Η χούντα δεν τελείωσε το '73(4video)

11:16 2/7/2011 - Πηγή: Ksipnistere

Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011. Ανήμερα Πέτρου και Παύλου, ανήμερα της ονομαστικής μου γιορτής. Μιας γιορτής που θα θυμάμαι για πάντα. Αποφράδα μέρα. Το πρωί κηδεύονταν ένας θείος μου, επέλεξα όμως συνειδητά να είμαι «παρών» στην κηδεία της δημοκρατίας στο Σύνταγμα. Αυτά που θα διαβάσετε παρακάτω δεν είναι....
μαρτυρία αλλά δημοσιογραφική καταγραφή των γεγονότων απ’ τα δικά

μου –κλαμένα- μάτια.

Η πρώτη επιβεβαίωση είναι ότι η Ελλάδα βρίσκεται υπό κατοχή από ξένες δυνάμεις οι οποίες έχουν φυτέψει μια στυγνή χούντα να κυβερνά. Την Τετάρτη τα σκυλιά της ξαμολήθηκαν στους δρόμους να «δαγκώσουν» πολίτες κάθε ηλικίας. Προφανώς οι αρχικές εντολές τους ήταν να προκαλέσουν τους πολίτες για να ξεκινήσει το πανηγύρι. Ξέρει φαίνεται από τέτοια γεγονότα το Yorgo. Θα άκουγε μικρός από τον παππού του για τον Σκόμπι που έδινε εντολές στην αστυνομία να «καθαρίζει» εν ψυχρώ Έλληνες. Χούντες έβλεπε και το ’67 πως δρουν αλλά τις εκσυγχρόνισε απόλυτα στην σημερινή Ελλάδα. Με χύτες και ταγματασφαλίτες και επιθέσεις ενάντια σε άμαχο πληθυσμό και καταστήματα. Του ‘το πε κι ο Μητσοτάκης ότι έπρεπε να περάσει πάση θυσία το ξεπούλημα. Ξέρει καλά κι αυτός από τέτοιες εποχές.

Τα πράσινα δώρο του ΠΑΣΟΚ…

Νωρίς το μεσημέρι, λίγο πριν την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου από τους σκύφτες, μεγάλη ομάδα δίκυκλης αστυνομικής δύναμης προσπάθησε να διεμβολίσει τη συγκέντρωση των πολιτών στην λεωφόρο Αμαλίας απ’ την πλευρά του Εθνικού Κήπου. Τότε οι χιλιάδες Έλληνες απάντησαν με μακρόσυρτα «ου» και με σύνθημα το «έξω απ’ την πορεία η αστυνομία». Αυτή ήταν προφανώς η πρόκληση που περίμενε το παρακράτος της χούντας. Δύο διμοιρίες των ΜΑΤ έκαναν λίγο αργότερα την εμφάνισή τους από τη μεριά του Εθνικού Κήπου, ενώ τα πρώτα χημικά είχαν φύγει απ’ την πλευρά της βουλής προς τους συγκεντρωμένους στο Σύνταγμα. Ακούω δίπλα μου «οι κυρίες μπείτε μέσα». Γυρνώ και βλέπω την είσοδο του ξενοδοχείου «Αμαλία». Παραδίπλα σκάει το δακρυγόνο. Αναίτια, απρόκλητα, στυγνά…


Εισέρχομαι και ‘γω στο ξενοδοχείο. Μέσα απ’ την τζαμαρία βλέπω γυναίκες στην ηλικία της μάνας μου να πέφτουν κάτω, γέροι, παιδιά, άνθρωποι όλων των ηλικιών. Κόσμος, έντρομος, μπλοκάρει την γυριστή θύρα στην αγωνία του να μπει μέσα να σωθεί. Υπάλληλος του ξενοδοχείου, τον οποίο ευχαριστώ και από εδώ, έδινε οδηγίες ο κόσμος να μείνει στην πίσω αίθουσα να πάρει ανάσα. Άλλες υπάλληλοι φέρνουν νερό. Μια κοπέλα κι ένας νεαρός προσφέρουν Maalox σε όσους δυσκολεύονται να αναπνεύσουν. Έξω κι άλλα δακρυγόνα. Άσπρισε ο τόπος! Η ατμόσφαιρα γίνονταν με την ώρα αποπνικτική και στις αίθουσες του ξενοδοχείου. Με τις τρεις συναγωνίστριες βγαίνουμε έξω να πάρουμε αέρα.

Έπρεπε πάση θυσία να διώξουν τον άμαχο κόσμο με τρομοκρατία από τους δρόμους. Επί τέσσερις ώρες που μείναμε στο σημείο παιζόταν το εξής έργο. Δύο διμοιρίες έρχονταν με πασαρέλα από την πλευρά της βουλής και μόλις έφταναν στον Εθνικό Κήπο έκαναν μεταβολή, άνοιγαν και περνούσαν μέσα από το πλήθος για να προκαλέσουν. Πηγαίν