Και τώρα τί;

20:45 3/7/2011 - Πηγή: Ksipnistere

Εκφράζοντας την αγωνία μας για ό,τι θα ακολουθήσει μετά την ψήφιση από την Ολομέλεια της Βουλής, ενός πρωτόγνωρου στα χρονικά της μορφώματος, ενός κατ’ επίφαση νόμου ως «πλαίσιο προϋπολογισμού», το περιτύλιγμα του οποίου φέρει το λογότυπο: «Μεσοπρόθεσμο πλαίσιο δημοσιονομικής στρατηγικής» το οποίο όχι μόνο στερείται κανονιστικών διατάξεων αλλά αναρωτιόμαστε αν οι Βουλευτές που το ψήφισαν, έχουν μελετήσει ένα προς ένα τα....
άρθρα του και το περιεχόμενό τους.

Άλλη μία φορά η εκτελεστική εκπροσώπηση των Ελλήνων, χωρίς

να αποδίδεται η δραστικότητα των γεγονότων µε πειθώ, αλλά µε «πιστόλια» και «μαχαίρια» προέβαλε τις προσωπικές της παλινδρομήσεις, μετερχόμενη την τέxvn της τηλεπάθειας των συγκινήσεων και παραβιάζοντας το Σύνταγμα και το κανονισμό της Βουλής ψήφισε μια σειρά από πίνακες αβέβαιης οικονομικής εξέλιξης και οικονομικά μεγέθη που διατίμησαν στα χρηματιστήρια της παγκόσμιας κοινωνίας, τις αξίες του ανθρώπου, της ηθικής, της ισότητας, της Αλληλεγγύης και της Κοινωνικής Δικαιοσύνης και μάλιστα σε τιμή άκρως εξευτελιστική.

Δεν υπάρχει τίποτε γλυκό στο να πεθάνεις από μαχαίρι ή στο να πέσεις από σφαίρα όταν ο θάνατος δεν είναι επιλογή αλλά σιδερένια νομοτέλεια. Επομένως προς τί οι δακρύβρεχτες υποκριτικές κορώνες και οι κοπετοί περί αντίθεσης στο τελεσθέν ανοσιούργημα στο οποίο τελικά συμμετέχεις σερνόμενη ως οδαλίσκη;

Για άλλη µία φορά ακούσαµε λέξεις κενές περιεχομένου και ήχους απόκοσμους, χωρίς αντίκρισµα. Τριακόσια κύμβαλα αλαλάζοντα έσυραν τον μακάβριο χορό του κανιβαλισμού της ελληνικής κοινωνίας. Κι εμείς ο προδομένος Λαός, ο φορολογούμενος, ο εργαζόμενος, ο παράγων, ο «αροτήρ βούς», παρακολουθούσαμε το mind game ως μια εικόνα αντικατοπτρισμού. Αν ήταν παράσταση, θα ήταν μαραθώνια. Ένα περίεργο, ξεχωριστό θέαµα χωρίς αρχή, µέση και τέλος.

Έχουμε παγιδευτεί στο δωμάτιο με τους καθρέπτες στο Λούνα Πάρκ που σχηματίζουν είδωλα μετέωρα ή αναστραμμένα, και σε πιάνει ίλιγγος.

Ακούσαμε τα μύρια όσα φληναφήματα από τα χείλη ειδικών και μη που προκαλούν ίλιγγο. Ακούσαμε εικασίες και σενάρια, περιγραφές και λεπτομέρειες, ωµότητες και αυθαίρετες προδιαγραφές που επιφέρουν δυσεπανόρθωτη οικονομική ζημία και ηθική βλάβη και θίγουν ατομικά δικαιώματα στον πυρήνα τους. Φρικαλέα σενάρια στο τραπέζι, σπασμωδικά νοήματα, καινούργιοι τρόμοι. Αυτοί που ορμηνεύουν, μιλούν και φοβίζουν συνεχώς. Ξέρουν μονάχα τη γλώσσα των απειλητικών και τελεσίδικων διλημμάτων: «Υπάρχει "σχέδιο Β" αν ακυρώσει η Βουλή το Μεσοπρόθεσμο», «Υπάρχει µόνο ένα σχέδιο», «κινδυνεύει η πέµπτη δόση», «διασφαλισμένη η χρηματοδότηση», «όλα παίζονται», «η Ελλάδα αποφασίζει για το µέλλον της Ευρώπης», «η Ευρώπη κερδίζει χρόνο για την Ελλάδα», «διεξάγονται διαπραγματεύσεις στην αιώνια πόλη µε τους ομολογιούχους», «ανεπίσημες οι επαφές», «ένας ανοικτός διάλογος µε τους ιδιώτες», και τούτο γιά να τροφοδοτείται η αβεβαιότητα. Κατά τον παγκάλειο χρησμό, άρματα δρεπανοφόρα ανασύρουν μαύρες μνήμες και μαύρες μέρες: «Την επόμεν