Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΟΥ ΠΗΡΑΜΕ

19:30 7/2/2011 - Πηγή: Ksipnistere

ΜΕΡΟΣ 1

Σήμερα που μιλάμε για επανάσταση και ανεργία, τα μήλα μας τα μαζεύουν Αλβανοί, τις ελιές Βούλγαροι, στα μαρούλια και στις βιοτεχνίες Ινδοί και Πακιστανοί, τα σπίτια μας τα κτίζουν Ρώσοι και Ρουμάνοι, τους γονείς μας τους κοιτάνε Βουλγάρες και Ρωσίδες και τα παιδιά μας και τα σκυλιά μας Φιλιπινεζες. Και όλοι αυτοί με 35 και 50 ευρώ μεροκάματο. Μήπως είναι ψέμα ότι για να βρεις ένα μάστορα για το σπίτι σου, είναι δύσκολο να.....
βρεις κάποιον ιθαγενή? Κάποιο γυψοσανιδά μήπως? Υδραυλικό? Πλακατζή? Κηπουρό? Πετρά? Προσωπικό ξενοδοχείου? Ή εστιατορίου?

Αγροτική και

τουριστική χώρα δεν είμαστε? Η οικοδομή είναι το άρμα της οικονομίας δεν ακούμε κάθε μέρα? Η μήπως μας πήραν αυτές τις δουλειές με το ζόρι? Μάλλον εμείς τους τις παραχωρήσαμε. Συνειδητά κι απλόχερα.

Εκτός αν είμαστε στη Σουηδία και οι υπόλοιποι και δουλεύουμε στη ΝΟΙΚΙΑ ,τη SAAB τη VOLVO η την IKEA?

Μάλλον όχι. Δεν έχουμε βιομηχανίες εμείς. Ούτε καν μεταποιητικές