Ο Αρειος Πάγος για τους συμβασιούχους


Απόφαση που ανατρέπει τα δεδομένα στο μείζον ζήτημα των συμβασιούχων και η οποία έχει πολλούς αποδέκτες συνιστά η κρίση της πλειοψηφίας Ολομέλειας του Αρείου Πάγου, η οποία....
ανατρέποντας την προηγούμενη αρνητική απόφασή της, υπό την προεδρία του τότε προέδρου του ΑΠ κ. Ρ. Κεδίκογλου, το 2007, δίνει το «πράσινο φως» για τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων του δημόσιου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα,
που είχαν προσληφθεί με το προηγούμενο καθεστώς πριν από το 2001 και κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.

Ταυτόχρονα,... αναθερμαίνει τις προσδοκίες των συμβασιούχων «νέας γενιάς», δηλαδή όσων είχαν συνάψει συμβάσεις ορισμένου χρόνου, μετά την αναθεώρηση του Συντάγματος το 2001, οπότε απαγορεύεται η όποια μονιμοποίηση, καθώς διατυπώθηκε η άποψη ότι τα δικαστήρια έχουν τη δικαιοδοσία να κρίνουν κατά περίπτωση τη μετατροπή των συμβάσεων εργασίας ορισμένου σε αορίστου χρόνου.

Σύμφωνα με νομικούς κύκλους, το σκέλος αυτό της δικαστικής κρίσης αποτελεί θετικό πρόκριμα για να ελέγξουν τα δικαστήρια τις σχέσεις εργασίας και τις ανάγκες που καλύπτουν οι συμβασιούχοι και όχι να απορρίψουν συλλήβδην τις αγωγές τους υπό το πρόσχημα της συνταγματικής απαγόρευσης για μονιμοποίησή τους. Οι ίδιοι κύκλοι ανεβάζουν τον αριθμό των συμβασιούχων «παλαιάς γενιάς» σε μερικές εκατοντάδες, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους συμβασιούχους που ανέρχονται σε δεκάδες χιλιάδες.

Ειδικότερα, στην Ολομέλεια του ΑΠ, οι 26 από τους 19 Αρεοπαγίτες, στη δίωρη «κεκλεισμένων των θυρών», διάσκεψή τους, αναφερόμενοι στο ζήτημα των συμβασιούχων μετά το 2001 εξέφρασαν την άποψη ότι η νομοθετική απαγόρευση μετατροπής των συμβάσεων εργασίας από ορισμένου σε αορίστου χρόνου, δεν αφορά και δεν δεσμεύει τα δικαστήρια, αλλά τη νομοθετική λειτουργία. Σύμφωνα με τους πλειοψηφούντες δικαστές τα δικαστήρια και μετά την Αναθεώρηση του Συντάγματος το 2001, εξακολουθούν να έχουν τη δικαιοδοσία να κρίνουν, κατά περίπτωση, εάν κάποιος συμβασιούχος μπορεί να μονιμοποιηθεί ή όχι.

Με τη συγκεκριμένη άποψη των Αρεοπαγιτών, η δημοσιοποίηση της οποίας αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, ανατρέπεται η απόφαση της Ολομέλειας του ΑΠ επί Κεδίκογλου, που είχε κρίνει τα αντίθετα, βάζοντας «ταφόπλακα» στις ελπίδες χιλιάδων συμβασιούχων.

Η απόφαση του ΑΠ δικαιώνει δύο υπαλλήλους γυναίκες του τομέα καθαριότητας που είχαν προσληφθεί το 1990 και το 1991 στον ΟΠΑΠ και παρείχαν συνεχή και αδιάλειπτη υπηρεσία πάνω από 20 χρόνια, με συνεχώς ανανεούμενες συμβάσεις. Κρίθηκε ότι οι συμβάσεις τους θεωρούνται ως αορίστου χρόνου, καθώς είχαν συναφθεί με το νομοθετικό καθεστώς πριν από το 2001 και κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.

Οι 19 δικαστές που αποτέλεσαν τη μειοψηφία, υιοθετώντας τις εισηγήσεις του Αρεοπαγίτη κ. Ανδρ. Δουλγεράκη και του εισαγγελέα κ. Ι. Τέντε, τάχθηκαν κατά της νομιμοποίησης. Επεσήμαναν μεταξύ άλλων ότι είναι αδύνατη η εργασιακή αποκατάστασή τους, λόγω και της οικονομικής συγκυρίας.

Αντιδράσεις κυβέρνησης, κ
Keywords
Τυχαία Θέματα