Η Τουρκία επιδιώκει διεθνοποίηση των θαλασσίων διεκδικήσεων

14:46 18/4/2011 - Πηγή: Ksipnistere

Στις 28 Φεβρουαρίου 2011, η Τουρκία προκήρυξε διεθνή διαγωνισμό για υποθαλάσσιες έρευνες σε θαλάσσια οικόπεδα νοτίως της Τουρκίας, μεταξύ Κύπρου και Καστελλορίζου, ορισμένα εκ των οποίων ευρίσκονται εντός των Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών (ΑΟΖ) της Κυπριακής και...
Ελληνικής Δημοκρατίας.

Σύμφωνα με την προκήρυξη του διαγωνισμού, η Τουρκική Κρατική Εταιρεία Πετρελαίου

(ΤΡΑΟ) ισχυρίζεται ότι κατέχει, από του Τουρκικό κράτος, άδεια έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογοναθράκων σε 11 οικόπεδα στην Α. Μεσόγειο.


Πιο συγκεκριμένα, παρουσιάζει ένα οικόπεδο πλησίον των βορειοδυτικών ακτών της Κύπρου, το οποίο ονομάζει «4321», και καλεί διεθνείς συνεργάτες για να το εξερευνήσουν και να το εκμεταλλευτούν, προσφέροντας μάλιστα το 50% της συνεκμετάλλευσης. Ο στόχος της τουρκικής τακτικής είναι ευδιάκριτος.

Αφού απέτρεψε την υπογραφή συμφωνίας οριοθέτησης ΑΟΖ, μεταξύ Κύπρου και Ελλάδος, προχωρεί τώρα στο επόμενο βήμα που είναι η διεθνοποίηση των θαλασσίων διεκδικήσεων στην περιοχή μεταξύ Κύπρου και Καστελλορίζου, μέσω της προσπάθειας εμπλοκής διεθνών πετρελαϊκών εταιριών.

Η απουσία συμφωνίας, μεταξύ Ελλάδος και Κυπριακής Δημοκρατίας, για τον καθορισμό Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης δημιουργεί μία γκρίζα ζώνη με ορατό το ενδεχόμενο αυτό το κενό να καλυφθεί από μία συμφωνία καθορισμού της ΑΟΖ μεταξύ Τουρκίας και Αιγύπτου.

Προ της παραιτήσεως του Χόσνι Μουμπάρακ, η Αιγυπτιακή κυβέρνηση αποφάσισε να αρχίσει διαπραγματεύσεις με την Τουρκία πάνω σε αυτό το θέμα αποδεχόμενη, εκ των πραγμάτων ότι το Καστελόριζο δεν έχει υφαλοκρηπίδα.

Αυτή η πιθανότητα, σε περίπτωση που εξελιχθεί σε γεγονός θα έχει ως συνέπεια, εκτός από την απώλεια του φυσικού πλούτου νοτίως του Καστελλορίζου και ανατολικώς της Κρήτης, να αποτελέσει την αλυσίδα αμφισβήτησης ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο, που είναι άλλωστε πάγια στρατηγική επιδίωξη της Τουρκίας.

Για την Ελλάδα το πρόβλημα του Αιγαίου περιορίζεται στην οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, δηλαδή στο δικαίωμα εκμετάλλευσης του βυθού και του υπεδάφους του στο θαλάσσιο χώρο πέρα από τα ελληνικά χωρικά ύδατα και η διαδικασία που προτείνει είναι η προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, σε αντίθεση με την Τουρκία η οποία επιδιώκει πολιτική λύση, δηλαδή στην οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας πέρα από τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου, με βάση τη διμερή διαπραγμάτευση.

Το κομβικό σημείο της Τουρκικής διεκδίκησης είναι ο ισχυρισμός ότι τα νησιά του Αιγαίου δεν έχουν υφαλοκρηπίδα και ως εκ τούτου η οριοθέτησή της θα πρέπει να γίνει με βάση τη μέση γραμμή από βορρά προς νότο, μεταξύ τουρκικών παραλίων και των παραλίων της ηπειρωτικής Ελλάδος.

Σε περίπτωση υιοθέτησης αυτής της λύσης συνεπάγεται ότι τα ελληνικά νησιά του ανατολικού Αιγαίου θα περιβάλλονται από τουρκική υφαλοκρηπίδα με τις όποιες συνέπειες για την ασφάλειά τους.

Επιπλέον, τέτοια εξέλιξη δημιουργεί ένα ντόμινο τουρκικών διεκδικήσεων, όπως