία και τα βιβλία του κόσμου τα μικρά παιδιά ακούν και διαβάζουν για τις αρετές της ειλικρίνειας, της εντιμότητας, της νομιμότητας, της δικαιοσύνης, της υπακοής, του σεβασμού, της συνεργασίας, της αλληλεγγύης. Ετσι σφυρηλατείται η ανθρώπινη παιδική ψυχή και έτσι μεγαλώνει.

Πώς όμως αργότερα αυτή η καλλιέργεια χάνεται; Γιατί τα πράγματα αλλάζουν και εμφανίζονται οι αποκλίσεις και οι όποιες παραβατικές συμπεριφορές; Πιστεύω την πετυχημένη απάντηση στο ερώτημα αυτό να την δώσουν κάποιοι πιο ειδικοί από τις δικές μου γνώσεις. Εδώ το μόνο που θα μπορούσα να πω από τις εμπειρίες μου είναι πως όσο οι ηλικίες μεγαλώνουν τόσο αλλάζουν τα μαθήματα της κοινωνίας και τα διδάγματα. Στην ελληνική κοινωνία της τελευταίας εικοσιπενταετίας θυμάμαι και αντιλήφθηκα πως άλλαξαν κατά πολύ τα προαπαιτούμενα του πετυχημένου πολίτη.

Για να είσαι πρώτος και πετυχημένος πρέπει να είσαι όχι έξυπνος αλλά ¨ξύπνιος¨. Και αυτό σημαίνει ότι πρέπει να είσαι αετονύχης δηλαδή να είσαι διπλωμάτης, που σημαίνει ότι μπορείς να ελίσσεσαι και να χειρίζεσαι καλά τις καταστάσεις αδιαφορώντας από πού άρχισες και με ποιες συμφωνίες και υποσχέσεις και με ποιους συνεργάτες. Βλέπεις μόνο το στόχο που είναι η ατομική και προσωπική σου προβολή και ικανοποίηση παραβλέποντας ψυχρά τη μοίρα και την τύχη των αρχικών συντρόφων. Θυσιάζεις τη συλλογικότητα μπροστά στην ατομική ευκαιρία. Αυτές οι συμπεριφορές ούτε τιμωρήθηκαν ούτε στοχοποιήθηκαν ποτέ, αντίστροφα έγιναν σχεδόν τα νέα κοινωνικά πρότυπα.

Σε ένα τέτοιο σχολείο συνεχίζουν το σφυρηλάτημα της συνείδησης οι νέοι μας και αναθεωρούν όσα τους έμαθε ο απλός δάσκαλος. Πολλά δ