Ο αναπόφευκτος αφελληνισμός των ελληνικών τραπεζών

01:20 27/8/2011 - Πηγή: Ksipnistere

Του Πέτρου Δούκα


Οι μετοχές των Ελληνικών τραπεζών καταρρέουν. Οι επενδυτές φοβούνται τι θα αποκαλύψει η έρευνα της Μπλάκ Ρόκ, που δεν μας αποκάλυψαν οι ίδιες!

Τι έχει πανικοβάλλει τους επενδυτές;

1. Η παντελής έλλειψη εμπιστοσύνη στη Κυβέρνηση. Οι Υπουργοί της δεν.....
έχουν σχέση με το αντικείμενο που διαχειρίζονται. Δεν εμπνέει καμία εμπιστοσύνη

2. Οι ζημιές από τις επενδύσεις σε ομόλογα

του Ελληνικού Δημοσίου σε πραγματικές ´τιμές ρευστοποίησης´ ανέρχονται σε πολλά δισεκ ευρώ.

3. Τουλάχιστον το 30% δανείων που έχουν χορηγήσει ΔΕΝ εξυπηρετούνται (και το ποσοστό αυτό θα χειροτερέψει με την όξυνση της κρίσης διεθνώς), ενώ αυτές παριστάνουν πως τάχα μόνο το 10% δεν εξυπηρετείται.

4. Παράλληλα, έχουν αποσυρθεί καταθέσεις που υπερβαίνουν τα 60 δις. Γιαυτό και προσφεύγουν συνεχώς και δανείζονται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, από την οποία και έχουν ήδη δανειστεί κολοσσιαία ποσά (ίσως και 80 δισεκ.)

Δηλαδή τα ίδια κεφάλαιά τους έχουν εξανεμισθεί (ή καλύτερα εξαϋλωθεί).

Το Ελληνικό Δημόσιο είναι και αυτό σε δεινή οικονομική κατάσταση και δεν μπορεί να συμβάλλει στην αύξηση του μετοχικού τους κεφαλαίου. Και οι διεθνείς αγορές είναι τόσο φοβισμένες που αμφιβάλλω αν σήμερα θα συμμετείχαν σε οποιαδήποτε αύξηση του μετοχικού τους κεφαλαίου. Είναι πολύ πιθανό να μην ´αγγίζανε´ τις Ελληνικές τράπεζες, έστω και σε μηδενικές τιμές....

Οι αρχές καθυστέρησαν να ενεργοποιηθούν. Το κουτί της Πανδώρας άνοιξε και τα κακά δεν μαζεύονται.

Θα χρειαστεί η συνεχής παρέμβαση της ΕΚΤ, μέσα όμως σε ένα ιδιαίτερα αντίξοο και αρνητικό πολιτικό περιβάλλον.

Τι μπορεί να γίνει;

· Η ΕΚΤ θα αναγκαστεί να αναλάβει ενεργότερο ρόλο στη διάσωση και επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Δηλαδή να μετατρέψει κάποια από τα δάνεια που έχει χορηγήσει στις Ελληνικές τράπεζες σε μετοχές, με κάποιο μηχανισμό που θα επιλέξει από κοινού με το EFSA και το ELA. Δηλαδή, σταδιακά, ο έλεγχός τους θα περάσει σε αλλοδαπά χέρια.
· Να αναγκάσει κάποιους ισχυρότερους διεθνείς τραπεζικούς να απορροφήσουν κάποιες Ελληνικές. Δηλαδή, και σε αυτή την περίπτωση η ιδιοκτησία θα περάσει σε ξένα χέρια.
· Να περιμένει μήπως μεταστραφεί η ψυχολογία των αγορών και μπορέσουν οι Ελληνικές τράπεζες να αυξήσουν από μόνες τους τα ίδια κεφάλαιά τους στις ανοικτές αγορές. Μια προοπτική ιδιαίτερα αβέβαιη, δεδομένων και των τεραστίων κεφαλαίων που θα απαιτηθούν.
· Οι συγχωνεύσεις μεταξύ των ισχυρότερων Ελληνικών τραπεζών δεν είναι πλέον αποτελεσματική λύση. Θα συνέβαλε στο συμμάζεμα του κόστους ´παραγωγής´ και λειτουργίας τους (αν θα ήταν σε θέση να κλείσουν πάρα πολλά υποκαταστήματα, και να μειώσουν ουσιαστικά των αριθμό των απασχολουμένων σε αυτές), αλλά δεν επιλύει το πρόβλημα της κεφαλαιακής τους ανεπάρκειας [πέρα του ότι όλες υποπτεύονται ότι οι άλλες ίσως είναι σε χειρότερη οικονομική κατάσταση από τις ίδιες!]