Αρχαίο χιούµορ, αθάνατο!

13:40 11/9/2011 - Πηγή: Ksipnistere

Ο Σωκράτης, ο Μέγας Αλέξανδρος, ο ∆ιογένης και ο Θαλής πρωταγωνιστούν - ως άλλοι Τσακ Νόρις - σε ανέκδοτα.
Μόνο που έχουν ηλικία 2.500 ετών και είναι αληθινά!
Μπορεί οι αρχαίοι Ελληνες να µην έβαζαν στο µάτι ούτε τις ξανθές ούτε τους Ποντίους. Μπορεί τα κατορθώµατα του Τσακ Νόρις να µηνήταν της µόδας την εποχή του Περικλή. Ποιος είπε όµως ότι οι άνθρωποι που....
έχτισαν τον Παρθενώνα συνοµιλούσαν µε τον Σωκράτη και τον Αριστοτέλη και ακολούθησαν τον Μεγάλο Αλέξανδρο στην εκστρατεία του δεν είχαν χιούµορ και µάλιστα καυστικό; Απόδειξη πως ακόµη και οι όροιαστείο καιανέκδοτο _ τους

οποίους χρησιµοποιούµε ακόµη καισήµερα _ έχουν την προέλευσή τους στο µακρινό παρελθόν.

Ολα άρχισαν από τον Προκόπιο _ τον ιστορικό του 6ου αιώνα _ το έργο του οποίου είχε τον τίτλο «Ανέκδοτα» και κατηγορούσε τον Ιουστινιανό _ σε αντίθεση µε τα υπόλοιπα βιβλία του_ για δεσποτικήτυραννία, απληστία και διαφθορά και τη γυναίκα του Θεοδώρα ως ακόλαστη και διεφθαρµένη. Εκτοτε καθιερώθηκε η έννοια του «άγνωστου και περίεργου» να σηµαίνει κι αυτό που «ξενίζει και προκαλεί γέλιο».

Οσο για το αστείο προέρχεται από το άστυ, την πόλη δηλαδή, γιανα δείξει τις κοµψές και χαριτωµένες εκφράσεις των κατοίκων των πόλεων σε αντίθεση µε τιςχοντροκοµµένες εκφράσεις τωνκατοίκων πουζούσαν στην ύπαιθρο, των αγροίκων.

Μερικά από τα πιο έξυπνα συγκεντρώθηκαν σε µιαέκδοση που επανακυκλοφορεί απότις ΕκδόσειςΣαββάλα και φέρειτην υπογραφή τουΣωκράτη Γκίκα (συγγραφέα έργωνκυρίως Φιλοσοφίας και Κοινωνιολογίας). Το δευλικό αντλήθηκε κυρίως από τα κείµενα τουΠλουτάρχου, τις βιογραφίες του∆ιογένη του Λαέρτιου, τις κωµωδίες του Αριστοφάνη, το Ανθολόγιο του Στοβαίου και τα αστεία του Ιεροκλή.

Αν βαρεθήκατελοιπόν να ακούτε τι κάνει ο ΤΣακ Νόρις,ανανεώστε το ρεπερτόριό σας µε ανέκδοτα από το παρελθόν, που θα µπορούσαν όµως να έχουν ειπωθεί και σήµερα.

Ο ∆ιογένης βλέποντας κάποιον να δείχνειερωτευµένος µε µια πλούσια γριά, είπε:«Σ’ αυτήν δενκάρφωσε ταµάτια του, αλλά τα δόντια του». Κάποια άλληστιγµή ζητούσε ελεηµοσύνη από ένα άγαλµα κι όταν τον ρώτησανγιατί κάνεικάτι τέτοιο, εκείνος απάντησε «εξασκούµαι στο να µην απογοητεύοµαι από την αναισθησία των ανθρώπων». Και κάποτε ζητώντας βοήθεια από κάποιον του είπε: «Αν έδωσες σε άλλον, δώσε και σε µένα. Αν δεν έδωσες σε κανέναν, τότε άρχισε από µένα. Οταν δε ένας φαλακρός άρχισε να τον βρίζει ο ∆ιογένης του είπε: «∆εν σου ανταποδίδω τις βρισιές,αλλά θαήθελα να πω ένα “µπράβο” στις τρίχες σου, γιατί απαλλάχτηκαν από ένα κακορίζικο κεφάλι».

Ενας πατέραςζήτησε απότον Αρίστιππο να διδάξει τον γιοτου. Ο φιλόσοφος ζήτησε ως αµοιβή 500 δραχµές και ο πατέρας άρχισε τα παζάρια θεωρώντας το ποσό υπερβολικό. «Με τόσα χρήµατα θαµπορούσα να αγοράσω ένα ζώο» είπε. «Αγόρασε», του απάντησε ο Αρίστιππος. «Ετσι θα έχεις δύο». Και όταν κάποιος του είπε ότι η Λαΐδα _ η γνωστή εταίρα _ δεν τον αγαπά αλλάπροσποιείται εκείνοςτου αποκρίθηκε: «Ούτε το κρασί ή το ψάρι µε αγαπούν, εγώ όµ