Ο Δούρειος Ίππος Των Κατακτητών

20:56 11/7/2011 - Πηγή: Ksipnistere

Γράφει ο Γιώργος Φουντουκόγλου

Πάει καιρός από τότε που η Ελλάδα άφησε τα βιβλία και έκανε πνευματική της τροφή τα ειδησεογραφικά μαγκαζίνα και τα κάθε λογής εσωκομματικά «παραθύρια» της ενημέρωσης. Σήμερα πέφτουν οι τίτλοι του τέλους, για τον πολίτη που άφησε τα ιστορικά του πρότυπα και με λαγνεία σήκωσε τις μύτες των ποδιών του για να πάρει μάτι από τις τηλεοπτικές κλειδαρότρυπες τα έργα 300 άνανδρων βουλευτών. Ο διάλογος έγινε ψυχωτικός μονόλογος με την οθόνη της απόλυτης παρακμής κι η συζήτηση μεταλλάχτηκε σε....
υποκουλτούρα των κόκκινων κουμπιών. Ποιος ο πυροκρουστήρας της ανιδιοτέλειας; Ποιος ο καταπέλτης της εκτός των ορίων ανεξαρτησίας; Δυστυχώς και πάλι η φόνισσα των συνειδήσεων, ο δούρειος ίππος των κατοχικών δυνάμεων, η μεγάλη τηλεόραση με την κρυστάλλινη εικόνα! Αυτή σαν άλλος μουφτής συγκεντρώνει τα πλήθη στους καναπέδες και με ευλαβική συμπάθεια λιβανίζει τον ιδρώτα τους σαν πιστά ισλαμικά ήθη που προσέρχονται με πλήρη αφοσίωση.
Μα, καλά, η τηλεόραση δεν ήτανε που διαφήμιζε υπό την ανάκρουση του εθνικού ύμνου μας με τους 11 στρατιώτες του συστήματος, την αγορά χρήματος και την εύκολη κατανάλωση; Η τηλεόραση δεν ήτανε που πήρε τις μπάλες από τα παιδιά μας και τα κάθισε στον καναπέ με τις ώρες να προσπαθούν να μιμηθούν να πραγματικά επιτεύγματα των ειδώλων τους σε μία εικονική πραγματικότητα με το τηλεχειριστήριο στο χέρι; Η τηλεόραση δεν ήτανε που έκανε τις αγορές παντοδύναμες και τα super market ιερατεία του ιστορικού υλισμού και της καλοζωίας; Αν, όχι, τότε που είναι ο εχθρός και πως θα τον νικήσουμε; Όποιος μπορεί ακόμα μέσα σ’ αυτές τις εκτυφλωτικές αποχρώσεις των πεφωτισμένων ιδεών του συστήματος, να κρατάει τα μάτια του όπως του τα ’δωσε η φύση ή ο Θεός, βλέπει την πραγματική αλήθεια: ο εχθρός είναι στην κουζίνα μας, είναι στην κρεβατοκάμμαρα μας, είναι στο σαλόνι μας, το πρωί παρουσιάζει την οδυνηρή πραγματικότητα και το βράδυ την μεταφράζει με την γλώσσα των κατοχικών δυνάμεων. Είναι σπλάχνο από τα σπλάχνα της ελληνικής κοινωνίας, οστό απ’ τα οστά των ελλήνων, όμως είναι μηχανή, ένα καλοκουρδισμένο εργαλείο που μηχανοποιεί τα ήθη και διαστρέφει τα έθιμα μας. Είναι μια πακεταρισμένη φωνή που ξεμοναχιάζει τις σάρκες με σκοπό ο οφθαλμός να γίνει «γαστέρα» του καλοταϊσμένου νου από πληροφορίες και γνωμικά επιφωνήματα. Είναι η μόνιμη εξέδρα του κομματικού δυνάστη που εκφωνεί τους λόγους του με απόλυτη ησυχία, κι όσο κι αν παλεύουν οι αγανακτισμένοι (και καλά κάνουν) να κάψουν κάθε επικοινωνία του λαού με τα κόμματα, ο κομματικός άρπαγας είναι μέσα στα σπίτια μας, ομιλεί ελεύθερα και στήνει επίσημα κάθε μέρα τα μικροκομματικά του πανηγύρια στο σαλόνι μας. Το «χρυσό» κουτί της τεχνολογίας, βαστά ακόμα καλά τα ηνία, σαγηνεύει τα πλήθη και μεταφέρει πρώτο τις απειλές των κατακτητών χωρίς κόπο και με απόλυτη επιτυχία. Είναι το πρώτο όπλο στην ιστορία της ανθρωπότητας που οι πνευματικά νεκροί από τα πυρά του, ασπάζονται ευλαβικά τον καπνό από την κάννη του και τον κρότο από τις σφαίρες του. Σαν άλλοι ανατολίτε