Μια δυσκολη μερα

Ξεκινησα για τον καθημερινο μου προορισμο,το νοσοκομειο...αργα τα βηματα μου με εφεραν στο δωματιο της,εκει την βρισκω παντα ξαπλωμενη,αλλοτε κοιμαται,αλλοτε κοιταει το κενο,ενα κενο που περπαταει ειμαι κι'εγω πηγαινοντας κοντα της.
Καλημερα
μαμα..ηρθα,με κοιταει,ευτυχως με γνωριζει καποιους αλλους που εχουν ερθει να την δουν δεν τους θυμαται....που ησουν τοση ωρα μου απανταει.

Μαμα πριν λιγο εφυγα απο το σπιτι και να....
.ηρθα,εισαι καλα?
Ποναω συνεχιζει,τι να απαντησω εγω σε αυτο,εκεινοι που πρεπει να απαντησουν δεν το εχουν κανει μεχρι σημερα,δυσκολο ειναι να της εξηγησω πως και γιατι ποναει,απλα της λεω πολλες φορες να μην βαζει τα χερια της στις κατακλισεις,να μην τις χειροτερευει.

Την σηκωνω,βαζω ενα μεγαλο μαξιλαρι στην πλατη της να την στηριζει,μερικες φορες ανεβαζω τα ποδια της σε μια καρεκλα να μην κουραζεται που κρεμονται,κουνησε τα λιγο μανα της λεω,δεν μπορω απανταει.

Προσπαθω να ξεχαστω κοιτωντας την τηλεοραση που τ
Keywords
Τυχαία Θέματα