Με αφορμή τη ΔΕΗ: κράτος – συμφέροντα και διαφθορά

15:16 11/5/2011 - Πηγή: Ksipnistere

Του Νίκου Κοτζιά

Από αυτή τη στήλη προανήγγειλα πριν ένα χρόνο ότι το Μνημόνιο δεν θα βγάλει τη χώρα από τη κρίση, ότι αντίθετα θα τη βυθίσει στην ύφεση. Ότι αυτή η αποτυχία θα συνδεθεί με μια «νέα» προσπάθεια μείωσης μισθών και συντάξεων επιτείνοντας τον φαύλο κύκλο: μνημόνιο – ύφεση – νέα αντιλαϊκά μέτρα – βάθεμα

της ύφεσης. Ότι στο τέλος του δεύτερου κύκλου, το Κόμμα του Μνημονίου και της Πλεονεξίας (ΚοΜνηΠ), που τα θέλει όλα για τον εαυτό του, θα.....
απαιτήσει να λάβει σε εξευτελιστικές τιμές την δημόσια περιουσία. Ότι η κυβέρνηση που αδυνατεί να καταλάβει την αποτυχία της πολιτικής που επέλεξε προκειμένου να εξυπηρετήσει τραπεζίτες, τοκογλύφους και διαπλοκή, θα ενδώσει και σε αυτή την απαίτηση του ΚοΜνηΠ.Μεγάλο μέρος της αποκρατικοποίησης, υποστήριζα και υποστηρίζω, σε πολλές περιπτώσεις, όπως αυτή του ΟΤΕ και της Γερμανικής Τελεκόμ, θα πρόκειται για μεταφορά ελληνικής δημόσιας περιουσίας στα χέρια δημόσιων επιχειρήσεων τρίτης χώρας. Επιπλέον θέλω να σημειώσω ότι οι «εταίροι» μας απαιτούν ιδιωτικοποίησης σε κρίσιμους τομείς και στρατηγικούς για την Ελλάδα κλάδους, ενώ οι ίδιοι εφαρμόζουν το ακριβώς αντίθετο! Πρόσφατο είναι το παράδειγμα της εταιρείας ηλεκτρισμού στη Βάδη Βυδεμβέργη την οποία η προηγούμενη κυβέρνηση των χριστιανοδημοκρατών, πριν χάσουν τις εκλογές του προηγούμενου μήνα, την αγόρασαν από τους Γάλλους και την κρατικοποίησαν, πλέον, εξολοκλήρου!

Πώς λειτουργεί το κράτος:
Ορθά θα μπορούσε να παρατηρήσει κάποιος, ότι είτε μια εταιρεία είναι κρατική, είτε είναι ιδιωτική στο σημερινό σύστημα οφείλει σε κάθε περίπτωση να λειτουργεί με καπιταλιστικά κριτήρια, με άλλα λόγια, με κριτήρια αγοράς προκειμένου να είναι αποτελεσματική. Από την άλλη είναι γεγονός ότι διαφορετικά λειτουργεί ένα κράτος, ή θα έπρεπε να λειτουργεί, και διαφορετικά μια ιδιωτική επιχείρηση. Με άλλη μέθοδο και με διαφορετικά κριτήρια. Ο ιδιώτης επιδιώκει το άμεσο κέρδος του. Δεν τον ενδιαφέρει αν εξαιτίας αυτού του κέρδους καταστρέφονται όλοι οι άλλοι. Μπορεί να θεωρηθεί επιτυχημένος ακόμα και με την πιο ακραία εγωιστική επιλογή διαχείρισης της εταιρείας του. Το κύριο είναι να αποκομίζει ο ίδιος και οι άλλοι μέτοχοι κέρδη. Αν μάλιστα μπορεί, να αυξάνει όσο το δυνατό το μερίδιο του στην αγορά.Το δημόσιο δεν έχει ως πρώτιστη επιλογή του το άμεσο βραχύχρονο κέρδος. Οφείλει να λειτουργεί με τρόπο που να διασφαλίζει την λειτουργία του όλου συστήματος, όπως με το να παρέχει δημόσια αγαθά σε πολίτες και επιχειρήσεις, καθώς και να εξασφαλίζει τη συναίνεση του πληθυσμού στην διατήρηση και αναπαραγωγή του συστήματος. Με άλλα λόγια, δεν έχει ως θεμελιακή του υποχρέωση να είναι άμεσα κερδοφόρο, όπως θέλουν κάποιοι να μας πείσουν, ως να είναι τα κράτη ίδιας ποιότητας, λειτουργίας και προσανατολισμού με τις ακραίως επιθετικές ιδιωτικές επιχειρήσεις. Εξάλλου αν ήταν το κράτος μια ακόμα επιχείρηση που λειτουργούσε με ιδιωτικά κριτήρια, τότε δεν θα χρειαζόντουσαν οι φόροι. Το κράτος, λοιπόν, επιτελεί διαφορετικές λειτουργίες από ότι ο ιδιώτης.