"Αγανάκτησα με τη στείρα αγανάκτηση! Πότε θα κάνουμε κάτι γαμώτο;"

23:30 24/6/2011 - Πηγή: Ksipnistere

Αγανάκτηση τέλος, ήρθε η ώρα της οργής!

του Θοδωρή Ζούμπου

Την Τρίτη το βράδυ ήμουν κι εγώ για μια ακόμη φορά στο Σύνταγμα, για να εκδηλώσω την αγανάκτηση μου σε όσα συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό στην Ελλάδα, την καταστρατήγηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της αξιοπρέπειας, του βιοτικού μας επιπέδου, του δικαιώματος στην ελπίδα και......
του ξεπουλήματος της πατρίδας μας. Με εκβιαστικά διλήμματα,

παπαγαλάκια, τρομοκρατία, επικοινωνιακά παιχνίδια και αποπροσανατολισμό επιχειρείται η μεγάλη του έθνους γενοκτονία από μια κάστα ανθρώπων που πραγματικά την ενδιαφέρει το κέρδος και μόνο. Ο κόσμος έχει αγανακτήσει!
Ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης και ο ψήφος εμπιστοσύνης είναι ακόμα ένα κολπάκι, για να περάσουν τα πλέον επώδυνα μέτρα, τα οποία θα είναι ταφόπλακα της κοινωνίας. Δεν είναι ώρα για λόγια, είναι ώρα για πράξεις. Υπάρχει αδήριτη ανάγκη για ρήξη κι ανατροπή!
Η ανατροπή, όμως δεν θα έρθει με σουβλάκια, σφυρίχτρες, κατσαρόλες, λέιζερ, μπάφους, τραγούδια και χορούς. Έτσι η ενέργεια του κινήματος της οργής αποπροσανατολίζεται. Με μούντζες δεν πέφτει η Βουλή, αλλά μόνο με σφαλιάρες. Πρέπει να το πάρουμε απόφαση πως στο χείλος του γκρεμού που βρισκόμαστε τώρα, στην δίνη ενός κοινωνικοοικονομικού πολέμου η δυναμική αντίδραση στα βίαια μέτρα της εξουσίας είναι η μόνη λύση! Κανενός τα αυτιά δεν ιδρώνουν από γιουχαρίσματα και ύβρεις. Οι άνθρωποι είναι χοντρόπετσοι κι εκπαιδευμένοι γι’αυτό που συμβαίνει τώρα.
Όταν ο ελληνικός λαός επαναστάτησε το 1821 δεν πήγε να μπουγελώσει τον Αλή πασά, αλλά να τον πνίξει. Όταν ο Αθανάσιος Διάκος ξυπνούσε τους ραγιάδες κόντρα στον τουρκικό ζυγό δεν έτρωγε σουβλάκι, έγινε ο ίδιος σουβλάκι!


Εγώ ξέρω ότι οι χαρές και τα πανηγύρια γίνονται μετά από μια νίκη κι όχι κατά την διάρκεια της μάχης. Τι κερδίζουμε με το να χορεύουμε ινδιάνικους χορούς και να ουρλιάζουμε σαν βλαμμένα, την στιγμή που μέσα στην Βουλή υπογράφεται η θανατική μας καταδίκη;
Δεν είμαι προβοκάτορας, αλλά ήρθε η ώρα να πάρουμε κάποιες σοβαρές αποφάσεις πριν είναι αργά. Πρέπει να γίνουν κάποιες θυσίες , πρέπει άνθρωποι να τραυματιστούν, να φυλακιστούν, να ματώσουμε, αν θέλουμε ένα καλύτερο μέλλον για μας και τα παιδιά μας.
Την Τρίτη είναι η τελευταία ευκαιρία. Κανείς «ψύχραιμος» δεν πρέπει να εμποδίσει την λαϊκή οργή κι αν θέλουν τα «παιδιά από τα Εξάρχεια» να συγκρουστούν, να βάλουν "στόχο" την είσοδο της Βουλής. Ας ανοίξουν αυτοί τον δρόμο και το πλήθος θα ακολουθήσει, για να ρίξει την Βαστίλη. Μια κατάληψη της Βουλής, έστω συμβολική, έστω σε κάποιο τμήμα της, πρέπει να γίνει με 3 αιτήματα:
1) Κήρυξη του χρέους ως επαχθές και πλήρη διαγραφή του. Μην φοβάστε πολλοί θα χαρούν από αυτήν την εξέλιξη και θα δρομολογηθεί μια διαγραφή όλων των χρεών της Ευρώπης. Η οικονομία δεν θα καταρρεύσει, αλλά οι τοκογλύφοι. Κι να θέλουν πόλεμο, ας έρθει το IMF με τον στρατό του να τα πάρει. Οι Έλληνες πάντα έδειχναν τον δρόμο κι άλλαζαν τον ρου της ιστορίας.
2) Επιστροφή όλων των