Η ΣΤΑΣΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΙΣ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΕΣ

Η πλευρά του υβριστή και η αντιμετώπιση του θέλει διάκριση και πολλές φορές σιωπή και παράδειγμα και άλλες κουβέντα ορθή ώστε να ξεκλειδώσεις τον σκοτισμό ή την πλάνη του αδερφού. Φυσικά για να μιλήσουμε πρέπει να έχουμε και την κατάλληλη πνευματικότητα ώστε να προσεγγίσουμε τον συνάνθρωπο μας. Tο θέμα της προσέγγισης ενός ανθρώπου στο Χριστό είναι τεράστιο, και οι γραμμές ειναι πολύ λεπτές και δυσδιάκριτες. Πριν φτάσουμε στο σημείο να...
μιλήσουμε για Χριστό πρέπει να είμαστε τύπος Χριστού αλλιώς ο λόγος όχι μόνο ωφέλεια δεν θα έχει αλλά σκανδαλισμό. Πρέπει να κατακτήσουμε πρωτίστως την Χριστότητα
σε όλο της το μεγαλείο πριν φτάσουμε σε σημείο ο λόγος μας να είναι γλυκύς ωφέλιμος και ουσιαστικά Ορθόδοξος και Αναστάσιμος για τον αδερφό μας. Aν δεν βάλουμε το φώς σαν πηγή μέσα στην καρδιά μας πως θα το μοιράσουμε; από δανεικά χέρια ;
Πολλοί άνθρωποι κυρίως με κοσμικό φρόνημα ή και ακόμα κοσμικοί Χριστιανοί μας κατακρίνουν για τον αγώνα μας , μας υβρίζουν , μας περιγελούν, μας προσβάλλουν αυτές είναι γνωστές μάχες για κάθε στρατιώτη του Χριστού το θέμα είναι πως πρέπει να αντιμετωπίζονται. Αυτός ο πόλεμος είναι χαροποιός και φυσικά μας ωφελεί απο την άλλη πλευρά πρέπει να δούμε την στάση μας.
Η σιωπή σε τέτοιες περιπτώσεις είναι η καλύτερη οδός ως μέσο της διάκρισης, συνήθως αυτός που μας υβρίζει ή μας την λέει έχει υπερμετρο εγωισμό και εσωτερική τοποθέτηση στο θέμα που φυσικά αγνοεί να κατανοήσει και με την λογική και με την πνευματιική έννοια .
Γιατί όμως μας συγκοφαντεί ?
Πολλοί απλά διότι δεν μπορεί να δεχτεί ότι τον αγώνα που κάνεις, δεν μπορεί να τον πραγματοποιήσει στο ελάχιστο άρα ο εγωισμό τι κάνει; απλά σε υβρίζει ώστε να απαξιώσει τον αγώνας σου και μάλιστα σε διαποπεύει συχνά με απαράδεκτο τρόπο. Θεωρεί οτι με την προσβολή θα σε ρίξει στα μάτια του κόσμου ώστε να φανεί ο ίδιος καλύτερος αλλά δεν μπορεί να καταλάβει οτι όταν υβρίζεις κάποιον αγώνιστή του Χριστού με τα λόγια της ύβρης του πλέκεις μαρτυρικό στεφάνι. Όπώς λέει και ο λαός "Οσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια" . Το να αγνοείς κάτι είναι κατανοητό αλλά να απαξιώνεις τον αγώνα ενός ανθρώπου για την σωτηρία της ψυχής του χωρίς μάλιστα να ερευνήσεις περι αυτού τότε είναι απαράδεκτη ενέργεια και ανώριμη.
Πότε να μιλήσουμε ; πως ; και τι πρέπει να πούμε ;
Ο λόγος μας πρέπει να ειναι γλυκός, αγαπητικός και πατρικός αλλιώς θα πέσει σε κατάσταση επιστημονικής θεωρείας και όχι ψυχικής ωφέλειας. Δεν πρέπει να νευριάσουμε στο ελάχιστον να μιλάμε καθαρά και αργά θέτωντας την στρατιγική του λόγου. Φυσικά υπάρχουν και εξαιρέσεις που η προστακτική ίσως έρθει στην κουβέντα και με την προϋπόθεση την καλή προαίρεση του αδερφού. Σε αυτό το σημείο αξίζει να σημειώσουμε ότι ο πνευματικός Ορθόδοξος αγωνιστής γνωρίζοντας την αλήθεια δεν έχει λόγο να προσηλυτίσει τον αδερφο αλλά κυρίως να του διαφωτίσει τα σκοτεινά σημεία μέσα του, να τον ενημερώσει για τυχόν λανθασμένες γνώσεις και φυσικά να του δώσει τις επιλογές σύμφωνα με την θέληση και την προ
Keywords
Τυχαία Θέματα