ΚΚΕ: ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΟΔΟ ΚΟΡΥΦΗΣ ΤΗΣ ΕΕ

Η Συμφωνία του Eurogroup (ΕΕ των 17) για ένα αυστηρότερο πλαίσιο – έλεγχο της δημοσιονομικής πειθαρχίας δε συνιστά ισχυροποίηση ούτε του ευρώ, ούτε του Eurogroup, ούτε πολύ περισσότερο της ΕΕ.

Επιτεύχθηκε ένας εύθραυστος συμβιβασμός με κυρίαρχα τα συμφέροντα και τη θέληση της Γερμανίας, που δεν πρόκειται ούτε τις αντιθέσεις να αμβλύνει, ούτε την ανισομετρία να ξεπεράσει, ούτε την οικονομική κρίση ν’ αντιμετωπίσει. Άλλωστε η προσκόλληση στην....
αυστηρή δημοσιονομική διαχείριση αμφισβητείται και εντός της Γερμανίας.

Η ενοποίηση της ευρωπαϊκής αγοράς στο πλαίσιο της ΕΕ του 1991 και του 2000 αποτελεί παρελθόν. Έστω και τώρα, τα εργατικά και κομμουνιστικά κόμματα ή δυνάμεις μέσα σε αυτά, που παραδόθηκαν στο «νομοτελειακό» της ΕΕ, είναι καιρός να αντιταχθούν συνολικά στον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα της, να καλέσουν το εργατικό – λαϊκό κίνημα σε ρήξη με την ΕΕ, ανεξάρτητα αν δρουν σε κράτος του ηγετικού πυρήνα της ή σε κάποια πιο κοντινή ή πιο μακρινή τροχιά γύρω από αυτόν.

Το λαϊκό κίνημα στην Ελλάδα και σε κάθε κράτος – μέλος της ΕΕ δεν πρέπει να εγκλωβιστεί αναμένοντας την εξέλιξη των αντιθέσεων μεταξύ των αστικών κυβερνήσεων και των διαφόρων τμημάτων του μεγάλου κεφαλαίου, αλλά να βάλει τη σφραγίδα του στις εξελίξεις. Να βαδίσει μπροστά για αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εργατική εξουσία.

Τώρα που γίνεται όλο και πιο φανερό ότι η ΕΕ αποτελεί τον φύλακα της εξουσίας και των κερδών των μονοπωλίων, τώρα που δυναμώνουν οι φυγόκεντρες δυνάμεις, οι οποίες εξασθενούν αυτήν την ιμπεριαλιστική λυκοσυμμαχία, έχει ιδιαίτερη σημασία να ηττηθεί η οπορτουνιστική γραμμή που καλεί στην ουτοπική αναζήτηση μιας νέας «φιλολαϊκής αρχιτεκτονικής» της ΕΕ. Αυτή η γραμμή οδηγεί στον αφοπλισμό του λαϊκού κινήματος. Η ΕΕ και ο καπιταλισμός δεν εξανθρωπίζονται.

Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα, πρέπει να προβληματιστούν σχετικά με το ποια πολιτική δύναμη είπε την αλήθεια και ποιες δυνάμεις προσπάθησαν να τους εξαπατήσουν όλο το προηγούμενο διάστημα.

Το ΚΚΕ, ήδη από το πρώτο Μνημόνιο, ανέδειξε τον αντεργατικό – αντιλαϊκό χαρακτήρα των Μνημονίων – Συνθηκών της εκάστοτε ελληνικής κυβέρνησης με την ΕΕ, το ΔΝΤ, τις ενώσεις του διεθνούς χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου για την αναδιάρθρωση ή την επαναδιαπραγμάτευση του ελληνικού δημόσιου χρέους.

Όλα τα μνημόνια και οι αναθεωρήσεις τους είναι μια σχεδιασμένη κλιμάκωση της οικονομικής χρεοκοπίας του λαού, με στόχο τη περιορισμένη απαξίωση για το κεφάλαιο των παλιότερων πιστωτών του ελληνικού δημοσίου και την αποφυγή ενεργοποίησης των «ασφαλίστρων κινδύνου χρεοκοπίας» (CDS) που θα έφερναν κέρδη σε ομίλους που στοιχηματίζουν υπέρ της ελληνικής χρεοκοπίας.

Ο έλεγχος και οι συζητήσεις της κυβέρνησης με την Τρόικα για την προσαρμογή της ελληνικής οικονομίας στις νέες πιο αυστηρές απαιτήσεις δημοσιονομικής πειθαρχίας στο πλαίσιο της ευρωζώνης, με βάση την πρόσφατη κατάληξή του eurogroup, συνεπάγεται νέα δυσβάστακτα βάρη για το λαό. Π
Keywords
Τυχαία Θέματα