"Αντιρατσισμός ή η γένεση μιας νέας Ακροδεξιάς;

18:46 2/5/2011 - Πηγή: Ksipnistere

Του Κωνσταντίνου Γρίβα

Τον τελευταίο καιρό, η πόλωση στους κόλπους της ελληνικής κοινωνίας αναφορικά με το ζήτημα της μαζικής μετακίνησης πληθυσμών προς τη χώρα μας τείνει να λάβει δραματικές διαστάσεις. Οι υπέρμαχοι του μεταναστευτικού ρεύματος εγκαλούν τη λοιπή ελληνική κοινωνία ως «ρατσιστική» και.....
εμφορούμενη από ακροδεξιές θέσεις. Είναι, όμως, όντως έτσι τα πράγματα;
Καταρχάς, οι περισσότεροι αλληλέγγυοι των μεταναστών που ήδη βρίσκονται στην Ελλάδα, εκτός από την αλληλεγγύη τους απέναντι στους μετανάστες,

εκδηλώνουν φανατική υποστήριξη στο ίδιο το φαινόμενο της μαζικής μετανάστευσης, μια και κάθε προσπάθεια για περιορισμό του μεταναστευτικού ρεύματος θεωρείται ρατσιστική, φασιστική, ακροδεξιά κ.ο.κ.
Όσοι, λοιπόν, έχουν αυτοαναγορευτεί σε υπερασπιστές των μεταναστών προσπαθούν να επιβάλουν την άποψη ότι τα σύνορα πρέπει να είναι απολύτως ανοιχτά και πως κάθε άνθρωπος έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να μετακινείται ελεύθερα προς όπου επιθυμεί, χωρίς να υπάρχει ο παραμικρός περιορισμός. Αυτό θεωρείται θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα και κάθε προσπάθεια περιορισμού του, όπως, για παράδειγμα, με τον περίφημο φράχτη στον Έβρο, θεωρείται βίαιος περιορισμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.Αυτή είναι, όμως, μια στρεβλωμένη αντίληψη περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η οποία υπερτονίζει σε σημείο τερατωδίας τα ατομικά δικαιώματα και μηδενίζει μέχρι εξαφανίσεως τα συλλογικά, αυτά των κοινωνιών και των λαών.
Όπως για ένα λαό του Αμαζονίου θεωρείται α- διανόητο να του επιβάλεις καθ’ οιονδήποτε τρόπο αλλαγή του τρόπου ζωής, των «πιστεύω», του πολιτισμού και της εθνοτικής του ταυτότητας, το ίδιο ισχύει και για όλους τους λαούς του κόσμου, συμπεριλαμβανομένου του ελληνικού. Εκτός κι αν υπεισέρχονται ρατσιστικά κίνητρα και ο ελληνικός λαός θεωρείται κατώτερος έναντι άλλων, όπως φαίνεται ότι πιστεύουν συνειδητά ή ασυνείδητα ορισμένοι «αντιρατσιστές» - «αντιεθνικιστές» νεοσταυροφόροι. Και, μια και μιλάμε για αντιεθνικισμό, αυτό που κυριαρχεί σήμερα στις φανατισμένες «αντιεθνικιστικές» σέχτες δύσκολα μπορεί να χαρακτηριστεί ως υπέρβαση του εθνικισμού ή, έστω, άρνησή του. Είναι μάλλον ένα είδος αντεστραμμένου εθνικισμού, όπου οι ίδιοι οι Έλληνες παίζουν το ρόλο του «απόλυτου εχθρού» του (μη) έθνους. Παραφράζοντας τον Βίλχελμ Ράιχ, θα μπορούσαμε ίσως να πούμε ότι είναι ένα είδος «μαζοχιστικού εθνικισμού».Αυτή η γιγάντωση των ατομικών δικαιωμάτων προέρχεται από το προτεσταντικό πολιτισμικό υπόβαθρο που γέννησε τον ανεξέλεγκτο ατομοκεντρισμό της Δύσης, ο οποίος αποτέλεσε με τη σειρά του βασικό συστατικό στοιχείο του καπιταλισμού.
Βιολογική «καθαρότητα» ή θέμα ανοχής των ανθρωποχώρων;
Οι «αντιρατσιστές» - φονταμενταλιστές κατηγορούν όσους αντιδρούν στο φαινόμενο της μαζικής μετακίνησης πληθυσμών ως «ρατσιστές», που νοιάζονται για τη «φυλετική καθαρότητα» των κοινωνιών τους και δεν δέχονται ανθρώπους άλλων φυλών. Στην πραγματικότητα, οι μόνοι σχεδόν που επιμένουν να μιλούν για το θέμα αυτό είναι οι ίδιοι οι «αντιρατσιστές». Η συν