Η ανεπάρκεια του κράτους και των θεσμών είναι η πηγή της ανομίας

00:05 22/4/2011 - Πηγή: Ksipnistere

Ας γυρίσουμε πάλι στο θέμα της Κερατέας. Να διευκρινίσω ότι δεν εξετάζω ποιος έχει δίκιο ή άδικο. Γνωρίζοντας όμως το πώς σκέφτεται και πως νομοθετεί η εκάστοτε Ελληνική κυβέρνηση, οι πιθανότητες είναι οι κάτοικοι της Κερατέας να έχουν δίκιο και το κράτος άδικο.

Αλλά δεν με ενδιαφέρει αν οι της Κερατέας έχουν το δίκιο με το μέρους τους ή όχι. Αυτό που εγώ παρατηρώ μέσα από όλη αυτή τη διαδικασία είναι το......
πόσο άχρηστο είναι το κράτος.

Εξηγούμεθα:

Όταν η κρατική μηχανή δεν μπορεί να επιβληθεί σε έναν δήμο ή σε μια ομάδα ανθρώπων για τον όποιο λόγο, τότε

αυτό μας δείχνει το πόσο αδύναμο είναι (το κράτος). Όταν δηλαδή οι θεσμοί είναι τέτοιοι που δεν μπορεί το κράτος να επιβληθεί εντός της επικράτειας του κράτους, τότε κάτι δεν πάει καλά.

Διότι αν δεν μπορεί το κράτος να επιβληθεί στην Κερατέα, πώς να επιβληθεί στον ευρύτερο δημόσιο τομέα; Πως είναι δυνατόν να μιλάμε για ευρύτερες αλλαγές και αναδιάρθρωση της κρατικής μηχανής, αν το κράτος και οι θεσμοί αυτού δεν μπορούν να διευθετήσουν ένα απλό θέμα σαν την Κερατέα;

Και αν είναι έτσι τα πράγματα, τι νόημα έχει να συζητάμε για γενικότερες αλλαγές; Μήπως θα πρέπει πρώτα να αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίο παίρνονται οι αποφάσεις; Μήπως θα πρέπει πρώτα να αναδιαρθρώσουμε τους θεσμούς αυτού του κράτους και μετά να μιλήσουμε για ένα reboot όσον αφορά τα υπόλοιπα;

Κάτι άλλο που δείχνει το πόσο ανεπαρκές είναι το σημερινό πολιτικό σύστημα, είναι η σύγκριση που γίνεται κατά καιρούς με την περίοδο της Χούντας.

Όταν ακούω κουβέντες σχετικά με το πόσο καλύτερα ήταν τα πράγματα επί χούντας και ότι, επί χούντας φτιάχτηκε η μισή Ελλάδα κτλ, τότε αντιλαμβάνεται κανείς το πόσο έχουν ξεφύγει τα πράγματα.

Το γεγονός δηλαδή και μόνο ότι γίνεται καν αυτή η σύγκριση, μας δείχνει το πόσο έχει καταπέσει η σημερινή Ελληνική δημοκρατία, το κράτος και οι θεσμοί αυτού στα μάτια του μέσου πολίτη.

Έχοντας πει αυτό, ας θυμηθούμε τα λόγια του Thomas Jeffers στο άρθρο με τίτλο “Δράση και αντίδραση”:

http://www.market-talk.net/index.php/id/9929
Πως όποτε μια Μορφή Κυβέρνησης γίνεται καταστροφική για τους σκοπούς αυτούς, είναι Δικαίωμα του Λαού να την αλλάξει ή να την καταργήσει, και να εγκαταστήσει νέα Κυβέρνηση θέτοντας τα θεμέλιά της σε τέτοιες αρχές και οργανώνοντας τις εξουσίες της σε τέτοια μορφή, ώστε να φανεί πιθανότερο να επιφέρει την Ασφάλεια και την Ευτυχία του.

Τα κινήματα ανομίας θα πρέπει δηλαδή να τα δούμε μέσα από το πρίσμα της δυνατότητας παρέμβασης του μέσου πολίτη ή όχι. Όταν η παρέμβαση των πολιτών σταματά στην κάλπη κάθε τέσσερα χρόνια, πως μπορούν οι πολίτες να θέσουν τους προβληματισμούς τους, σε ένα διεφθαρμένο και αναξιόπιστο πολιτικό σύστημα, όταν δεν υπάρχει άλλος τρόπος παρέμβασης;

Και εδώ τώρα είναι το όλο ζήτημα...

Μήπως δηλαδή τα φαινόμενα ανομίας που βλέπουμε (και όχι μόνο) είναι συνάρτηση της μη δημοκρατικότητας των