Δεν τα φάγαμε μαζί. Αλλά θα τα τρώγαμε ευχαρίστως!!

22:11 8/12/2011 - Πηγή: Ksipnistere

Πέρασε καιρός από εκείνη την φοβερή ατάκα του κ. Πάγκαλου «μαζί τα φάγαμε» που θυμάμαι ότι μας εξόργισε όλους. Έγιναν κι άλλα πολλά θυμάμαι. Νομίζω πως έκοψαν μισθούς υπαλλήλων αλλά και συνταξιούχων. Θυμάμαι ότι μας είπαν πως πολλοί συνταξιούχοι ήταν παράνομοι. Δεν θυμάμαι ποιος είχε δώσει εκείνες τις συντάξεις αλλά νομίζω οι ίδιοι που τις ανακαλύψανε. Θυμάμαι πως αρχίσανε τις συλλήψεις φοροφυγάδων με τεράστια ποσά που σίγουρα δεν δημιουργήθηκαν σε....
μια νύκτα. Νομίζω οι ίδιοι ήταν που επέτρεψαν να συμβεί κι αυτό. Το Φ.Π.Α δεν αποδίδεται στο τέλος του αιώνα αλλά κάθε μήνα. Συνεπώς άμεσα γνωρίζεις ποιος οφείλει. Γιατί αφήσανε να γίνουν τα ποσά μαμούθ αυτοί το γνωρίζουν καλύτερα. Τώρα που έγιναν αυτές οι μικρές οι μεγάλες κινήσεις η φράση «μαζί τα φάγαμε»
αρχίζει και βγάζει νόημα. Αυτό εννοούσανε άραγε; Θυμάμαι επίσης και κάποιους αγανακτισμένους κάποιες μέρες στο Σύνταγμα αλλά πιο πολύ θυμάμαι ότι μοιάζουμε όλοι με ένα μικρό σκυλάκι που γαβγίζει και μετά κρύβεται πίσω απ’ τα μπατζάκια του αφεντικού του φοβισμένο απ’ την απότομη αντίδραση του αντίπαλου. Θυμάμαι πόσο εύκολα ξεθύμανε η οργή όλων κι αν αυτό θέλει να δείξει ότι στρίψαμε και το άλλο μάγουλο να μας ραπίσουν σαν καλοί χριστιανοί πάω πάσο. Αλλά αν είναι έτσι γιατί σκούζουμε στα καφενεία στις παρέες στους δρόμους αναμεταξύ μας; Γιατί φωνάζουμε οργισμένοι καθισμένοι στον καναπέ; Μήπως για να αναγκάσουμε τον γείτονα να κρυφοκοιτάξει απ’ το ματάκι; Αυτό θα κάνει και ανασηκώνοντας τους ώμους θα καθίσει κι αυτός ξανά στον καναπέ απολαμβάνοντας ένα επιστημονικό δακρύβρεχτο σήριαλ με κάποιον όμορφο Τούρκο.
Αναρωτιέμαι τελικά επειδή οι μνήμη μου φέρνει πολλά γιατί γκαρίζουμε κλεισμένοι μέσα σε τέσσερα ντουβάρια; Γιατί μας πιάνει το γαμώτο για λίγο και μετά πάλι εκείνη η αχαλίνωτη βαριεστιμάρα πάλι εκείνος ο ωχαδερφισμός. Οι Έλληνες μια στιγμή μοναχά πολεμάνε και μετά ξαποσταίνουν ξανά. Γιατί κατηγορούμε πάντα τους άλλους φορώντας εκείνο το άσπιλο κουστούμι της ηθικής γιατί πάντα συνομιλώντας κρίνοντας τους άλλους οι μόνοι που δεν φταίμε είμαστε εμείς; Μας γυρίσανε οι πολιτικοί την πλάτη; Μας αγνοήσανε και μας φερθήκανε πρόστυχα; Εμείς τι κάναμε όλα αυτά τα χρόνια στον γείτονα μας; Σε έναν φτωχό που αποζητούσε μάταια την βοήθεια μας. Ξέρω-ξέρω όχι εσύ ούτε εγώ αλλά μόνο οι άλλοι. Δεν τα φάγαμε μαζί αλλά ευχαρίστως θα τα τρώγαμε. Θα τα τρώγαμε ευχαρίστως όταν με ψηφίζατε στο σωματείο για πρόεδρο και μετά γινόμουν αρχισυνδικαλιστής μετά βουλευτής μετά υπουργός χωρίς να θυμάμαι πόσες λίγες ώρες χρειάσθηκε να δουλέψω πριν απ’ όλα αυτά τα αξιώματα. Θα τα τρώγαμε ευχαρίστως όταν παίρναμε την επιδότηση υπερτιμολογώντας ότι μπορούσαμε χωρίς στο τέλος να κάνουμε απολύτως τίποτε. Όλα εικονικά όλα για την αρπαχτή. Μα ναι το ξέρω όχι εσύ κι εγώ αλλά οι άλλοι. Εμείς οι δυο που τα λέμε τώρα ξέρουμε πόσο άχρηστοι και κλέφτες είναι όλοι άλλοι αλλά δυστυχώς δεν κυβερνήσαμε εμείς. Αν ήταν στο δικό μας χέρι αυτός ο τόπος θα ήταν παράδεισος γιατί εμείς δεν θα βουτάγαμε το δάκτυλο μας στο μέλι όχι εμείς