Κάνουν ό, τι τους συμφέρει, αφήνουν την τρόικα να αρμενίζει

14:36 10/5/2011 - Πηγή: Ksipnistere

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Συγγνώμη, αλλά μήπως έχουν μπει πάλι ανάποδα οι πόλοι; Μια σχεδόν γονιδιακή μανία αυτοκαταστροφής δείχνει να εμποδίζει τους πάντες να ακολουθήσουν την φωνή της λογικής.

Ο υπουργός των Οικονομικών παίρνει το αεροπλάνο και εξαφανίζεται από προσώπου γης χωρίς να αισθάνεται την ανάγκη να ενημερώσει κανέναν άλλον εκτός από τον πρωθυπουργό.

Ο πρωθυπουργός παίρνει το καράβι και πηγαίνει στο Μεγανήσι, χωρίς να αντιλαμβάνεται πως η «εξαφάνιση» του υπουργού του θα....
δημιουργήσει αναστάτωση, ειδικά την ώρα που το περιοδικό «Σπήγκελ» γράφει για

μυστική συνάντηση στο Λουξεμβούργο με θέμα την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ.

Οι δικηγόροι της χώρας συνεδριάζουν εκτάκτως σαββατοκυριακάτικα και αποφασίζουν να μην συναντηθούν με την τρόικα στην προγραμματισμένη για σήμερα συνάντηση για θέματα που αφορούν την λειτουργία των Δικηγορικών Συλλόγων, επειδή, λέει, δεν αναγνωρίζουν και δεν προτίθενται να «νομιμοποιήσουν» τους εκπροσώπους των δανειστών μας. (Αυτό θυμίζει ανάλογη συμπεριφορά της Ένωσης Συντακτών που δεν πήγε στη Βουλή στην ακρόαση για το Ασφαλιστικό και, βέβαια, αυτή έχασε).

Θα πρέπει να μας απαντήσουν τι εννοούν με τη λέξη «νομιμοποίηση». Διότι, από όσο γνωρίζουμε, η παρουσία της τρόικας έχει νομιμοποιηθεί (καλώς ή κακώς - κακώς υποστηρίζω) με την ψήφιση του μνημονίου στη Βουλή. Αν οι δικηγορικοί σύλλογοι έχουν διαφορετική γνώμη, τότε θα έπρεπε να είχαν ήδη διαγράψει από τις τάξεις τους όλους τους δικηγόρους - βουλευτές που ψήφισαν το μνημόνιο.

Την ώρα που σε όλες τις χώρες που υπήχθησαν στην τρόικα, οι πάντες σπεύδουν να τους συναντήσουν για να βάλουν τις κόκκινες γραμμές τους – και να εκπροσωπήσουν επιτέλους την κοινωνία που στενάζει – αυτοί που έχουν την ευκαιρία να μπουν μπροστά και να υπερασπιστούν τον λαό, αφήνουν τα πάντα στα χέρια της κυβέρνησης και του υπουργού των Οικονομικών.

Μετά, κάθονται απέναντι και μεμψιμοιρούν, γκρινιάζουν, διαμαρτύρονται, οργανώνουν κατά διαστήματα απεργίες και διαδηλώσεις. Ουδείς δέχεται να συναντήσει την τρόικα, αλλά όλοι δέχονται τις επιπτώσεις των μνημονίων.

Ακατανόητα πράγματα. Λιγότερο πατριώτες είναι οι Πορτογάλοι συνδικαλιστές, επικεφαλής κομμάτων και οργανώσεων που πήγαν και συζήτησαν, πετυχαίνοντας καλύτερους όρους για τον λαό τους;

Αν αποφάσισαν να τα αφήσουν όλα στα χέρια της κυβέρνησης και αυτοί απλώς να διαδηλώνουν (χωρίς αποτέλεσμα, βέβαια), τότε δεν χρειάζεται να παριστάνουν τους ηγέτες στους τομείς τους.

Μεγάλη της σκασίλα της τρόικας αν δεν την συναντούν. Τόσο το καλύτερο – ξέρετε πώς έμπλεξαν στην Πορτογαλία; Θα μιλούν μόνο με τους υπουργούς και θα υπαγορεύουν νομοσχέδια. Την ημέρα της συζήτησης θα κλείνουν οι δρόμοι από τους εκάστοτε πληττόμενους, τα νομοσχέδια θα ψηφίζονται (έτσι δεν γίνεται;) έτσι κι’ αλλιώς και απλώς θα έχει γίνει μια φασαρία μερικών ημερών.

Στην πραγματικότητα, όποιοι δεν στρουθοκαμηλίζουν κάνοντας ότι αγνο