Ο αγώνας για την ελευθεροτυπία και την ενημέρωση

16:46 16/12/2011 - Πηγή: Ksipnistere

του δημοσιογράφου Γιώργου Ν. Τσιούνη

Σε αγώνα επιβίωσης έχουν αποδυθεί οι Έλληνες
δημοσιογράφοι τον τελευταίο καιρό.
Ιδιαίτερα, το 2011 που λήγει σε λίγες ημέρες, υπήρξε για τον
κλάδο, η χειρότερη χρονιά της μεταπολεμικής περιόδου.
Μέσα στο 2011 που φεύγει, οι δημοσιογράφοι δεχτήκαμε
πολλά και επώδυνα χτυπήματα κάτω από την μέση, τόσο
από την πολιτεία (διάβαζε κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ) όσο και
από τους μεγιστάνες των ΜΜΕ, δηλαδή τους γνωστούς και.....

μη εξαιρετέους καναλάρχες (εφοπλιστές, μεγαλοεργολάβους
δημόσιων

έργων, μεγαλοεπιχειρηματίες,…
μεγαλοτσαρλατάνους) και τους εκδότες εφημερίδων, παλιούς
και νέους, με τις ευλογίες πάντοτε της κυβέρνησης που
προαναφέρθηκε και ευτυχώς μας έχει απαλλάξει από την
παρουσία της, αφήνοντας όμως πίσω της τις μεγάλες ζημιές
που προκάλεσε στα δύο χρόνια της ζωής της.
Ζημιές ολέθριες που έχουν διαλύσει κυριολεκτικά την
οικονομία της χώρας, έχουν καλλιεργήσει την ύφεση
και την ανεργία, έχουν κόψει περίπου στο μισό μισθούς
και συντάξεις, έχουν προκαλέσει καίρια πλήγματα σε
επαγγελματίες και εμπόρους και άλλα πολλά!
Ας επανέλθουμε όμως στους δημοσιογράφους που τώρα
παλεύουν σκληρά, αγωνίζονται τον υπέρ όλων αγώνα.
Οι εργοδότες, πολλοί από τους οποίους με διαπλεκόμενα
συμφέροντα, εκμεταλλευόμενοι τις δυνατότητες που τους
προσφέρουν οι νόμοι και οι αποφάσεις της προηγούμενης
κυβέρνησης, μειώνουν μισθούς, εκβιάζουν με απειλές
απολύσεων, δεν εφαρμόζουν τις συλλογικές συμβάσεις
εργασίας και απαιτούν ατομικές με μειώσεις μισθών που
φθάνουν και το 30%.
Ιστορικές εφημερίδες καθυστερούν πολλούς μήνες να

πληρώσουν ενώ άλλες απειλούν να πετάξουν στο δρόμο το
προσωπικό τους, αν οι τράπεζες δεν τις δανειοδοτήσουν.
Και όλα αυτά δεν ισχύουν μόνον για τους δημοσιογράφους,
αλλά και για όλο το προσωπικό των επιχειρήσεων, για τους
διοικητικούς υπαλλήλους, τους λογιστές, τους τεχνικούς, τους
εργάτες, όλους.
Υπάρχουν εφημερίδες και κανάλια που έχουν να πληρώσουν
το προσωπικό τους δέκα μήνες και πάνω ενώ οι τρίμηνες
καθυστερήσεις αποτελούν κυρίαρχο φαινόμενο!
Κάθε μέρα έχουμε και νέες απολύσεις δημοσιογράφων και
υπαλλήλων που υπερασπίζουν τα νόμιμα δικαιώματά τους
και αρνούνται να υπογράψουν εξευτελιστικές και επονείδιστες
ατομικές συμβάσεις με μεγάλες μειώσεις αποδοχών, με
μισθούς πείνας!
Κάθε μέρα έχουμε και νέα κανόνια από κανάλια και
εφημερίδες!
Τηλεοπτικοί σταθμοί που νεκρώνονται από τις δίκαιες
απεργίες του προσωπικού, άλλοι που μεταδίδουν
προγράμματα «κονσέρβες» για τον ίδιο λόγο.
Ανάλογη κατάσταση και στο ραδιόφωνο. Επίσης εφημερίδες
που σήμερα εκδίδονται και αύριο όχι ή ίσως εκδοθούν!
Και με την ΕΡΤ τι γίνεται;
Η ΕΡΤ ζει μια τραγωδία. Βρίσκεται μεταξύ ζωής και
θανάτου. Την έχουν καταδικάσει οι αμελέτητες, ανάλγητες,
άσκοπες και άστοχες ενέργειες της κυβέρνησης Παπανδρέου,
κυρίως δε ο τελευταίος