Η ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΙ Ο ΝΕΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ «ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ»

00:45 7/7/2011 - Πηγή: Ksipnistere

Την Τρίτη 28 και Τετάρτη 29 του Ιούνη δυο μεγάλες ειρηνικές συγκεντρώσεις στο Σύνταγμα και ιδιαίτερα της Τετάρτης που είχε σηματοδοτηθεί σαν η κορύφωση των κινητοποιήσεων, πριν ακόμα εξελιχθούν σε μεγαλειώδεις συναθροίσεις εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών, έγιναν στόχος του κρατικού μηχανισμού με τις δυνάμεις καταστολής του και συγκεκριμένα των ΜΑΤ. Η επιχείρηση ξεκίνησε και τις δυο μέρες νωρίς το.....
μεσημέρι, όχι τυχαία, αλλά για να προλάβουν την τεράστια συρροή

πολιτών στο Σύνταγμα, που ήδη από νωρίς το πρωί γινόταν έντονα αισθητή σε πολλά σημεία του κέντρου της Αθήνας.

Καμιά Γενική Απεργία ή κινητοποίηση που έχει γίνει μέχρι τώρα δεν συντάραξε τόσο το πολιτικό σύστημα όσο οι δυο αυτές τελευταίες συγκεντρώσεις. Ήδη η πρώτη μαζική συγκέντρωση το προηγούμενο διάστημα στο Σύνταγμα με 500.000 αυτό-οργανωμένους πολίτες, είχε επιφέρει με την παρουσία της το πρώτο σοκ.

Από την άλλη, ποτέ στο παρελθόν το κέντρο της Αθήνας δεν έζησε σε τέτοια έκταση καταστολή με ρίψεις ασφυξιογόνων και άλλων χημικών, σε ποσότητα 20 φορές μεγαλύτερης από τη συνήθη χρήση χημικών οποιασδήποτε άλλης μέρας επεισοδίων στο παρελθόν. Ήταν τόσο το μένος των δυνάμεων καταστολής, που κατά τη διάρκεια των επιθέσεων, πέρα από τους τουλάχιστον 500 διαδηλωτές που τραυματίστηκαν, χτυπήθηκε με χημικά ακόμα και το ιατρείο της πλατείας αλλά και του μετρό στη συνέχεια, την ώρα που δεκάδες πολίτες με αναπνευστικά προβλήματα και τραύματα από γκλομπς νοσηλεύονταν, μη σεβόμενοι κάτι που είναι δεδομένο ακόμα και σε συνθήκες πολέμου, πόσο μάλλον σε μια ειρηνική συγκέντρωση.

Υπήρξε απόλυτα οργανωμένος σχεδιασμός για τη διάλυση αυτών των συγκεντρώσεων, διαλύοντας κομμάτι-κομμάτι τους συγκεντρωμένους άοπλους πολίτες, μέχρι να καταλάβουν την πλατεία Συντάγματος, όπως ήταν ο στόχος τους. Οι χιλιάδες πολίτες που είχαν συγκεντρωθεί στην πλατεία χτυπήθηκαν ανηλεώς από τα ΜΑΤ. Και τις δυο μέρες, παρόλο που εκκενώθηκε η πλατεία από τη ρίψη τόνων χημικών, η αποφασιστικότητα των πολιτών έκανε δυνατή την ανακατάληψή της.

Αυτό και μόνο το γεγονός αποδεικνύει ότι κάτι καινούργιο γεννιέται στην κοινωνία, κάτι τόσο δυνατό που αγγίζει έντονα την ψυχή εκατομμυρίων ανθρώπων και ανησυχεί ταυτόχρονα πάρα πολύ το πολιτικό σύστημα και τους εκπροσώπους του.

Γιατί λοιπόν εκδηλώθηκε τόση βαρβαρότητα απέναντι σε άοπλους πολίτες;

Γιατί για πρώτη φορά ο λαός, αν οι συγκεντρώσεις των δυο συνεχόμενων ημερών δεν διακόπτονταν βίαια, θα έφευγε από το στάδιο που βρισκόταν μέχρι εκείνη τη στιγμή των καλών εντυπώσεων και του ενθουσιασμού από τη μέχρι τώρα συμμετοχή του στις πλατείες, καθώς και των πρώτων βημάτων στη συνείδησή του ότι υπάρχει τρόπος να πάρει τα πράγματα στα χέρια του. Έτσι θα έμπαινε πια στο στάδιο τού να αρχίζει να αποκτά συνείδηση της δύναμής του, των ικανοτήτων του και των προοπτικών του. Αυτό που κυριάρχησε στις συγκεντρώσεις της πλατείας ήταν η αυτογνωσία, τα πρώτα σημάδια ότι ο λαός έχει τη δύναμη να κυβερνήσει και να κυβερνηθεί