Ντούμ Σπίρο,Σπέρο...Ελλάδα!

Του Καθηγητή ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΙΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ

Ελεγαν οι Λατίνοι, ή στη δικιά μας ελληνική γλώσσα, «Οσο αναπνέω...ελπίζω!» Και στην Ελλάδα μας, πέρα από τα θαλασσόβρεκτα ακρογιάλια, τον καταγάλανο ουρανό, τα ρομαντικά ηλιοβασιλέματα, υποτίθεται ότι έχουμε και το μοναδικό στην υφήλιο χαρακτηριστικό γνώρισμα που το...
 ονομάζουμε...φιλότιμο και δεν μεταφράζεται σε άλλη γλώσσα με…τίποτε!
Θα σκεφθείτε, φίλες και φίλοι αναγνώστες ότι τα ακρογιάλια μας, τις τελευταίες δεκαετίες, μετά τις επιδρομές των συναλλαγματοφόρων
ορδών και των ντόπιων επιδρομέων μπορεί να παραμένουν θαλασσόβρεκτα αλλά έχουν εμπλουτισθεί με μύριους τόνους βιομηχανικών υπολειμμάτων της καταναλωτικής μας κοινωνίας σε σημείο ώστε σε κάποια μέρη να μην μπορείς να ξεχωρίσες πια το υγρό στοιχείο από την γήϊνη μάζα των κάθε λογής...σκουπιδιών...
Και μπορεί ακόμα να σκεφθείτε ότι εκείνες οι λυρικες αναφορές στον καταγάλανο ουρανό είναι πιά θέμα αρχαιολογικού ενδιαφέροντος και αξίας καθότι η τρέχουσα πραγματικό
Keywords
Τυχαία Θέματα