Έρμη τριτοβάθμια εκπαίδευση …σε συνέχεια

18:17 5/7/2011 - Πηγή: Ksipnistere

Της Έφης Μπάσδρα*

Πάλι τον καυτό μήνα Ιούλιο διάλεξε η κα. υπουργός για να καταθέσει το Προσχέδιο Νόμου πλέον «Οργάνωση Ανώτατης Εκπαίδευσης, Ανεξάρτητη Αρχή για τη Διασφάλιση και Πιστοποίηση της Ποιότητας στην Ανώτατη Εκπαίδευση».
Ένα χρόνο πριν (http://www.antinews.gr/) διέρρεε κάποιες από τις.....
σαρωτικές αλλαγές που ετοίμαζε με σκοπό την πλήρη μεταλλαγή του Ελληνικού Δημόσιου Πανεπιστημίου. Προς το καλύτερο; Μένει εν αμφιβόλω…

Ελπίζουμε, τριάντα χρόνια μετά να μην βρεθούμε πάλι στο σημερινό σημείο

μηδέν των ελληνικών δημόσιων πανεπιστημίων μετά την εφαρμογή των τότε σαρωτικών αλλαγών του νόμου πλαισίου ’82, που εισηγήθηκε ο νυν πρωθυπουργός και τότε υπουργός της Παιδείας!

Το νομοσχέδιο καλύπτει όλο το φάσμα της ανώτατης εκπαίδευσης, εστιάζει όμως σε τρία σημεία: στο σύστημα διοίκησης των πανεπιστήμιων, στο πρόβλημα των αιωνίων φοιτητών και στον περιορισμένο χρόνο φοίτησης.

- Η διοίκηση των πανεπιστημίων ανατίθεται πλέον σε δεκαπενταμελές συμβούλιο, οκτώ μέλη του όποιου εκλέγονται από ενιαίο ψηφοδέλτιο από καθηγητές πρώτης βαθμίδας του οικείου ΑΕΙ/ΤΕΙ, ενώ ένα μέλος είναι εκπρόσωπος των φοιτητών που εκλέγεται από ενιαίο ψηφοδέλτιο (εσωτερικά μέλη) και τα υπόλοιπα είναι εξωπανεπιστημιακά, που εκλέγονται μετά από προκήρυξη από τα εσωτερικά μέλη. Η θητεία είναι τετραετής, ανανεώσιμη για μια ακόμη φορά. Το συμβούλιο εκλέγει μεταξύ των μελών του τον πρόεδρο και τον αντιπρόεδρο, χωρίς να διευκρινίζεται αν θα ανήκει στα εσωτερικά η εξωτερικά μέλη. Ο πρύτανης εκλέγεται μετά από διεθνή προκήρυξη και διορίζεται από το Συμβούλιο, από το όποιο μπορεί και να παυτεί, με τριετή θητεία ανανεώσιμη για μια φορά, και συμμετέχει σε αυτό χωρίς δυνατότητα ψήφου, με τη δυνατότητα όμως της απαξιωτικής «διατύπωσης γνώμης»! Το Συμβούλιο είναι το παντοδύναμο όργανο που ελέγχει τα πάντα στο πανεπιστήμιο, το ίδιο όμως φαίνεται ότι δεν ελέγχεται από πουθενά! Ο κοσμήτορας της κάθε σχολής επιλέγεται επίσης από το Συμβούλιο! Ο θεσμός της Γενικής Συνέλευσης παραμένει, του Τομέα όμως φαίνεται ότι βαίνει προς κατάργηση. Το πάλε ποτέ ισχυρό πανεπιστημιακό άσυλο έξυπνα εξαφανίζεται και αντικαθίσταται από το σύντομο άρθρο 4, την ακαδημαϊκή ελευθερία. Εν κατακλείδι, η όλη διοίκηση του πανεπιστημίου συγκεντρώνεται στα χέρια ενός πανίσχυρου οργάνου που μόνο κατά το ήμισυ προέρχεται από την πανεπιστημιακή κοινότητα.

- Το πρόβλημα των αιωνίων φοιτητών αναδεικνύεται σε κυρίαρχο θέμα, χωρίς ουσιαστικά να αποτελεί το κύριο αγκάθι στη λειτουργία του σημερινού δημόσιου πανεπιστημίου. Επιπλέον, ο νέος νόμος δεν το αντιμετωπίζει στη ρίζα του. Οι φοιτητές μπορούν να φοιτούν για ν+2 χρόνια, εκτός από τους εργαζόμενους φοιτητές όπου προβλέπεται μεγαλύτερη διάρκεια σπουδών. Ο φοιτητής είναι υποχρεωμένος να εγγράφεται σε κάθε εξάμηνο και η μη εγγραφή του σε δυο συνεχόμενα εξάμηνα οδηγεί στη διαγραφή του. Η παραπάνω ρύθμιση ουδόλως λύνει το πρόβλημα των αιωνίων φοιτητών διότι εφ’ όσον δεν υπάρχουν όροι εγγραφής στο επόμε