Η Ιατρική απομυθοποιεί την Ελληνική Μυθολογία;

17:31 14/11/2011 - Πηγή: Ksipnistere

Πολλοί, όταν άκουγαν για Ελληνική Μυθολογία, νόμιζαν ότι είχαν να κάνουν με … παραμύθια! Για διαβάστε, λοιπόν, πώς η Ιατρική Επιστήμη απομυθοποιεί την Ελληνική Μυθολογία και επαληθεύει εις το ακέραιο σήμερα πολλά ιστορικά πρόσωπα και πράγματα, όπως για παράδειγμα ο Κύκλωπας!.. Διαβάστε το κείμενο που ακολουθεί!..

Οι Κύκλωπες, σύμφωνα, με την Ελληνική Μυθολογία (1), είναι αυτοί, που σήμερα θα τους λέγαμε δράκους· γιγαντόκορμοι, τόσο που να....
θυμίζουν τα δασωμένα ακρόκορφα ενός ψηλού βουνού, με φοβερή

δύναμη, όχι και πολύ έξυπνοι, με ένα μόνο στρογγυλό μάτι στο μέτωπο — γι' αυτό δα τους έλεγαν Κύκλωπες (κύκλος + ώψ= μάτι).
Κα­τοικούσαν σε μια μακρινή χώρα, αληθινά ευλογη­μένη, γιατί δεν είχαν ανάγκη να κουραστούν δου­λεύοντας τα χωράφια της και τ" αμπέλια της. Όλα τ' άφηναν στα χέρια των θεών και ούτε φύτευαν ούτε έσπερναν ούτε όργωναν. Tα στάχυα φύτρωναν με τις βροχές από μόνα τους, και τα κλήματα, και ακλάδευτα που έμεναν, έδιναν κρασί όσο ήθελες.

Η μόνη έγνοια των Κυκλώπων ήταν να βόσκουν τα κοπάδια τους, γίδια και πρό­βατα, και να τυροκομούν.Ήταν αλήθεια ένας λαός άγριος και απολίτι­στος, που δεν ήξερε ούτε από νόμους ούτε από δικαιοσύνη. Tα θάρρη τους τα είχαν στη δύναμη των χεριών τους· πιστεύοντας πως ούτε οι θεοί μπορούσαν να τα βάλουν μαζί τους, δεν τους έδιναν καμιά
σημασία, ακόμα και όταν αγανακτού­σαν με τις ανομίες τους.

Και ανάμεσα τους οι Κύκλωπες δεν είχαν πολ­λές κουβέντες, ούτε καν αποφάσιζαν να μαζευ­τούν κάθε τόσο, για να βουλευτούν για τα κοινά. Ζούσαν μέσα σε σπηλιές πάνω στα βουνά, χωρι­στά ο καθένας τους, μαζί με τη γυναίκα του και τα παιδιά του, χωρίς να νοιάζεται αν ο άλλος δρά­κος στην αντικρινή κορυφή ζει γιά πέθανε. 'Οσο για τον .ξένο που τυχόν θα ξέπεφτε στον τόπο τους, αλίμονο του! Χωρίς πολλά πολλά τον έσφα­ζαν και τον έτρωγαν. Από φιλόξενα αισθήματα ούτε ιδέα!

Σε πιο παλιά χρόνια οι Κύκλωπες γειτόνευαν με τους Φαίακες, που έμεναν στην Υπέρεια, τους φέρονταν όμως τόσο άσχημα, αρπάζοντας τα ζώα τους και ρημάζοντας τα χτήματα τους, που ο βασιλιάς των Φαιάκων, ο Ναυσίθοος, όταν είδε κι απόειδε, επειδή δεν είχε τη δύναμη να τα βάλει μαζί τους, αναγκάστηκε να σηκώσει το λαό του και να εγκατασταθεί σε άλλη χώρα, την από­μακρη Σχερία.

Αντίκρυ στη χώρα των Κυκλώπων — τόσο κοντά, ώστε ν' ακούονται οι φωνές των ανθρώπων και τα βελάσματα των ζώων από τη μια και από την άλλη — βρισκόταν ένα νησί παρθένο, καλολίμανο, με πολλά νερά και πλούσια γη. Κρίμα στις ομορφιές και τα πλούτη του! Στους μακρινούς εκείνους τόπους ψυχή ανθρώπου δεν βρισκόταν ένα γύρο.
Οι Κύκλωπες πάλι ούτε μαραγκούς εί­χαν ανάμεσα τους, για να σκαρώσουν καράβια, ούτε ναυτικούς, για να μπορέσουν να ταξιδέ­ψουν, ας είναι και με σχεδία. 'Ετσι το νησί έμενε έρημο και ακαλλιέργητο, και ήταν μόνο τα αγριο­κάτσικα που πλήθαιναν μέσα σ' αυτόν τον παρά­δεισο, γιατί κανένας δεν ήταν να τα κυνηγήσει.

Στην «Οδύσσεια» ένας μόνο Κύκλωπας δείχνει να ξεχωρίζει ανάμεσα στ