Ναυπάκτου Ιερόθεος: «Η Πο­λι­τεί­α έ­χει α­πο­γο­η­τεύ­σει τον λα­ό, η Εκ­κλη­σί­α είναι η παρηγοριά των ανθρώπων»

14:26 19/12/2011 - Πηγή: Ksipnistere

«Βέλη» κατά των πολιτικών για το χαράτσι στα ακίνητα μέσω της ΔΕΗ εξαπολύει σε συνέντευξη του στο briefingNews ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιερόθεος. λέγοντας ότι ο ο­ποί­ος Ορ­γα­νι­σμός έ­χει σκο­πό να δί­νη φώς και ό­χι να σκορ­πά σκο­τά­δι.

« Ό­λη η ζω­ή της Εκ­κλη­σί­ας με την λα­τρεί­α, την θε­ο­λο­γί­α, την ποι­μα­ντι­κή της δια­κο­νί­α εί­ναι η πα­ρη­γο­ριά των αν­θρώ­πων και νο­η­μα­το­δο­τεί την ζω­ή τους. Στους και­ρούς μας που η Πο­λι­τεί­α με τα όρ­γα­νά της, έ­χει α­πο­γο­η­τεύ­σει τον λα­ό, η

Εκ­κλη­σί­α εί­ναι χώ­ρος πνευ­μα­τι­κής υ­γεί­ας.» εξηγεί ο....
Ιεράρχης.

Ταυτόχρονα μιλά για τους νέους και την οικονομική κρίση κάνοντας και την αυτοκριτική του, ενώ αναφέρεται και στο πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων «που δεν μπο­ρεί να πε­ρι­κλει­σθή στα φω­τά­κια, στον στο­λι­σμό του δέν­δρου, τις εκ­δρο­μές και τις αι­σθη­σια­κές χα­ρές» , όπως σημειώνει.

Σε­βα­σμι­ώ­τα­τε, η Εκ­κλη­σί­α δεν βο­η­θά­ει ό­σο μπο­ρεί αλ­λά πε­ριο­ρί­ζε­ται σε μί­α συμ­βο­λι­κή στή­ρι­ξη στους α­να­ξιο­πα­θού­ντες, λέ­νε πολ­λοί. Εί­ναι έ­τσι τα πράγ­μα­τα;

Δεν ξέ­ρω τί λέ­νε πολ­λοί, αλ­λά ε­γώ ξέ­ρω ό­τι η Εκ­κλη­σί­α εί­ναι στή­ριγ­μα και ελ­πί­δα γι’ αυ­τούς που προ­στρέ­χουν σε αυ­τήν και την ε­μπι­στεύ­ο­νται. Οι πολ­λοί κά­θο­νται έ­ξω α­πό την Εκ­κλη­σί­α και την κρί­νουν με τα δι­κά τους κρι­τή­ρια και τις δι­κές τους σκέ­ψεις. Ό­λη η ζω­ή της Εκ­κλη­σί­ας με την λα­τρεί­α, την θε­ο­λο­γί­α, την ποι­μα­ντι­κή της δια­κο­νί­α εί­ναι η πα­ρη­γο­ριά των αν­θρώ­πων και νο­η­μα­το­δο­τεί την ζω­ή τους. Δί­νει φώς, ζω­ή, ελ­πί­δα, νό­η­μα, προ­ο­πτι­κή. Ό­ταν κα­νείς ζή μέ­σα στον χώ­ρο της τα κα­τα­λα­βαί­νει ό­λα αυ­τά. Βε­βαί­ως, η Εκ­κλη­σί­α βο­η­θά και οι­κο­νο­μι­κά τους αν­θρώ­πους, αν και δεν εί­ναι Υ­πουρ­γεί­ο Κοι­νω­νι­κής Πρό­νοιας.

Στους και­ρούς μας που η Πο­λι­τεί­α με τα όρ­γα­νά της, έ­χει α­πο­γο­η­τεύ­σει τον λα­ό, η Εκ­κλη­σί­α εί­ναι χώ­ρος πνευ­μα­τι­κής υ­γεί­ας. Οι Κλη­ρι­κοί που έ­χουν ι­διαί­τε­ρη ευ­αι­σθη­σί­α ε­πι­κοι­νω­νούν ό­λη την η­μέ­ρα με τους αν­θρώ­πους, συ­να­να­στρέ­φο­νται με πολ­λούς, κυ­κλο­φο­ρούν στα κα­τα­στή­μα­τα και τους δη­μό­σιους-κοι­νω­νι­κούς χώ­ρους και βο­η­θούν ποι­κι­λο­τρό­πως τους αν­θρώ­πους.

Οι «συμ­βο­λι­κές» κι­νή­σεις «α­γά­πης» δεν γί­νο­νται α­πό τους Κλη­ρι­κούς, που α­σχο­λού­νται με τις πλη­γές και τα τραύ­μα­τα των αν­θρώ­πων, και προ­σπα­θούν να τα θε­ρα­πεύ­σουν. Δεν θέ­λω να α­να­φερ­θώ στα ε­κα­το­ντά­δες Ι­δρύ­μα­τα που δια­θέ­τει η Εκ­κλη­σί­α, α­φού εί­ναι ο με­γα­λύ­τε­ρος φι­λαν­θρω­πι­κός φο­ρέ­ας της Πα­τρί­δος μας, αλ­λά θέ­λω να το­νί­σω ό­τι ό­λοι μας δε­χό­μα­στε την θαλ­πω­ρή της Εκ­κλη­σί­ας, το χά­δι του Θε­ού. Οι Ε­νο­ρί­ες, τα Μο­να­στή­ρια, εί­ναι χώ­ροι α­να­ψυ­χής.

Η θεί­α Λει­τουρ­γί­α εί­ναι κοι­νω­νί­α με τον Θε­ό και τους αν­θρώ­πους, εί­ναι έ­να α­νοι­χτό πα­ρά­θυ­ρο του ου­ρα­νού στην γή, και ό­ταν το πλη­σιά­ζου­με παίρ­νου­με ζω­ο­γό­νες α­νά­σες. Ο άν­θ