Ο λαός δεν κοιμάται, στέλνει τα ηχηρά μηνύματά του

23:15 5/5/2011 - Πηγή: Ksipnistere

Προδότη και δωσίλογο αποκάλεσε μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου κατά την άφιξή του στο Α' Νεκροταφείο όπου πραγματοποιήθηκε η κηδεία του Λάκη Σάντα.
Δεν υπάρχει πιο ξεκάθαρο πολιτικό μήνυμα από τέτοιες ανοικτές και δημόσιες αποδοκιμασίες του πρωθυπουργού μιας χώρας από το λαό του με τις.....
χαρακτηριστικές φράσεις: «Προδότη» και «δωσίλογε».

Όταν ένα μέρος του λαού σπάει το «κάδρο» της καθεστωτικής

«νομιμότητας» και το «φράγμα» της τρομοκρατίας, προβαίνοντας σε τέτοιες γενναίες εκδηλώσεις εναντίον του πρωθυπουργού (με «φράκτες» περιφρούρησης γύρω του) αυτό σημαίνει ότι η ΟΡΓΗ στο σύνολο της κοινωνίας κοχλάζει και είναι έτοιμη να ξεχυθεί σαν λάβα…

Το θάρρος μιας μερίδας ανθρώπων για να εκδηλωθεί τόσο ανοικτά και με τέτοια χαρακτηριστικά σημαίνει ότι στηρίζεται και τροφοδοτείται από μια πλημμυρίδας λαϊκής οργής, αποτυπώνει, σαν συνισταμένη, τις εκρηκτικές διεργασίες ολόκληρης της ελληνικής κοινωνίας.

Αυτό επιβεβαιώνεται από τα άπειρα κρούσματα, τείνουν να γίνουν καθημερινά, που εκδηλώνονται εναντίον κάθε κυβερνητικού κομισάριου, αλλά και κάθε πολιτικού του καθεστώτος.

Πλέον όλοι αυτοί δεν τολμούν να εμφανιστούν ΠΟΥΘΕΝΑ, ακόμα και με τους «θώρακες» των αστυνομικών φρουρών…

Ο λαός δεν κοιμάται!!!

Τέτοιες εκδηλώσεις δείχνουν περίτρανα και κατηγορηματικά ότι ο λαός αρχίζει να παίρνει την κατάσταση στα χέρια του και να χαρακτηρίζει τους κυβερνήτες και του καθεστωτικούς πολιτικούς με το πραγματικό τους όνομα: «Προδότες» και «δωσίλογοι»…

Ο λαός δεν κοιμάται, όπως κάποιοι, τρομαγμένοι από την οργή του, προσπαθούν να μας πείσουν…

Όταν ο λαός διατυπώνει τόσο καθαρά τα πράγματα, σημαίνει ΟΧΙ μόνο ότι δεν κοιμάται, αλλά είναι και πολύ ευφυής, ότι βρίσκεται η ευφυΐα του σε ΚΙΝΗΣΗ δυναμική και εκρηκτική.

Οι χαρακτηρισμοί «δωσίλογοι» και «προδότες» σηματοδοτούν αυτή τη λαϊκή ευφυΐα, αλλά και τον εκρηκτικό δυναμισμό της.

Σηματοδοτούν, επίσης, τελεσίδικα και τούτο: την καθεστωτική ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ και κατάρρευση, τη δειλία, αλλά και το «πτώμα» όλων των κομμάτων της αντιπολίτευσης.

Όταν η λαϊκή οργή πλέον ξεπετιέται από κάθε κοινωνικό πόρο με τέτοια ορμή και εκδηλώνεται τόσο ευανάγνωστα με τους χαρακτηρισμούς: «δωσίλογοι» και «προδότες», ΚΑΙ τα κόμματα παίζουν στη Βουλή το θέατρο των σκυλοκαυγάδων τους, αυτό αποτελεί τη μεγαλύτερη απόδειξη της δικής τους χρεοκοπίας και σήψης, την απόδειξη ότι αυτά είναι που κοιμούνται, ότι αυτά βρίσκονται στον «ύπνο του θανάτου»…

Αν υπήρχε, έστω και ένα ζωντανό κόμμα, μετά από όλα αυτά που βιώνουμε και μετά από τέτοιες λαϊκές εκδηλώσεις, θα έπρεπε να έχει φύγει από τη Βουλή και να καταγγείλει αυτό το καταγέλαστο τσίρκο της απάτης…

Το να παραμένει σήμερα κανείς στη Βουλή και μάλιστα να τη στηρίζει, να στηρίζει αυτή την απάτη του δικτατορικού πλαισίου, του τόσου μοχθηρού και δωσίλογου κατά της Ελληνικής κοινωνίας, αυτό σημαίνει ότι είν