ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΠΛΟ ΠΟΛΙΤΗ: ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

Κωνσταντίνος Βλαχοδήμος

Πυκνή ομίχλη αβεβαιότητας καλύπτει πλέον την κοινωνία, συνέπεια απίστευτης πολιτικής ανευθυνότητας. Μέσα ενημέρωσης, πολιτικό κατεστημένο, αναλυτές παντός είδους μέσα και έξω από την χώρα και άτομα που θεωρούνται ανήκοντα στον πνευματικό χώρο έχουν βαλθεί να επιφέρουν την απόλυτη σύγχυση με κατακλυσμό μηνυμάτων σε....
μια γλώσσα εν πολλοίς ακατάληπτη από τον απλό πολίτη. Έτσι, που παρόλο ότι πολλά περιέχουν σωστές προσεγγίσεις, δεν τον βοηθούν να βγάλει με εμπιστοσύνη τα δικά του συμπεράσματα και αποφάσεις για δράση.
Αποτέλεσμα τα συμπτώματα απόγνωσης και ανήμπορης οργής που παρατηρούνται με επιταχυνόμενη συχνότητα και που δίνουν εικόνα κράτους υπό διάλυση.

Και όμως περά από μια στρεβλωμένη εικονική πραγματικότητα που έχει χτιστεί έτσι με σκοπό την σύγχυση δεν είναι και τόσο δύσκολο να διακρίνει κανείς τις βασικές διαστάσεις της αληθινής. Αν αυτή η αληθινή πραγματικότητα φτάσει στον πολίτη σε γλώσσα καταληπτή και απορροφηθεί το στοίχημα της διάσωσης του Έθνους θα έχει κερδηθεί.

Καταρχήν, το άτομο εφόσον αγαπά και σέβεται το δημοκρατικό πολίτευμα, θα πρέπει να αναλάβει το ίδιο τις ευθύνες για την παρούσες συνθήκες. Πρέπει να αποδεχτεί ότι είναι ο κύριος ένοχος. Μόνον εάν ξεκινήσει από αυτό το mea culpa και δεχτεί να δουλέψει σκληρά για την επανόρθωση του θα δικαιούται να στραφεί σε άλλους όπως το σύνολο του πολιτικού κατεστημένου και να τους καλέσει σε απολογία. Σε μια περίοδο μιας ολόκληρης γενεάς αυτός επέλεξε το πολιτικό σύστημα που τον έφερε κυριολεκτικά στο χείλος του γκρεμού. Είχε τόσες πολλές ευκαιρίες να το βελτιώσει αλλά προτίμησε να εξαγοράσει την συνείδηση του, να προσκυνήσει ακόμη και να συνωμοτήσει σε τέτοιο βαθμό που σήμερα ένα μεγάλο μέρος νέων του κοινωνικού σώματος να μην μπορεί καν να αντιληφτεί ότι κάτι τέτοιο συνέβη. Δεν μπορεί να παραδεχτεί ότι τα ψέματα τελείωσαν και βγαίνει στους δρόμους. Βγαίνει στους δρόμους όχι για ένα σκληρό αλλά ρεαλιστικό πρόγραμμα αναγέννησης και να απαιτήσει αντικατάσταση του πολιτικού κατεστημένου που δεν μπορεί από την φύση του να διαχειριστεί τις τύχες της χώρας μια και αυτό την έφερε εδώ. Βγαίνει με πλήρη άρνηση ανυπαρξίας πόρων να απαιτήσει από ένα ανύπαρκτο κράτος την διατήρηση των προνομίων του. Αυτή είναι η βασικότερη διάσταση της αληθινής πραγματικότητας που κάθε πολίτης μπορεί να αντιληφθεί άλλο εάν μερικοί δεν θέλουν να την αποδεχτούν.

Μια ακόμη σημαντική διάσταση είναι το σύμπλεγμα χρέους και δημοσιονομικού ελλείμματος. Με απλά λόγια το πρώτο δείχνει πόσα χρωστάμε και το δεύτερο την διαφορά ανάμεσα στο πόσα παράγουμε και πόσα ξοδεύαμε, δηλαδή πόσο νοικοκύρηδες είμαστε. Επειδή το έλλειμμα το χειριστήκαμε με εγκληματική ανευθυνότητα, το χρέος χρόνο με το χρόνο για μια γενεά έσπασε κατά πολύ κάθε παγκόσμιο ρεκόρ για μια χώρα του μεγέθους της Ελλάδας. Είναι τέτοιο που υπό οποιεσδήποτε συνθήκες δεν αποπληρώνεται. Πρέπει όμως να σταματήσει να διογκώνεται και εδώ μπαίνουν δυο άλλες διαστάσεις της αληθινής
Keywords
Τυχαία Θέματα