Χαρίζεται το μισό αιγαίο πέλαγος;

22:10 21/8/2011 - Πηγή: Ksipnistere

Τα ψιχία των στοιχείων από το βιβλίο του έμπειρου στα αεροναυτιλιακά ζητήματα, Τούρκου διπλωμάτη Ντενίζ Μπουλούκμπασι, που ήρθαν προσφάτως στη δημοσιότητα, φέρνουν στην επιφάνεια αθέατες συνέπειες των ελληνοτουρκικών διερευνητικών συζητήσεων-διαπραγματεύσεων, οι οποίες ξεκίνησαν το....
1978 με πρωτοβουλία-πίεση της Τουρκίας και βρίσκονται στην 50ή συνάντηση.
Εκ του μέχρι στιγμής αποτελέσματος προκύπτει ότι αυτή η πρωτοβουλία της Τουρκίας είχε διπλό στόχο σε βάρος της Ελλάδας.

Όσο συνεχίζονται οι ατέρμονες

συζητήσεις, η Ελλάδα στερείται την άσκηση του δικαιώματός της για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ επί 33 χρόνια.

Το ίδιο χρονικό διάστημα των συζητήσεων αυτών, η Τουρκία έχει πετύχει μέσω του ΝΑΤΟ και του ICAO δικαιώματα στο Αιγαίο που δεν της ανήκουν, εκμεταλλευόμενη ενδεχομένως και την ολιγωρία ελληνικών υπηρεσιών, καθώς οι διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις των τελευταίων 30 ετών δεν μπήκαν σοβαρά στον κόπο να αναπροσαρμόσουν και να «εκμοντερνίσουν» την εξωτερική πολιτική ανάλογα με τις ευκαιρίες που προσέφεραν οι εκάστοτε περιστάσεις.

Το αποτέλεσμα είναι αυτά τα «δικαιώματα»-στοιχεία που έχει συγκεντρώσει η Άγκυρα αυτή την 30ετία να τα χρησιμοποιήσει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, αν και όποτε συμφωνηθεί η προσφυγή σ' αυτό. Άλλωστε, υπάρχει καταγεγραμμένη από το 2002 η σαφής δήλωση του προέδρου του δικαστηρίου σε συνέντευξή του: «Η απόφαση και το αποτέλεσμα της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας - ΑΟΖ κ.λπ. θα εξαρτηθεί από τα στοιχεία που θα προσκομίσουν οι Έλληνες και οι Τούρκοι δικηγόροι».

Έτσι, αυτές οι ατέρμονες συζητήσεις, που για την ελληνική πλευρά προσφέρουν το πρόχειρο επιχείρημα «της ησυχίας στο Αιγαίο», επί της ουσίας δείχνουν ότι εξυπηρετούν μόνο την Άγκυρα. Μέσω αυτού του τρόπου, αυτή στερεί από την Ελλάδα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα από τον ορυκτό πλούτο, δεδομένου ότι, με τις ατέρμονες συζητήσεις, δεν επιτρέπει στην Ελλάδα να οριοθετήσει και να αξιοποιήσει την υφαλοκρηπίδα - ΑΟΖ στα όρια του FIR Αθηνών - Κωνσταντινούπολης (Αιγαίο), στο οποίο η Άγκυρα έχει μηδαμινά έως ελάχιστα νόμιμα δικαιώματα. Παράλληλα, με τις συζητήσεις αυτές, η Τουρκία επιδιώκει να προβεί η Ελλάδα σε παραχωρήσεις που εξυπηρετούν τα τουρκικά συμφέροντα.

Οι συζητήσεις του 2003 για συμφωνία καθορισμού διαφορετικού εύρους χωρικών υδάτων, που αποτελεί τη βάση για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας σε διαφορετικές περιοχές, αλλά ακόμη και στα ίδια νησιά, βρίσκονται ένα βήμα πριν αποτελέσουν οριστικό γεγονός. Αυτό ενισχύεται από τις αναφορές στο βιβλίο του πρώην πρωθυπουργού Κ. Σημίτη, αλλά και από τη μετέπειτα συνέντευξη του τότε υπουργού Αμυνας Σπηλιωτόπουλου στη «Χουριέτ», τον Ιούνιο του 2004: «...τα χωρικά μας ύδατα μπορούν σε άλλες περιοχές να είναι 3 ν.μ., σε άλλες 6 ν.μ. και σε άλλες 9 ν.μ. κ.λπ.». Εκτός τούτων, το διαφορετικό εύρος των ελληνικών χωρικών υδάτων περιγράφεται με ακρίβεια για συγκεκριμένα νησιά στο πρόσφατο βιβλίο του κ. Μπουλούκμπασι.

Σε περί