Η νεοταξική βαρβαρότητα διαλύει τα ονειροπολήματα και τις συκοφαντίες…

19:11 10/8/2011 - Πηγή: Ksipnistere

Τα ονειροπολήματα, έλεγε ο Λένιν, είναι προϊόντα της μικροαστικής ανημποριάς, η μοίρα των ανήμπορων…

Ζήσαμε, σε μικρό χρονικό διάστημα πολλά απανωτά επαναστατικά ονειροπολήματα εκρηκτικών μικροαστικών εξεγέρσεων, δηλαδή ονειροπολήματα της «μικροαστικής ανημποριάς».

Θα περιοριστούμε στα τρία πιο χαρακτηριστικά: Την Εξέγερση των φορτηγατζήδων, την έκρηξη της λαϊκής οργής στις Πλατείες και πρόσφατα την αγωνιστική θύελλα των ταξιτζήδων.

Και τα τρία αυτά εκρηκτικά γεγονότα αποτυπώνουν...

το διπλό μικροαστικό δράμα: Από τη μια τη θηριώδη και ολοκληρωτική πτώχευση, εξαθλίωση και καταστροφή της πολυπληθούς μικροαστικής τάξης και από την άλλη την τραγική ΠΟΛΙΤΙΚΗ ανημποριά της.

Μέσα σε συνθήκες παλλαϊκής απελπισίας και οργής καμία από αυτές τις μικροαστικές εξεγέρσεις δεν αποτέλεσε ηγετική αιχμή Πολιτικής Ανασυγκρότησης και Οργάνωσης του λαϊκού κινήματος, αλλά ούτε καν κατάφερε το ΘΑΝΑΣΙΜΟ κτύπημα στην κυβέρνηση των ανδρεικέλων: Δεν την γκρέμισε…

Οι πλατείες βάλτωσαν στη στασιμότητα, στο μεθύσι των φράσεων, στα «ακηδεμόνευτα» κλισέ κατά των Ιδεολογιών και της Οργάνωσης, καθώς και στα «ανατρεπτικά» ονειροπολήματα: Στην ευπιστία και μυωπία (κατά Λένιν) των μικροαστικών μαζών…

Η αιτιολογία ότι το κίνημα των Πλατειών εκφυλίστηκε από τα πολύμορφα εθνομηδενιστικά νεφελώματα και τις ποικίλες «εστίες» της «αριστερής Πανούκλας» είναι και αυτή (η αιτιολογία) ένα ονειροπόλημα ανημποριάς τού να διακρίνουμε το βάθος των πραγμάτων και κυρίως να διακρίνουμε ότι: Από την ίδια τη φύση και τη λειτουργία του το ΜΙΚΡΟΑΣΤΙΚΟ «Κίνημα των Πλατειών» ήταν σε ΑΔΙΕΞΟΔΟ, δεν μπορούσε από μόνο του να δώσει καμία ΠΟΛΙΤΙΚΗ διέξοδο, ούτε να αποτελέσει ΗΓΕΤΙΚΟ πόλο…

Τον ηγετικό πόλο μπορεί να τον δώσει μόνο το ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ ΚΙΝΗΜΑ της εργατικής τάξης.

Όταν δεν υπάρχει αυτός ο επαναστατικός πόλος δεν μπορεί να ΥΠΕΡΦΑΛΑΓΓΙΣΤΟΥΝ τα αδιέξοδα και η ανημποριά των μικροαστών, συνακόλουθα και οι μηχανισμοί της «αριστερής Πανούκλας» που έργο της είναι ένα και μόνο: Να αναχαιτίζει και να εκφυλίζει τη λαϊκή οργή, να τρέφει και να κολακεύει τις μικροαστικές ουτοπίες και τα ονειροπολήματα…

Το ίδιο αδιέξοδα ήταν και τα ρωμαλέα εκρηκτικά ανατινάγματα των φορτηγατζήδων και ταξιτζήδων. Τόσο αδιέξοδα, που μέσα σε μια κοινωνία που κοχλάζει από λαϊκή ΟΡΓΗ, δεν κατόρθωσαν να υπερφαλαγγίσουν ούτε τους εργατοπατέρες.

Το να δαιμονοποιούμε τους εργατοπατέρες είναι η εύκολη λύση. Η λύση επικάλυψης του ΟΥΣΙΩΔΟΥΣ: Ότι κάθε μικροαστικό κίνημα, όσο και αν είναι εκρηκτικό δεν μπορεί να υψωθεί σε ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ ολόκληρης της κοινωνίας, αναζητάει την ηγεσία: Θα τη βρει είτε στον επαναστατικό πόλο της εργατικής τάξης είτε στις καθεστωτικές ξόβεργες…

Γράφαμε τον Ιούλιο του 2010:

Το πιο άγριο «κομμάτι» της επερχόμενης λαϊκής έκρηξης θα είναι οι «μεσαίες τάξεις» (μικροαστοί). Και θα είναι η μικροαστική έκρηξη πιο άγρια γιατί οι μικροαστοί καταστρέφονται, σήμερα, πι