Η "επιτροπεία" του Ευρωομολόγου

04:01 23/11/2011 - Πηγή: Ksipnistere

Η ιδέα του ευρωομολόγου ως "από μηχανής θεού" της Ευρώπης δεν είναι καινούργια. Αρκετοί Ευρωπαίοι ηγέτες σε σύγχυση, μεταξύ των οποίων και ο κ. Παπανδρέου, προωθησαν την ιδέα ενός ενιαίου ευρωομολόγου, το οποίο πρόκειται να λύσει όλα τα υφιστάμενα και μελλοντικά προβλήματα.
Το πρόβλημα είναι ότι ο καθένας έχει μια διαφορετική οπτική γωνία, για το.....
τι είναι το ευρωομολόγο και πώς θα μπορούσε να σώσει την Ευρώπη.
Επιτρέψτε μου λοιπόν να περιγράψω τι είναι ένα ομόλογο

με το απλό μυαλό μου. Είναι ένα δάνειο (νομική σύμβαση) χαμηλής εξασφάλισης αλλά υψηλής προτεραιότητας (πληρώνεται πρώτα) ενός νομικού προσώπου που έχει τα χρηματοοικονομικά μέσα για την εξυπηρέτηση της πληρωμής των τόκων και της αποπληρωμής του κεφαλαίου. Αυτό πάντα σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα και τους όρους του ομολόγου.
Επιπροσθέτως, το προσπέκτους του ομολόγου περιγράφει με ποιο τρόπο αυτή η νομική οντότητα (δανειζόμενος) θα βρει τα χρήματα για την εξυπηρέτηση του δανείου. Μερικές φορές, αυτή η περιγραφή είναι πολύ ασαφής αλλά πρέπει να υπάρχει. Πως αλλιώς ένας επενδυτής ή πιστωτής θα μπορέσει να σχηματίσει γνώμη για το ρίσκο και τον επενδυτικό κίνδυνο; Επιπλέον, τα ομόλογα έχουν προτεραιότητα σε σχέση με τους μετόχους σε περίπτωση χρεοκοπίας. Δηλαδή πληρώνονται πρώτα. Για αυτό το λόγο οι μέτοχοι μιας εταιρείας ψηφίζουν το διοικητικό συμβούλιο. Πρέπει δηλαδή να υπάρχει κάποια "δημοκρατική" νομιμοποίηση για να πάρει μια εταιρεία χρέος (πάντα στην θεωρία).
Στην περίπτωση ενός ανεξάρτητου κράτους όπως οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες θέλουν να πιστεύουν ότι είναι, αυτό σημαίνει:
1. Η Νομική οντότητα είναι το κυρίαρχο Κράτος.
2. Το κράτος έχει τη δυνατότητα φορολόγησης επί των κατοίκων και των επιχειρήσεων (νομικών προσώπων), προκειμένου να εξασφαλίσει τα αναγκαία χρήματα για να εξοφλήσει το χρέος.
3. Στη συγκεκριμένη περίπτωση οι κάτοχοι των μετοχών, είναι οι ψηφοφόροι που δημοκρατικά έχουν εκλέξει την κυβέρνηση (Διοικητικό Συμβούλιο), οι οποίοι φορολογούνται προκείμενου να εξοφληθεί το χρέος. Αυτή είναι μία από τις πιο θεμελιώδεις αρχές του δυτικού φιλελεύθερου δημοκρατικού μας συστήματος. Καμία φορολογία, χωρίς δημοκρατική αντιπροσώπευση.
Αν θέλουμε λοιπόν να ορίσουμε κάτι ως γνήσιο ευρωομολόγο, πρέπει να πληρούνται οι τρεις προαναφερθείσες αρχές. Διαφορετικά, δεν έχουμε ευρωομολόγο, αλλά κάτι που φαινομενικά μοιάζει με ένα Ευρωομόλογο.
Για παράδειγμα, ας ρίξουμε μια ματιά στα ομόλογα που έχει εκδώσει το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητος (EFSF):
Το EFSF συστάθηκε στο Δουκάτο του Λουξεμβούργου και έχει εταιρικό κεφάλαιο της τάξης των 28,440,453.35 ευρώ. Οι μέτοχοι του είναι τα κράτη της Ευρωζώνης. Έχει το δικαίωμα να αναλάβει χρέος έως 440 δισεκατομμυρίων ευρώ, επειδή τα κράτη μέλη έχουν εκδώσει πιστωτικές εγγυήσεις που καλύπτουν αυτό το ποσό. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός, ότι το Λουξεμβούργο φαίνεται να είναι εκτεθειμένο στον κίνδυνο του EFSF.
Το EFSF, πληροί το (1) και εν μέρει το (3), αλλά όχι το (2). Με άλ