Ήταν ωραία η Ελλάδα – ήταν ωραία στην Ελλάδα…

Στὸ ἰστολόγιό μας δημοσιεύονται ἢ καὶ ἀναδημοσιεύονται πολλὲς φορὲς ἄρθρα τὰ ὁποῖα ἀπηχοῦν τὶς ἀπόψεις τῶν ἀρθογράφων τους καὶ μόνο χωρὶς αὐτὸ νὰ σημαίνει ὅτι συμφωνοῦμε μὲ τὸ περιεχόμενο-πνεῦμα τους.

Πολλὲς φορὲς ,ὅταν τὸ κρίνουμε ἀπαραίτητο, παρεμβαίνουμε στὴν ἀρχὴ ἢ στὸ τέλος τοῦ κειμένου μὲ διαφορετικὸ στὺλ γραφῆς(γραμματοσειρὰ –χρῶμα) καὶ κάνουμε ἕνα.....
μικρὸ σχόλιο.

Τὸ ἄρθρο ποὺ παρακάτω θὰ διαβάσετε τὸ προσυπογράφουμε ἀπὸ τὴν ἀρχὴ μέχρι τὸ τέλος.

****************************************************************

Ναι!
Ήταν ωραία η Ελλάδα – ήταν ωραία στην Ελλάδα. Ναι! Αφού έδιωξαν την επάρατο επταετία και έβαλαν ισόβια τους πρωταίτιους, ανέλαβαν την εξουσία, λίγο παράνομα, λίγο ημινόμιμα, δεν έχει σημασία, αλλά είχαμε δημοκρατία επιτέλους και ο καθένας μπορούσε να κάνει ότι ήθελε, για να αλώσει το κράτος.

Έτσι αποκτήσαμε τις γιορτές του Πολυτεχνείου και μαζί με αυτές νέους ήρωες και πρότυπα φτιασιδωμένα με μπόλικη ψευτιά και αναίδεια. Στα Γυμνάσια και τα Λύκεια, έβαλαν τα 16χρονα παιδιά στο κόλπο της πολιτικής χειραγωγήσεως με τα δεκαπενταμελή συμβούλια, να αυθαδιάζουν και να απειθαρχούν στους καθηγητές.

Δημιούργησαν Πανεπιστήμια χωρίς μαθήματα, αφού είχαν καταληφθεί από τις νεολαίες των κομμάτων οι οποίες αποφάσιζαν για το μπάχαλο και από επάνω οι διάφοροι ντενεκέδες «υπουργοί παιδείας» να λαϊκίζουν καταστρέφοντας την γλώσσα και την ιστορία με διατάγματα, να δημιουργούν αιώνιους φοιτητές, να «διευκολύνουν» τις σπουδές και να στέλνουν τα πτυχία των
ακαμάτηδων στα σπίτια τους. Κομματικά στελέχη, χωρίς προσόντα και ιδιαίτερες γνώσεις κατέλαβαν το κράτος, στα υπουργεία, στους οργανισμούς, στα ταμεία, στις εφορίες, στην εκπαίδευση, στο δημόσιο, στα νοσοκομεία, στις ανεξάρτητες αρχές, στις εξαρτημένες, παντού, έφυγαν οι επαΐοντες και κατέφθασαν οι άσχετοι για να μάθουν στου κασιδιάρη το κεφάλι.

Δημιούργησαν και κλαδικές (μέχρι κλαδική καραγκιοζοπαιχτών είχαμε!) όπου στους τόπους εργασίας επιβάλλονταν πλέρια… η δημοκρατία (εάν δεν γραφόσουνα την είχες βάψει).

Κανένας φραγμός, πουθενά το κράτος, αλλά είχαμε δημοκρατία. Είχαμε και δυναμικές πολιτικές κινητοποιήσεις, για να κρατούμε το πόπολο υπό το κόμμα, συγκεντρώσεις – εκδρομές με πούλμαν πληρωμένα, σημαιάκια κασκόλ, καπέλα, όλα από το κόμμα με κλεμμένα λεφτά, ακόμη και όταν ψηφίζαμε το κόμμα μας πήγαινε στους τόπους μας, τοπική αυτοδιοίκηση το κόμμα και εδώ, το κράτος υποτάχτηκε στο κόμμα, όπου το κόμμα διαμοίραζε τα ιμάτια στους αφισοκολλητές του και νεροκουβαλητές του, με τους εξουσιαστές να κερνούν και να πίνουν ασύδοτα.

Δεν το έλεγαν ως κάτι από καπιταλιστικό κομμουνισμό, σοσιαλισμό το έλεγαν. Αποκτήσαμε και παγκόσμια πρωτοτυπία με τα μπλέ και τα πράσινα καφενεία. Βεβαίως. Πόσους ψήφους θα μου δώσεις; Φέρε καρέκλα να σε βάλω στο δημόσιο. Αισχρό αλισβερίσι των εξουσιαστών. Και λεφτά που θα τα βρούμε; Έλα μωρέ θα πάρουμε δάνειο! Ήρθαν και τα χρήματα από την τότε ΕΟΚ και μετά από την ΕΕ
Keywords
Τυχαία Θέματα