ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΜΑΣ ΘΕΟΥΣ

05:50 13/6/2011 - Πηγή: Ksipnistere

Κάπου φαίνεται ότι υπάρχει μια υπόσχεση επιστροφής των Θεών μας.
Ναι, υπάρχει. Βεβαίως υπάρχει. ....
Υπάρχει τέτοια υπόσχεση (στον τελευταίο και αληθινό, όχι στον χαλκευμένο) χρησμό του Μαντείου των Δελφών κατά το 362 μ. Χ.: «ΕΣΘ΄ ΗΜΑΡ, ΟΤΕ ΦΟΙΒΟΣ ΠΑΛΙΝ ΕΛΕΥΣΕΤΑΙ ΚΑΙ ΕΣ ΑΕΙ ΕΣΤΑΙ». Ναι, τώρα έφυγε ο Απόλλων, «απέσβετο και λάλον ύδωρ», εντάξει. Όμως «θα έρθει μέρα, που ο Φοίβος (Απόλλων) θα έρθει πάλι και τότε θα....
μείνει για πάντα». Αυτή η προφητεία της Πυθίας Νικάνδρας

δίνει (κατά τους αριθμοσοφιστές) τον αριθμό 3008, ο οποίος ισούται με την φράση «Δευτέρα Παρουσία Απόλλωνος»!

Δεν είναι αυτό μία υπόσχεση; Είναι! Και δεν είναι μόνο αυτός ο χρησμός. Ο Ησίοδος, δύο χιλιάδες οχτακόσια τόσα χρόνια πριν, στο ποίημά του «Έργα και Ημέραι» προφήτευσε την επιστροφή του Δία και όρισε τα σημάδια. Κατά τον ποιητή, μετά το χρυσό, το αργυρό, το χάλκινο και το ηρωικό γένος κατά σειράν ήρθε το σιδερένιο γένος, το τελευταίο, αυτό στο οποίο ανήκουμε και εμείς. Για το γένος αυτό, πριν την έλευση του επόμενου γένους, του χρυσού που θα επιστρέψει, ο Ησίοδος καταγράφει την παρακμασμένη εποχή του (και την εποχή μας) και αναφωνεί:
Και συνεχίζει: Ο Δίας λοιπόν - κατά τον Ησίοδο - θα κάνει επέμβαση για να τελειώσει η εποχή του σιδερένιου γένους, δηλαδή η εποχή του δικού μας γένους. Πότε; Όταν ...;

Όμως, πέραν αυτών, η πιο ενδιαφέρουσα (και κωδικοποιημένη) προφητεία βρίσκεται μέσα στο ίδιο το Ελληνικό αλφάβητο. Δεν είναι μόνο μια προφητεία. Είναι μια θεϊκή υπόσχεση. Και ταυτόχρονα μια προσευχή. Κάλλιστα στην θέση του «πάτερ ημών» μπορεί να βάλει ο Έλληνας την «αλφαβήτα» του για να προκαλεί κραδασμικές εκπομπές στο Σύμπαν. Εδώ που τα λέμε, αυτό το κάνει ο Έλληνας έτσι κι αλλιώς, διότι μιλά την Ελληνική γλώσσα, προφέρει τους θεϊκούς φθόγγους, έστω κι αν αυτή η γλώσσα που μιλά σήμερα είναι κουτσουρεμένη, βομβαρδισμένη, όπως ο λεηλατημένος Παρθενών, ο οποίος, παρά τα βαθιά τραύματά του, είναι μυστηριακά πανέμορφος! Σε μια πολύ προχωρημένη εκδοχή, θα μπορούσαμε να πούμε, ότι, όσο υπάρχει ζωντανή η Ελληνική γλώσσα και μιλιέται, ο πλανήτης αποκλείεται να χαθεί, επειδή έχει την προστασία των «θεών».

Όπως αποκαλύπτει ο γνωστός για τους λεξαρίθμους του εκπληκτικός μαθηματικός Ελευθέριος Αργυρόπουλος, ο οποίος ακολουθεί την Πυθαγόρεια λογική, «η ίδια η Ελληνική γλώσσα είναι ο Θείος Λόγος» και αυτό αποδεικνύεται από την εξής ισοψηφία: Ο αριθμός 1242 ισούται με την φράση «η γλώσσα», ταυτόχρονα όμως και με την φράση «ο Θεός Λόγος εστί»! Αλλά ποια άλλη γλώσσα, πλην της Ελληνικής, διαθέτει μαθηματικές αποδείξεις, ότι «είναι ο Θείος Λόγος»; Καμία!

Τάχα να γίνεται αντιληπτό πλέον τι σημαίνει να μιλάς Ελληνικά και όχι Αγγλικά; Να σημαίνει άραγε και ότι το «εν αρχή ην ο Λόγος», σημαίνει λογικά και ότι «εν αρχή ην ο Έλλην»; Τους δε φέροντες τον τίτλο «Έλλην» ή τους αρνούμενους να τον αποκηρύξουν, είναι γνωστό πλέον, ότι σφαγίασαν κατά εκατομμύρια οι Βυζαντινοί αυτοκράτορες, με κορυφαίο εξ αυτών τον Θεοδόσιο, όταν γκρ