Η πορεία Παρακμής πρέπει να ανατραπεί

19:08 13/2/2012 - Πηγή: Ksipnistere

Του Νίκου Κοτζιά

Οι πρόσφατες «συμφωνίες» αποτελούν μια νέα αρνητική ποιότητα στην πορεία της Ελλάδας. Χαρακτηρίζεται από πλευρές με θεμελιακή σημασία. Κάτι που οι έχοντες και κατέχοντες, τροϊκανοί και διαπλοκή, φρόντισαν να εξαφανίσουν από τα φώτα της δημοσιότητας. Αυτές οι πλευρές θα καθορίσουν για μεγάλο χρονικό διάστημα τις τύχες της Ελλάδας, τη διεθνή θέση και τους....
εσωτερικούς

συσχετισμούς στην κοινωνία μας.Σκόπιμα τις τελευταίες ημέρες το Κόμμα του Μνημονίου προσπάθησε να συγκεντρώσει την προσοχή όλων στο ζήτημα ποιάς μορφής και κατηγορία σύνταξης θα υποστεί το μεγαλύτερο κόψιμο. Με αυτό τον τρόπο εμφανίστηκαν οι πολιτικές μερίδες του να τσακώνονται, τα κανάλια να κάνουν κριτική, ενώ οι τραπεζίτες άρπαζαν δια περιπάτου τις μειώσεις μισθών και συντάξεων και τις μετασχημάτιζαν σε στήριξη της δικής τους ιδιοκτησίας στις τράπεζες. Με αυτό τον τρόπο, κατά προέκταση, διασφάλισαν και τον έλεγχο που έχουν ήδη αποκτήσει στα ΜΜΕ (καθότι κατέχουν τα μετοχοδάνειά τους). Συνοδευτικά, εμφάνισαν ως εθνική ανάγκη το να ελέγχουν τις τράπεζες και τα 120 δισεκατομμύρια του Ελληνικού λαού που δόθηκαν στα τραπεζικά ιδρύματα. Να σημειωθεί ότι η συνολική αξία στην αγορά αυτών των τραπεζών δεν υπερβαίνει τα 2,5 δισεκατομμύρια (δηλαδή, 2% της στήριξης που λαμβάνουν από τη λιτότητα σε βάρος των πολιτών). Ανάλογα, αποκρύφτηκε ο έλεγχος που θα ασκούν οι ξένοι τοκογλύφοι δια μέσου διεθνών και ευρωπαϊκών οργανισμών επί της Ελλάδας.

Υποχώρηση της διεθνής θέσης της Ελλάδας – ανατροπή
Η ουσία των συμφωνιών που έγιναν ως προς την διεθνή και ευρωπαϊκή θέση της Ελλάδας έχει δύο χαρακτηριστικά: πρώτον, απώλεια εθνικής κυριαρχίας και μετατροπής της Ελλάδας σε γεωοικονομική άτυπη αποικία μιας ΕΕ που μετεξελίσσεται βαθμιαία σε γερμανική αυτοκρατορία. Σε ένα συγκρότημα κρατών, δηλαδή, με κέντρο και περιφέρεια, όπου το κέντρο θα ελέγχει ποικιλότροπα την δεύτερη, στην οποία κατατάσσεται η Ελλάδα, καθώς και με την διαβάθμιση δικαιωμάτων ανάμεσα στα κράτη μέλη. Η δεύτερη μεγάλη ιδέα για την Ελλάδα του 20ου αιώνα, η ανάδειξή της σε τμήμα του ευρωπαϊκού κέντρου, συντρίβεται κάτω από τα βάρη άνομων συμφερόντων, πολιτικής ανικανότητας και νέου ραγιαδισμού.Το δεύτερο χαρακτηριστικό είναι ότι η Ελλάδα υποχωρεί κατά κράτος στον διεθνή καταμερισμό εργασίας. Η ΕΕ υπήρξε από τη δεκαετία του ογδόντα το άχυμα συμμετοχής στην ευρωπαϊκή ενοποίηση και δια μέσου αυτής στην παγκοσμιοποίηση. Έστω και με μεγάλη υστέρηση και με μια κοινωνία που δεν ασχολήθηκε ποτέ συστηματικά και σε βάθος με τέτοια προβλήματα, η Ελλάδα έδειξε να μην χάνει το τραίνο ως προς το περιφερειακό και το παγκόσμιο γίγνεσθαι. Δυστυχώς στα δύο χρόνια της κρίσης και ιδιαίτερα μετά τη συμφωνία του PSI και του δεύτερου μνημονίου, οι τροϊκανοί αποκόβουν την Ελλάδα από το παγκόσμιο γίγνεσθαι. Σηκώνουν με τη συναίνεση της ντόπιας διαπλοκής τείχη προς τον έξω κόσμο. Ακόμα και οι ειδικές ζώνες εμπορίου / οικονομίας, δείχνουν να έχουν περισσότερα στοιχεία από το πρότυπο ζωνών που επιβλήθηκαν στην Κίνα στα