ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ

03:32 23/12/2010 - Πηγή: Ksipnistere

Ἄν μᾶς ἔλεγε κανένας αὐτείνη τήν λευτεριά ὅπου γευόμαστε, θά παρακαλούσαμε τόν Θεόν νά μᾶς ἀφήση εἰς τούς Τούρκους ἄλλα τόσα χρόνια, ὅσο νά γνωρίσουν οἱ ἄνθρωποι τί θά εἰπῆ πατρίδα, τί θά εἰπῆ θρησκεία, τί θά εἰπῆ φιλοτιμία, ἀρετή, τιμιότη. Τίς προσόδες τῆς πατρίδας τίς κλέβομεν, ἀπό ὑποστατικά δέν τῆς ἀφήσαμεν τίποτας, σέ “πηρεσίαν νά.....
μπούμεν”, ἕνα βάνομεν εἰς τό ταμεῖον, δέκα κλέβομεν…

Ἀγοράζομεν προσόδες, τίς τρῶμε ὅλες. Χρωστοῦν εἷς τό Ταμεῖον δεκαοχτώ ΄κατομμύρια ὁ ἕνας καί ὁ ἄλλος. Οἱ ἀγωνισταί, οἱ περισσότεροι καί οἱ χῆρες κι ἀρφανά δυστυχοῦν. Πολυτέλεια καί φαντασία

– γεμίσαμαν πλῆθος πιανοφόρια καί κιθάρες. Οἱ δανεισταί μᾶς ζητοῦν τά χρήματά τους, λεπτό δέν τούς δίνομεν ἀπό αὐτά – κάνουν ἐπέμβασιν εἰς τά πράγματά μας. Καί ποτές δέν βρίσκομεν ἴσιον δρόμον. Πῶς θά σωθοῦμε ἐμεῖς μ’ αὐτά καί νά σκηματιστοῦμεν εἰς τήν κοινωνίαν τοῦ κόσμου ὡς ἄνθρωποι; Ὁ Θεός ἄς κάμη τό ἔλεός του νά μᾶς γλητώση ἀπό τόν μεγάλον γκρεμνόν ὅπου τρέχομεν νά τζακιστοῦμεν.ΜΑΚΡΥΓΙΑΝ