ΑΚΕΠ: ΝΑ ΠΕΣΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΡΑ!

19:40 23/5/2011 - Πηγή: Ksipnistere

23 ΙΟΥΝΗ, ΠΑΜΕ ΣΥΝΤΑΓΜΑ – ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΥΝΤΑΓΜΑ

Η κυβέρνηση Παπανδρέου προσωποποιεί κι εκπροσωπεί πολιτικά τα συμφέροντα της αριστοκρατίας του πλούτου, τα συμφέροντα της χρηματιστικής ολιγαρχίας. Προσωποποιεί και.....
εκπροσωπεί «το διαβόητο έγκλημα» της δυστυχίας, της εκμετάλλευσης και

της εξαθλίωσης ενός ολόκληρου λαού.

Η ανάγκη να πέσει η κυβέρνηση Παπανδρέου είναι άμεση!

Η ανάγκη να ξεσηκωθεί ο λαός και νʼ ανατρέψει την κυβέρνηση Παπανδρέου είναι άμεση!

Κάθε καθυστέρηση οδηγεί το λαό και τη χώρα στην καταστροφή και τον όλεθρο. Ο χρόνος της αναμονής έχει ήδη τελειώσει!

Η αποφατικότητα του πληθυσμού στα μέτρα μνημονίου ΠΑΣΟΚ-ΤΡΟΪΚΑΣ, που ανατρέπουν συλλήβδην τα δικαιώματα των δυνάμεων της εργασίας, είναι ακόμα διάχυτη και καθολική. Έχει τον χαρακτήρα του αυθόρμητου, γιʼ αυτό είναι διάχυτη και όχι συνεκτική. Εκδηλώνεται περισσότερο ατομικά, και όχι συλλογικά. Απουσιάζει, από αυτήν, η ευθυκρισία, δηλαδή ο πολιτικός προσανατολισμός, η κατεύθυνση και ο στόχος.

Η αναγκαία πολιτική κατεύθυνση, η αναγκαία συνθήκη, που μπορεί νʼ αντιμετωπίσει και να αναστρέψει τη σημερινή εφιαλτική οικονομικο-κοινωνική και πολιτική κατάσταση, ονομάζεται «ανένδοτος αγώνας για την ανατροπή της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και την αναίρεση των μέτρων μνημονίου-ΠΑΣΟΚ-ΤΡΟΪΚΑΣ».

Η πλησμονή των αντικειμενικών κοινωνικών συνθηκών, για τη σύσταση ενός προοδευτικού ριζοσπαστικού μαζικού κινήματος και για συντονισμένη δράση των κοινωνικών ομάδων ισχύος που πλήττονται από τη σημερινή κατάσταση, είναι προφανής.

Η εθνική ανεξαρτησία, η λαϊκή κυριαρχία, η κοινωνική δικαιοσύνη, με την υπαγωγή του ελληνικού κράτους στα άρθρα 121(4) και 126(9) της συνθήκης της Λισσαβόνας και με την εφαρμογή των μέτρων του μνημονίου, έχουν ανενδοίαστα φαλκιδευτεί.

Η ανεργία αυξάνεται αλματωδώς. Οι μισθοί, τα ημερομίσθια, οι συντάξεις, μειώνονται δραματικά. Τα μικρομεσαία στρώματα και τα μικρομεσαία αγροτικά νοικοκυριά καθαιμάζουν και ρημάζουν.

Δυστυχώς, όσο περισσότερο διαφαίνεται, ακόμη και δημοσκοπικά, η ανάγκη ενός μεγάλου –και διαρκώς διογκούμενου- τμήματος του πληθυσμού, να υπάρξουν πολιτικές πρωτοβουλίες έξω απʼ τα σημερινά κομματικά σχήματα και τις σημερινές πολιτικές και συνδικαλιστικές περιχαρακώσεις, που, με «το βουερό κέρας του κυνηγού» θα σημάνουν, στο όνομα των γενικών δικαιωμάτων της κοινωνίας, «το κυνήγι» της σημερινής εξαχρειωμένης οικονομικής και πολιτικής εξουσίας, τόσο περισσότερο ο κοινοβουλευτικός και εξωκοινοβουλευτικός αντικαπιταλιστικός πολιτικός χώρος «κοπαδοποιείται», αλληλοσπαράσσεται και προσφέρει, με τη στάση του αυτή, «καλές υπηρεσίες» στο καθεστώς.

Σήμερα, εκείνο που επείγει δεν είναι η άμεση επίλυση των πολιτικών και ιδεολογικών διαφορών των διαφόρων τμημάτων του ριζοσπαστικού πολιτικού χώρου, ούτε η άμεση πολιτική-ιδεολογική προγραμματική ενότητα της Αριστεράς. Στις σημερινές συνθήκες, οι πρωτοβουλίες για διάλογο πάνω στα γενικ