Επεισόδιο στη ΣΣΕ : ΑΠΑΝΤΗΣΗ από τον ΓΙΟ, ΑΔΕΛΦΟ, ΘΕΙΟ

11:38 30/11/2011 - Πηγή: Ksipnistere

Προς το Μπλογκ Ξυπνήστε
Σας αποστέλλω απάντηση μου, που απευθύνεται στους αρθρογράφους συγκεκριμένων άρθρων των zougla, ethnos, vima.

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΦΑΡΑΝΤΑΤΟΥ

Εδώ και πέντε ημέρες παρακολουθώ τα αναγραφόμενα σε διάφορες εφημερίδες και ιστοσελίδες, σχετικά με το θέμα της Σχολής Ευελπίδων, που έφερε στη δημοσιότητα το «Κυριακάτικο Βήμα» της 27/11/11, με την περισσή δημοκρατική του

ευαισθησία.

Δεν θα αναφερθώ στο επεισόδιο, που έλαβε χώρα στις 17/11/11 καθ’ όσον με εντολή του κ. ΥΕΘΑ έχουν κινητοποιηθεί οι θεσμικές διαδικασίες για τον πειθαρχικό του έλεγχο. Ούτε είναι της παρούσης να αναλύσω γιατί δέχεται επίθεση η οικογένειά μου, ο πατέρας μου, ο αδελφός μου και....
τα δυο μου ανίψια. Ο κόσμος έχει καταλάβει τι πραγματικά συμβαίνει και τα εκατοντάδες τηλεφωνήματα συμπαράστασης, όπως και τα ευνοϊκά σχόλια της πλειοψηφίας αγνώστων σε μένα συμπατριωτών μας, αποδεικνύουν ότι ο λαός πλέον δεν πέφτει θύμα παραπληροφόρησης.
Επειδή όμως κάποια βδελυρά δημοσιεύματα είδαν το φώς της δημοσιότητας αποφάσισα να πω μερικά πράγματα για την αποκατάσταση της αλήθειας. Αναφέρομαι στα τέσσερα άρθρα

«Σόι πάει το βασίλειο» (http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&aid=425340&cid=4) ,

«Να τον χαίρεστε» (http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&aid=425576&cid=4) και

«Η χούντα της ευελπίδων» (http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&aid=426189&cid=4)

«Η απόρρητη έκθεση του Α2 για τα σταγονίδια στο στρατό»

(http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22767&subid=2&pubid=63571793)
Θα μιλήσω πρώτα ως γιός του Χρίστου Φαραντάτου, αποστράτου αξιωματικού. Ο πατέρας μου είναι τάξεως 1955, 79 ετών και όταν έγινε το πραξικόπημα υπηρετούσε στην Κύπρο από το καλοκαίρι του 1966. Ουδεμία συμμετοχή είχε ποτέ στη χούντα. Απέχει από την ενεργό υπηρεσία από το Μάρτιο του 1983, όταν από τους τότε υπερδημοκράτες σοσιαλιστές καρατομήθηκε, ενώ ευρισκόταν σε εκπαιδευτικό ταξίδι με τη Σχολή Εθνικής Άμυνας, όπου υπηρετούσε ως σπουδαστής, αφού ήταν απαίτηση της τότε πολιτικής ηγεσίας, λόγω επεισοδίου που είχε λάβει χώρα στη Σχολή Ευελπίδων και είχε εμπλακεί το όνομα του τότε Αρχηγού Σχολής και αδελφού μου Παναγιώτη. Για όσους γνωρίζουν-γιατί οι δημοσιογράφοι του βήματος, έθνους, on-alert και zouglas δεν είναι ενημερωμένοι (είναι και παραείναι αλλά εκστασιάζονται με τη διαστρέβλωση των γεγονότων)- ο πατέρας μου έφυγε «τσιμπητός», όπως λέμε στη γλώσσα των κρίσεων. Το αν ήταν καλός αξιωματικός ας ρωτήσουν οι δημοσιογράφοι αυτοί, τους συμμαθητές του, τους εν ζωή προϊσταμένους του, αλλά κυρίως τους αξιωματικούς που είχε διοικήσει και πρωτίστως τους στρατιώτες του. Εγώ θα πω ότι είναι άριστος πατέρας, φίλος, συμπαραστάτης, ψυχούλα.
Θα μιλήσω στη συνέχεια ως αδελφός του Παναγιώτη Φαραντάτου, που έχει την τιμή να διοικεί μια από τις ισχυρότερες ταξιαρχίες του Ελληνικού Στρατού, επί του ποτ. Έβρου (εκτιμώ ότι μόνο σε βιβλία γεωγραφίας την έχουν δει την περιοχή οι συγκεκριμένοι δημοσιογράφοι ή