Να χαμε να λέγαμε...

00:14 27/3/2012 - Πηγή: Ksipnistere

Δεν ξέρω πόσο μπορεί να τιμά έναν λαό να περιμένει μια παρέλαση για να "ξεδώσει".
Είσαι στο σπίτι σου, τρέμεις κάτω απ' τα σκεπάσματα το χειμώνα, δεν σηκώνεις τα τηλέφωνα μήπως είναι η τράπεζα, ανοίγεις ακόμη και ευχετήριες κάρτες από συγγενείς και ψάχνεις να βρεις μέσα ειδοποιητήριο για μείωση του μισθού σου, σε μαγαζί με ρούχα και παπούτσια μπαίνεις μόνο για να ρωτήσεις αν είναι δικό τους το....
διπλοπαρκαρισμένο, τα δόντια σου πάνε να πέσουν από τον υποσιτισμό και την έλλειψη οδοντιατρικής ασφάλειας, στους

σελιδοδείκτες σου έχεις αποθηκευμένα μόνο συνταγές για μακαρόνια, ρύζια και χυλοπίτες, ΑΛΛΑ 2 με 3 φορές τον χρόνο μπορείς να αντιδράσεις, μπορείς να γιουχάρεις, μπορείς να χειροκροτήσεις αυτούς που γιουχάρουν για τον απλούστατο λόγο ότι βρίσκεσαι στην παρέλαση.
Οι ίδιοι που γελούν και βρίσκουν εύστοχα τα συνθήματα στους τοίχους του στύλ "Κάθε μέρα τρως αγγούρι και το Σάββατο είσαι μούρη" ή "Κάθε μέρα χαμαλίκι, μα το Σάββατο Τσαλίκη", φροντίζουν να μετατοπίσουν αυτήν την ψυχαναγκαστική νοοτροπία ακόμη και στον τρόπο και τον χρόνο της διαμαρτυρίας τους!
Ωραία. Περιμένεις να πετάξεις το γιαουρτάκι σου, να ρίξεις καμιά χριστοπαναγία και ΚΥΡΙΩΣ (για να μην αδικήσω τους 24/7 διαμαρτυρόμενους -που κι αυτοί υπάρχουν-)περιμένεις να ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΕΙΣ και να αποθεώσεις του άλλους που προβαίνουν σ' αυτές τις πράξεις, μόνο στη διάρκεια μιας παρέλασης.

Ε...Γιατί;

-Επειδή οι "επίσημοι" είναι κοστουμαρισμένοι και παρφουμαρισμένοι εκείνη την μέρα; Και τις άλλες μέρες είναι. Έτσι προσπαθούν να κρύψουν την μπόχα τους.
-Επειδή θέλεις να τους κάνεις να νιώσουν παρείσακτοι, ανεπιθύμητοι και προσκυνημένοι; Δεν νομίζω να περιμένεις να νιώσουν τίποτα. Μην τους ψηφίσεις.
-Επειδή μέσα στον χαμό και στην αναμπουμπούλα θα διατηρήσεις την ανωνυμία σου πιο εύκολα; Γιατί; Τόσο πολύ τους φοβάσαι ή τους χρωστάς;
-Δεν είναι ευκολο να τους βρεις; Είναι προεκλογική περίοδος, άνοιξαν ήδη γραφεία εσένα περίμεναν; Μπούκαρε αύριο το πρωί μέσα και ανάγκασέ τους να γλύψουν την σκορδαλιά από τις μασχαλότριχές σου. Δηλαδή αν υποθέσουμε πως ανάμεσα σε ένα πλήθος που συγκεντρώθηκε με αφορμή την παρέλαση, 200 από τα 1000 άτομα γιουχάρουν έντονα, γιαουρτώσουν, πετάξουν πλακούντες γύφτισσας και μπαγκλαντεσιανά σαπιόδοντα στην εξέδρα των "επισήμων", οι υπόλοιποι 780 θα γουστάρουν απίστευτα, θα χειροκροτήσουν, θα γελάσουν και θα χοροπηδάνε σαν να βλέπουν μια μαϊμού να πηδάει στα όρθια μια μαλτεζιανή δαμάλα.
Α... οι υπόλοιποι 20 θα είναι οι κλασικοί δυσκοίλιοι που θα λένε:
"Ήρθαμε να δούμε τα παιδιά μας να κάνουν παρέλαση", "3 ώρες ίσιωνα την αφάνα της μικρής για να βγει σαν άνθρωπος στον κόσμο", "Θα κλαίει το μικρό μου που θα ματαιωθεί η παρέλαση και θα του ρθει περίοδος, άσχετα αν είναι αγόρι και 9 χρονών" και "Ο γιος μου έχει την σημαία θέλω να τον καμαρώσω".
Αυτοί οι τελευταίοι είναι καμένοι συμφωνώ, έχουν την εντύπωση πως επειδή το παιδί δεν θα κάνει παρέλαση θα ατροφήσει το λεπτό του έντερο. Είναι οι γονείς που βλέπουν πως στα 18