Επισπεύστε την ελληνική αναδιάρθρωση!

‘Ευρώπη, μην αργείς’. Αυτή είναι η βασική σύσταση του Lisbon Council, θινκ τανκ με έδρα τις Βρυξέλλες, δια χειρός Αλεσάντρο Λέιπολντ, πρώην διευθυντή του Ευρωπαϊκού Τμήματος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και σήμερα επικεφαλής οικονομολόγου του ως άνω ευρωπαϊκού θινκ τανκ. Σε άρθρο που δόθηκε χτες στη δημοσιότητα, ο Α. Λέιπολντ καταθέτει μια πρόταση προς τους Ευρωπαίους αξιωματούχους για άμεση, εδώ-και-τώρα, αναδιάρθρωση
του δημόσιου χρέους της Ελλάδας και....
όσων άλλων χωρών μελών της Ευρωζώνης χρειαστεί, με πέντε σημεία, η οποία συν τοις άλλοις, στηρίζεται στη μελέτη αρκετών προηγούμενων αναδιαρθρώσεων.
Όπως σημειώνει ο συγγραφέας, τον τελευταίο χρόνο η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει πραγματοποιήσει κάποια αργά βήματα, περνώντας από την κατηγορηματική αποκήρυξη κάθε ενδεχομένου χρεοστασίου κράτους μέλους της Ευρωζώνης στον προσδιορισμό των συνθηκών, υπό τις οποίες, αν τα πράγματα επιδεινωθούν, μπορεί να υπάρξει χρεοστάσιο μετά το 2013. Όπως επισημαίνει όμως ο Α. Λέιπολντ, η ευρωπαϊκή πολιτική ‘κανένα χρεοστάσιο ως το 2013’ αποτελεί ‘μια πολιτική και διαδικαστική κατασκευή, που βρίσκεται μακριά από τις ανάγκες των οικονομιών και αγνοεί τις εξελίξεις στις αγορές’.
Ο βασικός λόγος γι’ αυτό, εξηγεί ο ίδιος, έχει να κάνει με το ότι τα δάνεια των χωρών της Ευρωζώνης προς την Ελλάδα και τα επιπλέον κονδύλια που παρέχονται στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας έχουν το ίδιο καθεστώς με τα δάνεια των ιδιωτών πιστωτών. Αν επιβληθεί κούρεμα στους ιδιώτες πιστωτές, ισχύει και για τους Γάλλους και τους Γερμανούς φορολογούμενους. Αλλά τα δάνεια που θα χορηγηθούν μετά το 2013 στο πλαίσιο του διάδοχου Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας θα έχουν το χαρακτήρα του προτιμώμενου πιστωτή και δεν θα μπορούν να υποστούν κούρεμα.
Και όσο η Ευρώπη θα αργεί, τόσο περισσότερο χρήμα θα καταλήγει προς την Ελλάδα. Συνέπεια αυτού, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Λέιπολντ, θα είναι ότι η ΕΕ και το ΔΝΤ θα κατέχουν το 28% του ελληνικού δημοσίου χρέους το 2013, ενώ άλλο ένα κομμάτι θα έχει η ΕΚΤ. Κι όσο θα μειώνεται το ποσοστό χρέους που θα κατέχουν οι ιδιώτες επενδυτές, τόσο θα μειώνεται το όφελος της Ευρώπης από το κούρεμα που θα τους επιβληθεί. Επιπλέον τούτων, όσο το χρέος των ιδιωτών πιστωτών θα αντικαθίσταται με τα δάνεια του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού, δηλαδή με δάνεια που θα έχουν καθεστώς προτιμώμενου πιστωτή, τόσο χειρότερα θα γίνονται – ή θα φαίνονται – τα ελληνικά κρατικά ομόλογα για τους ιδιώτες πιστωτές. Η εξέλιξη αυτή θα αυξήσει τις αποδόσεις τους και θα καταστήσει ακόμα δυσκολότερο για την Ελλάδα – ή και την Ιρλανδία και την Πορτογαλία – το δρόμο προς τις ιδιωτικές αγορές για δανεισμό – κι ας αποτελούσε εξαρχής αυτό τον στόχο των ευρωπαϊκών διασώσεων.
Τι πρέπει λοιπόν να κάνουν οι Ευρωπαίοι για να τα αποφύγουν όλα αυτά; Ο πρώην επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Τμήματος του ΔΝΤ προτείνει:
Α. Να αποφύγουν τις επιζήμιες καθυστερήσεις. «Κάθε καθυστέρηση σε μια αναγκαία αναδιάρθρωση είναι επιζήμια: αυξάνει τη συνολική μεί
Keywords
Τυχαία Θέματα