Γιατί είμαι κατά της δραχμής

22:16 16/9/2011 - Πηγή: Ksipnistere

Από την αρχή αυτής της κρίσης τάσσομαι κατά της επιστροφής μας στη δραχμή, αλλά ουδέποτε έχω αναλύσει το γιατί. Σήμερα θα ήθελα να δώσω μερικές πτυχές πάνω στο θέμα.

Ακόμα και αν:

- Βρεθεί νομική λύση για να.....
βγούμε (που δεν υπάρχει και δεν νομίζω να υπάρξει).
- Ακόμα και αν δεν πτωχεύσουν μονομερώς οι περισσότερες επιχειρήσεις στην Ελλάδα (ειδικά αυτές που εισάγουν

πρώτες ύλες).
- Ακόμα και αν βρεθεί τρόπος να δραχμοποιηθεί το χρέος μας που σήμερα είναι σε ευρώ (που νομίζω μπορεί να γίνει σχετικά εύκολα).
- Ακόμα και αν δεν υποτιμηθεί κατά 60% η δραχμή σε ελάχιστο διάστημα.
- Ακόμα και αν δεχτούν άπαντες να τους κουρέψουμε κατά 80-90% με σκοπό να πάμε στη δραχμή (δεν θα το κάνουμε δωρεάν).
- Ακόμα και αν ξεπεραστούν όλα τα παραπάνω εμπόδια, το ενδεχόμενο επιστροφής στη δραχμή δεν είναι προς το συμφέρον των πολιτών αυτής της χώρας.

Κατ΄ αρχάς οι χώρες που έχουν σκληρό νόμισμα έχουν και αυξημένο βιοτικό επίπεδό. Δεν ξέρω περίπτωση όπου το νόμισμα μιας χώρας να χάνει κάθε χρόνο σε αξία (κυρίως λόγω ελλειμμάτων στις τρέχουσες συναλλαγές) και οι κάτοικοι αυτής της χώρας να μπορούν να ανταγωνιστούν σε αγοραστική δύναμη το μέσο ευρωπαϊκό επίπεδο.

Η λογική ορισμένων που θέλουν δραχμές, είναι ότι αυτό θα ανεβάσει τις εξαγωγές μας, ή θα προσελκύσει περισσότερους τουρίστες και άρα θα έχουμε νομισματικές εισροές στη χώρα.

Αυτός ο συλλογισμός είναι λάθος, διότι ακόμα και όταν είχαμε δραχμές, δεν είχαμε μεγάλες εξαγωγές. Ακόμα και επί δραχμών, δεν ήμασταν ανταγωνιστικοί και είχαμε και τότε ελλείμματα. Από τις αρχές της δεκαετίας του ΄90, το χρέος μας ήταν σταθερά γύρω από το 100% επί του ΑΕΠ. Ακόμα και επί δραχμών είχαμε διαφθορά και ένα ανεπαρκές πολιτικό σύστημα. Ουδέποτε είχαμε δημοκρατία και ουδέποτε υπήρχε τρόπος παρέμβασης προς το νομοθετικό σύστημα από οργανωμένα σχήματα (λόμπι) και ουδέποτε μας ρώτησαν την άποψη μας μέσω ενός δημοψηφίσματος. Πάνω από όλα, έχουμε τα ίδια κόμματα, απλά μας κυβερνούν οι κληρονόμοι της προηγούμενης γενιάς πολιτικών.

Εν ολίγοις, δεν έχει αλλάξει τίποτα από την εποχή που είχαμε δραχμές, με εξαίρεση ότι σήμερα έχουμε ευρώ. Δεν φταίει το ευρώ για την τωρινή μας κατάσταση. Και επί δραχμών είχαμε τα ίδια χάλια.

Αυτό που φταίει είναι ότι ουδέποτε προσπαθήσαμε να αλλάξουμε θεσμούς, νόμους και οργανωτικό διάγραμμα με σκοπό να γίνουμε πιο ανταγωνιστικοί, να παράγουμε καινοτομία και να κάνουμε ένα οικονομικό κουμάντο στα του οίκου μας.

Επιστροφή στη δραχμή ισοδυναμεί με κατακόρυφη πτώση του βιοτικού μας επιπέδου. Ισοδυναμεί με πληθωρισμό της τάξεως του 20% (τουλάχιστον) και ισοδυναμεί με δασμούς που θα καταστήσουν αδύνατον να μπορεί ο μέσος Έλληνας πολίτης (διότι για τους πολιτικούς και τους πλούσιους δεν θα αλλάξει τίποτα) να αγοράσει ακόμα και καθημερινά καταναλωτικά αγαθά. Να μην κάνουμε λόγο για ηλεκτρονικά, τηλεοράσεις κτλ.

Η λύση δεν είναι να προσπαθήσουμε να ανταγωνιστο