Η ΨΗΦΟΣ ΤΩΝ... ΑΓΓΕΛΩΝ

08:34 19/5/2012 - Πηγή: Ksipnistere

(ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ)

Εὐρέθην στό Ἃγιον Ὄρος μέ ἀποστολή νά μεταφέρω τίς ἀνησυχίες πολλῶν πατέρων, ἱερέων, διακόνων, μοναχῶν καί λαϊκῶν θεολόγων σέ ὃ,τι ἀφορᾶ τόν θανάσιμο κίνδυνο γιά τήν ἐν Χριστῷ ἐλευθερία τῶν Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων, ἐξαιτίας τῆς ‹‹Κάρτας τοῦ Πολίτη›› καί τήν ὑποχρεωτική χρήση αὐτῆς στή.....
ζωή τῶν πολιτῶν πού μέ ἀπειλές οἱ κρατοῦντες προσπαθοῦν νά ἐπιβάλουν δικτατορικά στό λαό μας.
Ἀφοῦ ἄκουσα τήν ἀπάντησή τους μέ προσοχή, ἀντήλλαξα σκέψεις ὠφέλιμες μέ πολλούς ἁγιορεῖτες πατέρες, ἡγουμένους καί μή. Κατενόησα δέ, ὃτι πολλοί ἐξ αὐτῶν ἀνησυχοῦσαν σφόδρα καί

ἀνησυχοῦν ἓως τήν σήμερον. Ἀπόδειξις ἡ γνωστή ἐγκύκλιος πού ἐξέδωσε ἡ διπλή σύναξις τοῦ Ἁγίου Ὄρους πρός τό Ὀρθόδοξο πλήρωμα.[1]
Μετά ἀπό λίγες ἡμέρες ἐνῶ ἡ ζέστη ἦταν ἀνυπόφορη (ἀρχές Αὐγούστου 2010) ἀποφάσισα νά ἐπιστρέψω στή βάση μου, ἒχοντας ἀποκομίσει ἃγια ἐν πολλοῖς συμπεράσματα, τά ὁποῖα ἀνεκοίνωσα σέ ἄλλους πατέρες.
Περιμένοντας νά ἔλθει ἡ ὣρα πού τό λεωφορεῖο τῆς γραμμῆς θά μᾶς μετέφερε ἀπό τίς Καρυές στή Δάφνη, μέ πλησίασε ἓνας σεβάσμιος γέροντας, ἂγνωστος σέ μένα, στάθηκε καί μέ ρώτησε: «Πάτερ, εἶστε πνευματικός;». Ντράπηκα νά τοῦ ἀπαντήσω καταφατικά. Τότε ἐκεῖνος μέ ξαναρωτάει, κοιτώντας με διαπεραστικά στά μάτια, δίνοντάς μου νά καταλάβω ὃτι αὐτή τήν ὣρα δέν χρειάζονται ἀρρωστημένες ταπεινολογίες. Τοῦ ἀπήντησα, τότε, ὃτι μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ ἡ Ἐκκλησία μοῦ εἶχε δώσει τήν εἰδική εὐλογία καί ἂδεια νά εἶμαι ἐξομολόγος. Εὐθύς ἀμέσως μοῦ εἶπε ἐπί λέξει: «Πάτερ, πρίν λίγες ἡμέρες εἶδα ἓνα φοβερό ὃραμα, τό ὁποῖο δέν μπορῶ νά κρατήσω ἐπάνω μου. Νοιώθω τήν ἀνάγκη νά τό ἀποκαλύψω σέ πνευματικό τῆς Ἐκκλησίας μας, μέ τήν παράκληση ἐκεῖνος νά τό χειριστεῖ ὃπως τόν φωτίσει ὁ Θεός». «Μιλῆστε, πάτερ», τοῦ ἀπήντησα. «Εἶδα, μοῦ εἶπε, μεγάλη κινητικότητα στίς οὐράνιες δυνάμεις Ἁγίων καί Ἀγγέλων, καί ἒνοιωσα ὃτι κάποιος μεγάλος κίνδυνος ἒρχεται στό ἐγγύς μέλλον νά ἀπειλήσει τήν πατρίδα μας καί ὃλους ἐμᾶς καί ὃτι αὐτή ἡ κινητικότητα στίς οὐράνιες δυνάμεις μοῦ φάνηκε ὡς μιά προετοιμασία γιά ἂμεση βοήθεια στήν πατρίδα μας καί τόν λαό μας ἀπό τούς Ἁγίους μας». Πρίν προλάβω νά συνέλθω ἀπό τήν ἒκπληξη, μέ χαιρέτησε, καί μέ τό ἁγιορείτικο «εὐλογεῖτε» ἀθόρυβα ἀπομακρύνθηκε. Ἒκτοτε δέν τόν ξαναεῖδα, οὔτε προσπάθησα νά μάθω ποιός ἦταν.
Ἦλθε ἡ ὣρα τῆς ἀναχωρήσεως. Ἂνοιξαν οἱ πόρτες τοῦ λεωφορείου. Ἀνέβηκα καί κάθισα μέ προορισμό τήν Δάφνη, Οὐρανούπολη, Θεσσαλονίκη, Ἀθήνα. Τό γεγονός αὐτό ἐρχόταν περιοδικά, στό νοῦ μου. Ἐν τούτοις δέν τοῦ ἒδωσα ἀπόλυτη προτεραιότητα στήν ποιμαντική μου διακονία. (Φοβήθηκα κατ᾿ ἀρχήν, ἐπειδή σύμφωνα μέ τούς πατέρες ὑπάρχει καί ἡ πλάνη).
Ὃμως προχθές, Δευτέρα 7 Μαΐου, μετά τίς βουλευτικές ἐκλογές πού ἒγιναν στή χώρα μας καί κατανοώντας τό ἀδιέξοδο στό ὁποῖο ὁδηγούμεθα καί τόν ἂμεσο κίνδυνο πού διατρέχουμε νά βρεθοῦμε ὃλοι στόν ἀλληλοσπαραγμό ἤ στό χάος, θυμήθηκα ἒντο