Επιστροφή στην καθημερινότητα για την κυβέρνηση

12:01 15/8/2011 - Πηγή: Ksipnistere

Στη σκληρή ελληνική πραγματικότητα επιστρέφει μετά τον Δεκαπενταύγουστο η πολιτική ηγεσία, καθώς η κυβέρνηση καλείται να τρέξει το νέο φορολογικό, το ενιαίο μισθολόγιο, τις αποκρατικοποιήσεις, αλλά και να διαχειριστεί τα.....
καυτά μέτωπα της απελευθέρωσης των ταξί και των αλλαγών στα Πανεπιστήμια.

Ο μεγάλος πονοκέφαλος του Μαξίμου είναι η αποφυγή της λήψης νέων μέτρων, ενδεχόμενο που φαντάζει

ορατό βάσει της εικόνας της παγκόσμιας οικονομίας, της τραγικής υστέρησης των εσόδων και της παρατεταμένης ύφεσης στην ελληνική οικονομία. Ανησυχία επικρατεί και για τις αποφάσεις της τελευταίας συνόδου κορυφής, αφού αυτές έχουν καθοριστεί μόνο σε πολιτικό και όχι σε τεχνικό επίπεδο και στην παρούσα συγκυρία είναι στον αέρα και κινδυνεύουν να μείνουν ανενεργές.

Για κάτι τέτοιο τα βλέμματα στρέφονται τόσο προς την Αθήνα όσο και προς τους Ευρωπαίους εταίρους. Η μεν Αθήνα νομοθετεί αλλά δεν εφαρμόζει, οι δε εταίροι παγιδεύονται σε παλινωδίες περί της εφαρμογής ή μη συγκεκριμένων μέτρων όπως το ευρωομόλογο, την ώρα που Ιταλία και Ισπανία περιδινίζονται στον κυκεώνα της κρίσης χρέους. Η τρίτη και τέταρτη οικονομία της Ευρωζώνης βρίσκονται σε εξαιρετικά δυσχερή θέση, καθιστώντας φανερό ότι η κρίση χρέους μεταδίδεται σταδιακά και δείχνει δόντια ακόμη και προς το - υποτίθεται - κραταιό οικοδόμημα του EFSF. Φυσικά, βαρόμετρο για τις εξελίξεις σε αυτό το πεδίο θα αποτελέσει και το αποτέλεσμα της συνάντησης Μέρκελ-Σαρκοζί αύριο στο Μέγαρο των Ηλυσίων.

Την ίδια ώρα τα έσοδα συνεχίζουν την κάμψη τους, αναγκάζοντας το οικονομικό επιτελείο σε αναπόφευκτη αναπροσαρμογή των στόχων. Τα καθαρά έσοδα στο επτάμηνο ανήλθαν σε 28,6 δισ. ευρώ με ετήσιο στόχο 54 δισεκατομμύρια - δηλαδή απομένουν 27,2 δισ. τουτ' έστιν 5,4 δισ. από τον Αύγουστο μέχρι και το Δεκέμβριο. Ο στόχος κρίνεται εξαιρετικά φιλόδοξος, αφού η αναδιάταξη του φοροεισπρακτικού μηχανισμού παραμένει στα χαρτιά, όπως και το ενιαίο μισθολόγιο. Η έκρηξη της ανεργίας, παράλληλα, δυσχεραίνει την «προσέλευση» του κόσμου στις εφορίες για την πληρωμή οφειλών, με αποτέλεσμα τα ληξιπρόθεσμα χρέη να αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο, βραχυκυκλώνοντας τους στόχους των εσόδων. Η πτυχή αυτή μόνο απαρατήρητη δεν περνά στο κτήριο της Καραγεώργη Σερβίας, όπου δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν αδιέξοδη την επιβολή νέων φορολογικών μέτρων, αφού οι πολίτες, όπως και η αγορά, έχουν «στεγνώσει».

Περαιτέρω, οι αποκρατικοποιήσεις, αν και ξεκίνησαν με ορμή στον ΟΤΕ, δείχνουν μια πρόωρη κόπωση, ενώ η χρηματιστηριακή αξία των προς ιδιωτικοποίηση επιχειρήσεων απομειώνεται συνεχώς.

Μόνη λύση στο αδιέξοδο που έχει προκληθεί αποτελεί η ανάπτυξη και για το λόγο αυτό στην κυβέρνηση δεν κοιτάζουν, τουλάχιστον προς το παρόν, προς την κατεύθυνση των νέων μέτρων, αλλά προς αυτή των κονδυλίων του ΕΣΠΑ. Η συγκυρία για κάτι τέτοιο κρίνεται ιδανική, ειδικά από τη στιγμή που η εθνική συμμετοχή σε συγχρηματοδοτούμενα κοινοτικά έργα έχει μειωθεί με τη «βούλα» της Κομισιόν στο καθαρά συμβολ