Μια φωνή σωφροσύνης μέσα στον ορυμαγδό των ανεύθυνων κραυγών

Ήθελα να ξερα πώς το Πανεπιστήμιο Αθηνών βρέθηκε πάλι να συσχετίζεται εκτός των άλλων και με ένα ακόμα κοινωνικό πρόβλημα όπως το μεταναστευτικό. Έβγαιναν όλοι στα κανάλια, μίλαγαν μίλαγαν μίλαγαν, χτυπούσαν το Πανεπιστήμιο Αθηνών επιρρίπτοντας ευθύνες και κατακεραυνώνοντας τον Πρύτανη Θεοδόση Πελεγρίνη από παντού, ενώ εκείνος σιωπηλά εργαζόταν για τη διευθέτηση της κρίσης. Ήταν ο μόνος που δεν πήγαινε από κανάλι σε κανάλι και...
 ποτέ δεν έγινε τηλεοπτικός
μαϊντανός, όπως έγιναν κάποιοι κύριοι που πρωταγωνιστούσαν στα τηλεοπτικά παράθυρα, παρά μόνο βγήκε στα μέσα ελάχιστες φορές για να ξεκαθαρίσει τα πράγματα. Μόνο αυτός δε μίλαγε όλο αυτό το διάστημα και όταν τέλειωσε το θέμα κατάληψης της Νομικής και έδωσε τη λύση, δίνοντας χώρο στο διάλογο και εξαντλώντας όλα τα περιθώρια, σταμάτησε να ασχολείται με το θέμα κοιτάζοντας το Πανεπιστήμιο. Και αυτό έπρεπε να κάνει. Και το έκανε. Σαφώς και στην περίπτωση της κατάληψης της Νομικής το δημόσιο συμφέρον ερχόταν σε σύγκρουση με τη νομι
Keywords
Τυχαία Θέματα