Είμαστε έθνος αλήτικο;

19:27 28/12/2011 - Πηγή: Ksipnistere

Του Δημήτρη Α. Γιαννακόπουλου *

Λέω να σας πω τα κάλαντα με τον δικό μου τρόπο: απομυθοποιητικά. Έτσι, για να μην έχουμε αυταπάτες τη νέα χρονιά! Είναι κατά τη γνώμη μου η πιο χρήσιμη υπηρεσία αυτή την ώρα προς την κοινωνική αναπαράσταση του ελληνικού λαού, ο οποίος εμφανίζεται σοκαρισμένος, ζαλισμένος και σε μεγάλο βαθμό ηθικά εξασθενημένος. Φυσιολογικά πράγματα που.....
έχουν συμβεί και αλλού, όταν η τύχη μιας χώρας περνά στα χέρια υπερεθνικών παραγόντων, όπως είναι για παράδειγμα το ΔΝΤ,

η τρόικα, κλπ.

Αν και πολύ εξυπηρετεί μία μερίδα τουλάχιστον εκ των εθνικιστών, να εμφανίζουν τους Έλληνες ως έθνος ανάδελφο, στην ουσία αυτοί μαζί με όλους τους άλλους που πολιτεύονται με κανόνα είτε τον εθνικισμό, είτε την παγκόσμια διακυβέρνηση, αντιλαμβάνονται την χώρα ως πυρήνα ενός έθνους αλήτικου. Είναι αλητεία με έντονα στοιχεία εκπόρνευσης, να θεωρεί κανείς ότι η ελληνική κοινωνία οφείλει να παραδώσει εθνικό πλούτο και κοινωνικό κεφάλαιο σε αλλοδαπά συμφέροντα, τα οποία ως αντάλλαγμα θα προσφέρουν στην χώρα τούτα που γνώρισαν όλες οι περιοχές του κόσμου υπό καθεστώς αποικιοκρατίας. Δηλαδή, στήριξη μιας τάξης μεταπρατών, πολιτικών και στρατιωτικών για να λειτουργήσουν τους μηχανισμούς επιβολής και νομιμοποίησης εξευτελιστικών καθεστώτων εκμετάλλευσης ανθρώπων και φυσικών πόρων από μονοπωλιακούς παράγοντες.

Είναι να ντρέπεσαι που είσαι Έλληνας παρακολουθώντας παράγοντες της ελεεινής ξενόδουλης δεξιάς είτε να αβαντάρουν ρωσικά συμφέροντα στην χώρα μας, είτε ισραηλινά, στο αμυντικό και ενεργειακό κυρίως πεδίο, φέρνοντας τις διεθνείς σχέσεις της Ελλάδας δεκάδες χρόνια πίσω: με την λογική εκμετάλλευσης που διέπει κάποιες πλούσιες σε ενεργειακές πηγές ή άλλης μορφής φυσικών ή παραγωγικών πόρων, αλλά απολύτως φτωχές και ταπεινές χώρες της Αφρικής και μερικές της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής. Όπως είναι απολύτως καταθλιπτικό να παρατηρείς παράγοντες της λεγόμενης κεντροαριστεράς και φιλελεύθερης δεξιάς να πολιτεύονται με γνώμονα το χρεοστάσιο, τις «δόσεις» από την ΕΕ και το ΔΝΤ και μία μοναδική στον κόσμο ερμαφρόδιτη και παραπλανητική διαδικασία αναδιάρθρωσης του δημόσιου χρέους, έτσι ώστε να αναδιοργανωθεί δήθεν το κράτος και να εναρμονισθεί οικονομία και διοίκηση με ένα ανύπαρκτο στην ουσία, ευρωπαϊκό πρότυπο.

Αν θελήσεις να εμβαθύνεις στον κυρίαρχο πολιτικό λόγο που συστηματοποιείται στην χώρα μας αναφορικά με την κρίση, θα διαπιστώσεις ότι η έννοια της πολιτικής κοινότητας που χαρακτηρίζει εθνικές αναπαραστάσεις, συνδέεται με μορφές εκμετάλλευσης και όχι χειραφέτησης (να χειραφετηθούμε από τους μεν για να παραδοθούμε προς αποικιοκρατική εκμετάλλευση στους δε) . Η μορφή του εκμεταλλευτή μόνον διαφέρει, όπως ασφαλώς και η επιχείρηση νομιμοποίησής του ως ζωτικού παράγοντα για την ύπαρξη και ευημερία έθνους και λαού. Τελευταία μάλιστα και καθόλου τυχαία, ακροδεξιοί, κεντροδεξιοί και κεντροαριστεροί αγωνίζονται, προβάλλοντας την απειλή της Τουρκίας, να παραδώσουν την χώρα σε συμφέροντα που υπηρετεί το αμερι