Ισραήλ-Τουρκία και ο παράγοντας της «πυρηνικής »… εξισορρόπησης

09:01 11/9/2011 - Πηγή: Ksipnistere

Ο αρθρογράφος του περιοδικού ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ & ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ, δημοσιογράφος και αμυντικός αναλυτής, Ιωάννης Σ. Θεοδωράτος, διαπραγματεύεται ένα ζητημα το οποίο συνδέεται ευθέως με τις εξελίξεις των τελευταίων ωρών που θέτουν σε άμεση απειλή την ειρήνη και την ασφάλεια στην ευαίσθητη περιοχή της.....
Νοτιοανατολικής Μεσογείου.

Εάν όλα όσα αναφέρει ισχύουν, τότε ΔΕΝ αποκλείεται η Δύση να θεωρεί πλέον ότι η ώρα να διευθετήσει τους λογαριασμούς της με την Άγκυρα πρέπει να είναι τώρα, διότι μετά από

μερικά χρόνια οι όροι της αντιπαράθεσης να είναι εντελώς διαφορετικοί. Δηλαδή, με απλά λόγια, η Δύση σέβεται και εφαρμόζει τον Θουκυδίδη, ενώ στη χώρα που γεννήθηκε πολλοί τον θεωρούν… ξεπερασμένο και οι επιλογές τους συνιστούν συχνά προσβολή όχι μόνο προς τον Θουκυδίδη, αλλά και στην κοινή λογική… Όπως επίσης φαίνεται από το κείμενο που ακολουθεί, ο Ερντογάν τείνει να μας κάνει να πιστέψουμε ότι οι κεμαλιστές στρατηγοί μοιάζουν μπροστά του ως απείθαρχα παιδάκια…

Ακολουθεί το εξαιρετικά ενδιαφέρον κείμενο του Ιωάννη Σ. Θεοδωράτου:
Η επιθετική στάση της Τουρκίας έναντι του Ισραήλ έχει προβληματίσει σοβαρά τα στρατιωτικά επιτελεία των χωρών που θα εμπλακούν άμεσα ή έμμεσα σε μια πιθανή περιφερειακή σύγκρουση. Η κατοχή πυρηνικών όπλων από το Ισραήλ καθώς και βαλλιστικών πυραύλων (Jericho II) ικανών να πλήξουν στόχους σε ολόκληρη την έκταση της Τουρκίας, έφερε στην επιφάνεια ένα άλλο «αθέατο» ζήτημα.
Οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις διαθέτουν ήδη βαλλιστικούς πυραύλους Yildirim II, αναπτύσσουν ισχυρότερες εκδόσεις, ενώ είναι σαφής η θέληση της Άγκυρας να αποκτήσει πυρηνικά όπλα.
Πριν από ένα περίπου χρόνο, στις 13 Οκτωβρίου 2010 ο πρωθυπουργός Τ. Ερντογάν μιλώντας στα ΜΜΕ μετά από την υπογραφή του πρωτοκόλλου συνεργασίας στην πυρηνική ενέργεια μεταξύ Τουρκίας και Νότιας Κορέας είχε υπογραμμίσει ότι: «Η θέση μας στον τομέα του πυρηνικού προγράμματος είναι πολύ ξεκάθαρη. Οι χώρες έχουν το δικαίωμα χρησιμοποίησης πυρηνικής τεχνολογίας για ειρηνικούς και πολιτικούς σκοπούς. Πολλές φορές δηλώσαμε ότι είμαστε αντίθετοι στα πυρηνικά όπλα. Για να πούμε την αλήθεια δεν επιθυμούμε πυρηνικά όπλα στην περιοχή μας. Όμως αν μια χώρα εκδηλώσει την επιθυμία να τα αποκτήσει, τότε θα είναι σωστό μια άλλη χώρα της ίδιας περιοχής, να έχει και αυτή πυρηνικά όπλα»
(ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΗΝΑΓΙΑΣ, «Η ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΚΑΙ Η ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΙΣΧΥΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ», σελ. 248).
Σήμερα η Τουρκία χάρη στις ρωσικές επενδύσεις και τεχνολογία οδεύει προς την κατασκευή του πρώτου της πυρηνικού εργοστασίου, ενώ ήδη προγραμματίζεται τουλάχιστον ένα ακόμη.
Όμως το ζήτημα δεν έγκειται στα σχέδια κατασκευής πυρηνικών εργοστασίων, αλλά στην πολιτική βούληση – όπως εκφράστηκε ξεκάθαρα μέσω Ερντογάν – της Τουρκίας να αποκτήσει πυρηνικά όπλα. Η εφημερίδα Radical σε δημοσίευμά της τον Ιούνιο του 1998 είχε αναφερθεί στην πρόταση του τότε προέδρου του Πακιστάν Ν. Σαρίφ προς την Τουρκία, για συνεργασία στην απόκτηση πυρηνικών όπλων εκ μέρους της Αγκυρα